Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

De eerste vitesse vluchten zitten erop en de eerste resultaten zijn bekend. En gelukkig mag ik zeggen, dat ze prima zijn. Ver boven verwachting zelfs. Vorige keer schreef ik over de resultaten van de eerste vlucht. De duiven kwamen toen goed af, alleen onze maximus baarde toen flinke zorgen. Deze zorgen waren van korte duur. De laatste twee weken komt hij weer als vanouds.

Even kort over de resultaten. De tweede vlucht was prima. We starten met 1,2, 3 in de vereniging tegen 372 dvn en het belangrijkste was wel, dat onze Maximus de eerste speelde. Het betekende een 15e plek in het rayon tegen 1950 dvn. Het weerzien met zijn oude duivin had hem duidelijk goed gedaan. Mijn vader had zijn duivin ook even voor het inkorven getoond en dit zorgde er blijkbaar voor dat hij optimaal gemotiveerd was. Als vanouds kwam hij over het huis, landde hij rechtstreeks op de klep zonder omweg en moest mijn broer zeggen dat hij al thuis was zonder dat mijn pa hem gezien had. Tijdens de week was me al opgevallen dat hij beter ging trainen, maar ook dat hij als enige geen pinda’s at. Om hem toch wat op gewicht te krijgen, heb ik hem donderdagavond en vrijdagmorgen ongeveer tien maïskorrels in zijn broedbak bijgevoerd. Uit de voerbak moest hij niets meer, de maïs was echter zo op. De derde vlucht was voor mijn gevoel nog beter. We speelden weliswaar niet de eerste prijs, maar in groot verband hadden we meer duiven aan de kop. De jaarling 125 kwam weer voorop en speelde de tweede in de vereniging en de 19e in het rayon tegen 1932 dvn. In dit prille seizoen heeft hij toch al mooi een 1e, 6e en 2e prijs verdiend. Misschien…..??????? Ik hoop het. Maximus kwam als tweede en ook onze andere vaste waarde de drie nullen was er weer vroeg bij, zodat er weer veel aangewezen punten werden behaald.

De doffers van de dagfondkooi presteren nog niet bijzonder. Van deze 8 weduwnaars behalen slechts 3 of 4 doffers een prijsje en de andere 4 weten nog niet echt wat prijsspelen is. Twee ervan missen zelfs al drie keer. Waar het aan ligt, kwaliteit wellicht. Ook zal meespelen dat deze doffers nog flink verduisterd zitten. Schemerdonker. Per 1 mei verwijderen we dit en schermen we ze alleen af met een oud wit dekbedovertrek, zodat het zonlicht zijn werk kan doen. 25 mei is de eerste dagfondvlucht en we hopen dat het resultaat oplevert.

Een ding vind ik wel opvallend. Twee jaar geleden werden er zeer veel jonge duiven verspeeld in onze omgeving. Bij ons viel het gelukkig mee. Omdat we weinig jonge doffers hadden dat jaar die ons aanstonden, besloten we ze alleen op de natour te spelen. Dat doe ik nooit weer. Als jaarlingen presteerden ze waardeloos. Uren te laat soms. Hoe dit komt? Kwaliteit wellicht, maar als jonge doffer kwamen ze zeer goed op de natour met enkele eerste prijswinnaars erbij. Volgens mij waren ze gewoon stom. Te weinig geleerd als jonge duif. De natour spelen wij in groepslossing. Dit betekent, dat er een paar duizend duiven tegelijk worden gelost, allemaal tegelijk een bepaalde richting opvliegen en dan tegelijk thuiskomen afhankelijk van de afstand. Totaal niets geleerd dus. Niet onder de grote verzending geweest. De meeste jaarlingen opgeruimd, maar toch een aantal doorgehouden ondanks waardeloze prestaties. Ik kon en kan niet geloven dat het alleen maar kwaliteit was/is. Dit jaar doen de favoriete jaarlingen van vorig jaar het beduidend beter. Niet allemaal, die zijn dus echt slecht hoewel het seizoen nog lang is, maar een paar zitten er al drie keer goed bij. Een geruststelling dus.

De duivinnen stellen tot nu toe teleur. De tweede vlucht hadden we al negen weduwnaars thuis, voordat de eerste duivin kwam. Een paar duivinnen spelen gewoon hun prijzen, eentje al twee keer bij de eerste tien in de vereniging, maar verder is het niet veel bijzonders. Dubbelweduwschap is toch een aparte discipline. Het lijkt zo simpel, maar wij beheersen het (nog) niet. We blijven echter stug volhouden.

Tot slot iets over de jonge duiven. Het was kommer en kwel. Ook wij werden geteisterd door de gevreesde ziekte. Dit speelde eigenlijk al vanaf het afzetten, maar voornamelijk het bijzetten van jonge duiven uit een ander milieu. Ik dacht echter dat dit voornamelijk kwam door het veelvuldig eten van de planten en uit de goten. Drie weken geleden dode een. Slechts een enkeling met de dunne groene mest, dus alleen heel licht voeren en hopen dat het over ging. Eind van de week de jongen nog een keer in de handen genomen en ze voelden goed aan. In het weekend niet thuis geweest. Dit is trouwens meestal het geval. Ik woon ruim veertig kilometer van thuis vandaan en aangezien ik al werk bij mijn ouders in de buurt en dagelijks thuiskom, is het ook wel eens fijn om in het weekend niet in de auto te zitten. In het begin ga ik bij liefhebbers in de buurt kijken en vaak naar mijn duivenmaat Gert van de Borgaard. De belangrijke dagfondvluchten of als we weer op zondag vliegen ga ik wel meer thuis kijken. Ik heb echter ook een gezinnetje dat aandacht vraagt.

Op maandagmorgen stond mijn broer al te wachten, voordat ik naar mijn werk ging. Twee jongen zaten apart. Beiden ineens niet meer eten en mager. ’s Avonds lag de eerste dood en hebben we de andere uit zijn lijden verlost. De dag erop medicijnen gehaald, want die hadden we, ja het is stom, niet in huis. Zeven dagen gekuurd met Theraprim van DAC. Na een dag of vijf kreeg ik pas het idee dat het iets beter werd. Bij een zeer goede liefhebber uit de buurt wat zuur gehaald. Hij adviseerde ook iets nieuws te geven wat hij had laten maken. Een kruidendrankje met allerlei vitaminen en zuren erin. Veel liefhebbers waren er volgens hem tevreden over. Dit hebben we drie dagen achter elkaar gegeven aan de jongen. De mest is nu weer prima. Ze eten zeer goed, vliegen weer minimaal drie kwartier aaneengesloten en trekken weer strak. Al met al vier weken verder en nu pas verlost. Voor de zekerheid De Weerd maar gemaild. Deze heeft een nieuw product, Cobel genaamd, op de markt gebracht. Hij adviseerde niet om nogmaals te kuren, maar het zeker achter de hand te houden. Eerlijke info lijkt me.

De komende twee weken even geen duiven voor mij. Zondagavond vertrek ik met een paar collega’s en 50 pre-examen leerlingen naar Berlijn voor een weekje cultuur, maar zeker ook genieten van het geweldige eten en zeker een drankje zal niet ontbreken. Dan een weekend thuis en daarna met mijn vrouw en de twee kleine meiden een midweek centerparcs. Wat hebben we toch slecht. Veel succes de komende weken en ik hoor het graag, als u vragen of opmerkingen heeft.

Rodger Wellens
rodger@duivennieuws.nl