Vorige keer heb ik geschreven over de globale voorbereiding op het seizoen en aangeven hoe het duivenbestand er bij ons ongeveer uitziet. Inmiddels zijn we enkele weken verder en hebben we de eerste africhting en wedvlucht erop zitten. De bekende kop is eraf, zoals dat zo mooi heet. Ik zal in dit artikel een weergave geven van de afgelopen weken.
Een drietal weken geleden hebben alle duiven een goede geelkuur gehad. We hebben hier Tricho Groen (20% Ronizadole) voor gebruikt van dr. Peeters. Dit hebben we vorig jaar voor het eerst gebruikt en het bevalt goed. Dit was de eerste kuur sinds de paratyfus kuur in het najaar. Tijdens de kweek hebben ze dus niets gehad, omdat dit volgens ons dit jaar niet nodig was. De kuur heeft de duiven duidelijk goed gedaan, gezien het feit dat de duiven strakker zaten dan voorheen.
Vanaf dit moment zijn we ook begonnen met het dagelijks loslaten van de duiven. We trainen de duiven niet echt zoals op andere plekken, maar ze moeten wel minimaal een half uur in de lucht blijven. Het is de bedoeling dit uit te breiden tot een uur over een twee/drietal weken. We hopen zo dat ze meer conditie krijgen als de midfond en dagfondvluchten eraan komen. Momenteel gaan de duiven een keer per dag los. ’s Morgens is het nog te koud. Het is wel de bedoeling de doffers twee keer te laten trainen vanaf mei. De duivinnen hebben we gewend in hun bakjes en worden iedere dag apart opgesloten. In het begin voerden we ze een keer per dag nadat ze hadden uitgevlogen en konden ze ook maar een keer per dag drinken. Dit beviel, misschien begrijpelijkerwijs, niet. Eten is geen probleem, maar het drinken wel. Sinds vorige week krijgen ze individueel eten en drinken. Ook krijgen ze voortaan twee keer per dag eten. Ze waren niet vol genoeg naar mijn zin. Licht voeren is prima en denk ik een must, maar ze mogen niet mager zijn. Er zit voor mijn gevoel een duidelijk verschil tussen licht voeren en weinig voeren.
Zoals al aangegeven gebruiken wij dit jaar het Matador voer en daarnaast ook enkele bijproducten die zijn aangegeven in het schema van deze firma. De doffers zitten volledig op de complete mengeling. Dit is voer dat je tot en met de zwaardere midfond iedere dag kunt geven. In het begin van de week iets minder en op donderdagmorgen, avond en vrijdagmorgen wat meer. Donderdagavond zelfs zoveel als ze willen. Op de dag van thuiskomst ’s avonds volle bak met daarover de mineralen van dr. Marien. De volgende dag twee keer het vismeel van dr. Marien over het voer. We maken het voer vochtig met Hekopherol van Rohnfried. Dit zijn allerlei soorten oliën door elkaar. Schijnt goed te zijn voor het herstel van de spieren etc. Op donderdag krijgen ze poeder van Backs over het voer vastgekleefd door middel van omega olie van dezelfde firma. Dit is voor ons totaal nieuw, maar als je een schema probeert, moet je het ook goed volgen naar onze mening. De vitaminen van dr. Marien gebruiken we al enkele jaren en ze lijken ons goed.
De duivinnen krijgen 50% complete - met 50% startmengeling. Dit laatste is een soort van zuivering. Dit tot en met woensdag. De laatste drie voerbeurten alleen complete mengeling. Daarnaast ook de bijproducten als hierboven genoemd. Tot nu toe trainen de duivinnen nog niet naar behoren. Het is al wel een stuk beter geworden sinds we ze wat meer voeren, maar nog niet voldoende. Daarom gooien we er momenteel elke avond enkele late jonge duivinnen van vorig jaar onder om ze beter te doen trainen en proberen we ze tegelijkertijd los te laten met de duivinnen van de achterbuurman om zo een grotere groep te krijgen, wat hopelijk motiveert.
De eerst africhting verliep niet bijster goed. De eerste duiven waren redelijk op tijd, maar het ze kwamen niet lekker door. Het duurde heel de middag voordat de meeste thuis waren van een vluchtje van 100 kilometer. De dag erop nog een en we zijn er een verspeeld. Deze jonge doffer was misschien wel de mooiste van het hok en daar verschillende liefhebbers aangewezen als de komende crack, of wat ervoor door moet gaan. Zelf had ik er niet zo’n goede kijk op. Als jonge doffer niet eenmaal in de klok. Dit zegt niets, maar hij leek me ook dom. Hij had iets wat me niet beviel. Waarom dan doorgehouden hoor ik u al zeggen. Goede papieren, prachtige doffer, velen zagen hem graag, toch naar mezelf moeten luisteren. Sinds deze africhting hebben we wel enkele vechtersbazen op het hok. Dit speelde ook al wat tijdens de kweek, maar het is nu weer helemaal terug. De doffer die op zondagmorgen terugkwam werd al eens uit zijn bak gezet, maar was waarschijnlijk toch wat verzwakt en laat zich nu weer uit zijn bak zetten door zowel de onder als bovenbuurman. Dit tot bloedens toe. We sluiten nu of de zwakkeling op, of de twee vechtersbazen. Niet ideaal en waarschijnlijk zal de zwakkeling het dit jaar niet goed doen, maar we proberen het maar zo voor de motivatie van de andere twee.
De eerste wedvlucht betaalde dit zich al een beetje uit. De 125, de doffer van de onderste bak, kwam voorop en dit bleek later de eerste te zijn in de vereniging tegen 374 duiven. Dit ondanks het feit dat hij anderhalve minuut op de spoetnik van de jonge duiven bleef zitten. Deze zaten niet opgesloten in het hok. Dom inderdaad, maar ze moeten er maar aan wennen en een doffer in vorm moet recht op zijn eigen klep vallen. In groot verband was het helaas nog niet al te vroeg, maar dat was ook wel wat logisch gezien onze meest oostelijke ligging en oostenwind. Als we gezamenlijk lossen en de afstand wat verder is, is en mag dit geen excuus meer zijn. De duiven kwamen goed door. 14 van de 26 in de prijzen en in de vereniging 8 bij de eerste 15 is een prima start. Twee verrassingen. De zwakkeling was onze derde duif en meteen was het weer een knokpartij in de kooi, die hij verloor. De tweede verrassing baart me wel wat zorgen. Onze Maximus, afgelopen twee jaar 2 keer bij de drie beste midfonddoffers van de CC en midfondclub Oost-Brabant, miste ruim. Ruim een half uur na de prijzen en vorige week op de africhting zal hij ook al flink mis. Hij voelde te licht aan bij thuiskomst en had weinig interesse in zijn duivin. Vorig jaar had hij een andere duivin. Nadat alle duivinnen waren verwijderd, heb ik hem een half uur zijn oude duivin teruggegeven. Het leek of hij dit zeer prettig vond. Hopelijk pakt dit positief uit en hervindt hij zijn ritme. Het seizoen is nog maar net bezig, maar voor dat je het weet ligt zo’n doffer eruit. Ik heb al wel met mijn pa afgesproken, dat als hij nog twee of drie keer zo veel mist de komende weken, dat hij naar het kweekhok gaat. Zo’n goede hebben we nog nooit gehad. Misschien had hij al wel op de kweek moeten zitten, maar zoveel goede vliegers hebben wij ook niet en daar heb je ze tenslotte toch voor.
De komende week gaat alles weer volgens schema. Regelmaat lijkt ons toch het belangrijkste. Verandering met vorige week is, dat ze nu wat spul voor de luchtwegen in het water krijgen. Tweemaal wind op de kop. Het is beter te voorkomen dan te genezen
Rodger rodger@duivennieuws.nl
|