Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Er mee aan komen zetten dat de ruiperiode wel eens de belangrijkste van het jaar zou kunnen zijn is een open deur intrappen. Tuurlijk is de ruiperiode belangrijk maar dat zijn heden te dage wel alle periodes in het leven van zowel competitie als kweekduifjes. Waar we vroeger de touwtjes tijdens de winterperiode al wat makkelijker los konden laten hebben we heden ten dage  de conditie van die diertjes  best het jaar rond zo optimaal mogelijk.

Tom Boonen, en dat net zoals elke andere sportman of vrouw, kan zich ook helemaal niet veroorloven de ganse winter wat te lanterfanten om dan een maandje voor pakweg de ronde van Vlaanderen wakker te schieten en rappekes wat te gaan trainen.  Zo gaan die dingen al lang niet meer.  Als ie dan al de streep zou halen zal ’t zeer zeker niet als eerste zijn, laat staan in het eerste peletonneke.

Duiven veranderen nu hun verenkleed en het is dat verenkleed wat hen volgend jaar door het vluchtseizoen moet helpen. Hoe beter de kwaliteit er van en hoe minder mankementen er aan des te beter zal dat kunnen lukken.  Het zou al een ferme handicap zijn als je vanaf de start al niet met gelijke wapens strijden kan.
Het is dus zeer belangrijk er nu voor te zorgen dat er zo min mogelijk obstakels een perfecte rui in de weg kunnen staan.  Een grondig onderzoek bij een gespecialiseerd dierenarts is geen overbodige luxe.

Tijdens de rui zien ze er vaak niet uit

Het besmettingsgevaar voor duiven die regelmatig de mand ingingen is vele malen hoger dan voor duiven die thuis op het kweekhok voor het nageslacht dienen te zorgen al hebben we ook daar enkele potentiële belagers. Knaagdieren allerhande, evenals mussen die door de mazen van de volièredraad hun zaadje komen mee-eten kunnen voor bijvoorbeeld paratyfus zorgen. Degelijk laten nakijken dus, trouwens voorkomen is nog altijd veel beter dan genezen.
Duiven die niet voldeden worden liefst zo snel mogelijk verwijderd. Meer ruimte, meer plaats, minder infectiedruk impliceert meteen ook minder kans op ziektes voor de overblijvers.
Duiven op het end van het seizoen zijn vermoeide duiven.  Het veelvuldig vliegen, de stress van het vervoer enz ondermijnt de weerstand en dat maakt de diertjes gevoeliger voor allerhande ziektes.  Duiven die verduisterd en eventueel nadien verlicht werden hebben door de onnatuurlijke omstandigheden daar nog meer onder te lijden. Nogmaals , degelijk laten nazien en het advies van de vet opvolgen is dus een eerste vereiste om op het gebied van gezondheidsproblemen alle obstakels weg te nemen. Dat zijn dingen die we zelf in de hand hebben.

Een goed gezond gevarieerd licht verteerbaar voer met voldoende ruwe celstof moet er voor zorgen dat er toch toereikend bouwstoffen aangevoerd worden en het organisme tegelijkertijd toch makkelijk overtollige afvalstoffen af kan voeren. Een licht theetje kan daarbij helpen.
Bakkersgist over het voer werkt bloedzuiverend en zorgt eveneens voor de aanvoer van makkelijk opneembaar eiwitten en dat zijn tenslotte de bouwstoffen.  Gewoon oplossen in een beetje warm water over het voer gieten, degelijk mengen en mooi op laten drogen. Ze eten het bovendien nog zeer graag ook.

Verse bakkersgist

Het komt er op aan het organisme zo weinig mogelijk te belasten. Hier en daar een  aminozuurtje en wat extra mineralen kunnen een extra hulp zijn voor die duiven welke nog laat op het seizoen op vlucht gingen en waar de rui zich voltrekt in een min of meer versneld tempo. Sedochol, eveneens een prachtig hulpmiddel

Wat extra lijnzaad of beter nog, tussendoor wat lijnzaadolie over het voer zorgen voor een zijdezacht verenkleed. Het verschaft bovendien een extra aanvoer van omega 3 vetzuren en dat is al helemaal niet verkeerd.  Af en toe levende yoghurt over het voer zorgt voor wat makkelijk opneembaar dierlijk eiwit terwijl de lactobacillen de darmflora ten goede komen.

Verder zorgen we op regelmatige tijdstippen voor een bad. Het komt de verpluiming zeer ten goede. Het hok, maar vooral ook de duiven zelf vrij houden van ongedierte voorkomt dat die snoodaards al meteen het pas vernieuwde verenkleed te lijf gaan. De duiven zelf hebben ook meer rust als ze niet constant overal in de pluimekes hoeven te pikken

Voor de gesloten duiven, meer nog dan voor andere proberen we het veld op het hok te brengen. Daartoe mengen we allerhande soorten pikstenen, veldkoeken, vitamineral, snoepzaad, wildzaad, diverse soorten grit, zeewier enz door elkaar. Veltende duiven gaan daar vaak op zoek naar allerhande wormpjes, slakjes, kevertjes of andere insecten en om daaraan te trachten voldoen mengen we er ook nog insectenpaté van Orlux doorheen. Ze lusten het graag en die insecten zijn eveneens aan aanvoer van licht verteerbaar dierlijk eiwit, alweer bouwstoffen voor een perfect verenkleed dus.

Insectenpaté

Overdaad schaadt en indachtig dat ze wel niets tekort mogen komen kan het al snel van het goede teveel worden. Te veel is vaak slechter dan te weinig. Het verstoort de goede rui en veel oude dons blijft zitten omdat het “teveel” de stofwisseling verstoort. Een mens voelt zich ook fitter en actiever na een lichte maaltijd dan na ne goeien dikken biefstuk friet met bijhorend  roomsauske……De gulden middenweg dus!
Ruitijd is ook vakantie- en terug naar de natuur tijd voor de diertjes. Niets moet en alles mag of toch in die mate dat het mogelijk is.  Uitvliegen of misschien wel dag en nacht open hok kan niet overal.  Roofvogels lusten al wel es een duifje en ik kan me voorstellen dat iemand wie in de stad duiven houdt die ook niet ganser dagen rond laat slenteren op daken en in dakgoten. 
Terug naar de natuur toch zoveel mogelijk. Duiven zijn gemaakt om te vliegen en niet om maandenlang opgesloten te blijven in hokken of volières. Het is misschien wel makkelijker voor de liefhebber maar het welzijn van de dieren is ook niet onbelangrijk.

Eddy Noel
www.vanhoeck-noel.be