Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Wat was ik er ongelofelijk ziek van deze week, van alle zijden was me beloofd dat mijn eerste boek “Uiterlijke kenmerken van Crackduiven” gereed zou zijn voor de Olympiade in België van afgelopen week. Duizenden mensen vanuit de hele wereld wisten dat het boek daar te koop was, iedereen wilde weten hoe de Kleine Dirk, Swing, Louwike, Chicago, Britney en Bartoli voelden, wat voor oogkleur ze hebben, hoe de verspringing voor en achter vleugel is etc.
Op 1 november jl. was de deadline, dan was het gereed voor de Olympiade, maar nee, de 'computer' gooide roet in het eten. Nu hopen we dat het voor de voorjaarbeurs gereed is... Maar ik zie het somber in.

Ogentheorie: Waar kijken we naar?

De pupil
Ten eerste natuurlijk naar de pupil, vorige week hebben we het daar al iets over gehad. De pupil moet rond en klein zijn en bewegelijk, dwz hij moet dus niet “doods” zijn. Duiven met grote pupillen zijn altijd domme duiven en die willen we niet toch? Deze kleine goed bewegende pupillen worden “Working Pupil” genoemd in de taal der ogenkijkers.
Met een goede loep (10x - 12,5x) zie u soms gekleurde stipjes in de verder zwarte pupil, deze goud of zilverkleurige stipjes worden “Clusters” genoemd. Duiven die deze Clusters hebben, zijn volgens de ogenkijkers uitzonderlijke duiven voor de kweek, mits de andere tekens ook optimaal zijn.

De verkenningscirkel
Deze ring is gezien vanuit de pupil de eerste ring, in Engeland, Amerika en Canada beginnen ze vanaf de buitenste ring dus dan is deze verkenningcirkel de vierde ring. Laten we hem in “mijn” systeem maar de eerste noemen.
Deze verkenningcirkel kan in diverse kleuren om de pupil zitten, van grijs, donkergrijs naar antraciet en van bleek geel tot bijna oranje geel.
Uit onderzoek blijkt dat percentsgewijs de meeste goede duiven zitten onder de donkergrijs tot antraciet kleurige. Bij goede vliegduiven komt de gele variant ook redelijk vaak voor, bij goede kweekduiven zeer zelden. In de “oogtheorie-taal” word deze cirkel of ring “Cirkle of Adaptation” genoemd. Hoe breder en donkerder de cirkel hoe beter.
Ook een vaak voorkomende cirkel bij vliegduiven is de “halve” cirkel, althans hij lijkt half. Aan de snavelzijde is de verkenningcirkel dan donker, b.v. antraciet en het andere deel grijs, lichtgrijs of geel.
Bij deze halve cirkels (scheelkijkers), zitten ook zeer goede duiven, maar die met een volledige donkere cirkel kweken makkelijker goeden. In deze verkenningcirkel zitten ook de befaamde snelheidsstreepjes en afstandslijnen. De streepjes die met de cirkel meelopen zijn de afstandslijnen, uit onderzoek blijkt dat duiven die gemakkelijker afstanden van 500 en meer km aankunnen deze streepjes hebben in meer of mindere mate. Heel veel goede duiven op de grote fond bij de ochtendlossingen hebben zeer veel van deze streepjes of lijnen.
De snelheidsstreepjes zij diegene die haaks op de verkenningcirkel staan, meestal zeer ruim aanwezig bij sprinters en duiven die op grotere afstanden zeer vroeg maar kapot thuiskomen. Opvallend is dat deze streepjes veel duidelijker zichtbaar zijn (zelfs met het blote oog) als de duif in uitmuntende conditie verkeerd.
Superieure duiven hebben altijd snelheids streepjes en soms in combinatie met afstandslijnen.

De 2e cirkel
De tweede cirkel is eigenlijk geen echte cirkel maar de ondergrond kleur. Hier krijgt de duif ook zijn oogkleur vandaan, bij een wit/zilverachtige kleur spreken we van een witoger, bij alle andere kleuren(geel, bleekgeel, groen of goud) spreken we van geelogers.
Deze ring van ondergrondkleur ligt dus tussen de verkenning cirkel en de Iris. Bij het koppelen van de duiven is deze ondergrondkleur heel belangrijk, hij kan als een ster om de verkenningcirkel liggen, met vertakkingen in deze cirkel en in de iris. Hoe meer vertakkingen in de iris doorlopen hoe beter de duif voor de kweek.
Probeer bij elke koppeling in ieder geval 1 partner te nemen met een witte ondergrond met stervertakkingen.

De iris (3e cirkel)
Hier kijkt iedere duivenliefhebber naar als hij “in” het oog kijkt, dit is het kleurige gedeelte van het oog. Voor de kweek ook het belangrijkste deel. De iris moet dik zijn dwz het moet lijken alsof de kleur van de iris er op ligt, alsof de schilder die het geverfd heeft veel te veel verf gebruikt heeft, het moet er met dikke klodders op liggen. En heel belangrijk, de kleur moet kersenrood zijn. Bij elk ras of soort moet de kleur kersenrood zijn, met daarom èèn uitzondering, en dat is de zuivere Janssen duif. Bij de Janssen vind je heel vaak een roze kleur, maar ook alleen maar bij ingeteelde exemplaren, waar nooit ander bloed in is gebracht. Bij iedere andere duivenstam is de roze iris kleur ongeschikt voor de kweek, althans wanneer u ze tegen elkaar zet. Zet deze roze irissen, indien het een topvlieger betreft, steeds tegen een donkere kersenrode iris met een antracietkleurige verkenningcirkel.
De dikte van de Iris word in de oogtheorie taal “Deep Valleys and High Mountains” genoemd. Uit mijn eigen onderzoekje bij 250 topvliegers en kwekers bleek dat elke!!! goede kweker een dikke tot zeer dikke iris heeft, dus ruime “Deep Valleys and High Mountains”. Topvliegers hebben ook nog wel eens een normale tot vlakke (platte) iris, maar echte kwekers nooit.

Volgende week gaan we verder met de oogtheorie.

Olympiade België

Eigenlijk kan ik hier niet over mee praten, ik ben er namelijk niet geweest. Natuurlijk was ik er graag geweest, lekker dichtbij, veel internationale vrienden. Maar door de enorme domper(zie inleiding) kon ik mezelf niet zover krijgen om er heen te gaan. Helemaal niet toen ik vrijdag op TT 437 zag dat we in de standaard klasse slechts 6e waren geworden. Dit moet toch anders kunnen lijkt me. Geef alle 100 keurmeesters de opdracht en de verplichting om een koppel duiven in zijn of haar omgeving te zoeken en die aan te leveren aan de olympiade commissie en je hebt 200 duiven waar je 12 uit kunt zoeken. En geef de keurmeesters tevens de opdracht om naar grotere duiven uit te kijken, met kleintjes al zijn ze nog zo mooi maak je internationaal gezien geen kans.
Over 2 jaar in Duitsland ben ik er weer bij, en hopelijk met een eigen duif in de standaard of nog liever in de prestatie klasse.

Tot volgende week!