Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

‘Het is in deze tijd dat de prijzen voor volgend jaar verdiend worden’ hoor je soms. Men bedoelt daarmee dat het belangrijk is dat duiven goed de rui door komen, anders zou je het voor volgend jaar kunnen schudden.

Mij lijkt het allemaal wat overtrokken. De prijzen voor volgend jaar win je volgend jaar, als er gevlogen wordt. Zo simpel lijkt me dat.

Omdat de rui ‘zo belangrijk’ is kun je in deze tijd geen duivenkrant open doen of er staan een of meerdere artikelen in over de rui. En er is geen schrijver die zich NIET geroepen voelt er over te schrijven. Daarom sluit ik me maar bij hen aan. Kwestie van me minder eenzaam te voelen, maar veel zin heb ik er niet in. Omdat er zo weinig zinnigs over te zeggen is.

WEL SERIEUS

Nu wil ik niet beweren dat deze tijd helemaal niet van belang is. Maar dat geldt dan niet zo zeer het bevorderen of goed doorkomen van de rui, wel de kwalen allerhande die vooral nu de kop opsteken.

Het op korte tijd vernieuwen van het verenkleed, vooral als dat geforceerd gebeurt omdat duiven verduisterd waren, vergt zo veel van het lichaam dat het de duiven enorm verzwakt. Pokken, natte oogjes, snotteren, paratyfus? Juist in deze tijd zijn duiven er gevoelig voor en dierenartsen zullen het beamen.

In veel wachtkamers hangen de liefhebbers met de benen buiten zoals na de eerste  vluchten in het voorjaar. Maar verder? Kunnen of moeten we iets doen om de rui te ondersteunen? Ik geloof daar nauwelijks in.

DUIVEN RUIEN

In deze tijd van het jaar ruien duiven, zo simpel is dat. Dat komt door het korter worden van de dagen. En als duiven gezond zijn hoef je dus niets speciaals te doen. Ook geen ruimengeling geven? Ik weet niet wat ruimengeling is.

Nog nooit is wetenschappelijk aangetoond dat duiven beter ruien als je ze meer of minder van bepaalde granen toe dient. Ik weet dat diverse voerfirma’s speciale ruimengeling in de aanbieding hebben maar dat is omdat liefhebbers er om vragen.

Trouwens, als je de ‘ruimengeling’ van de ene firma vergelijkt met die van de andere zie je genoeg. Ik bedoel de enorme verschillen in samenstelling. Die vormen het beste bewijs dat er geen bewijs is, dat de ideale ruimengeling niet bestaat. 

EN THEE DAN?

Ach thee. Er is thee tegen stress, thee voor een goede rui, thee om het bloed te zuiveren enzovoorts. Ik geloof niet in die flauwe kul. Kwaad zal je er niet mee doen, er zijn te veel kampioenen die thee geven, maar aan mijn duiven is thee dus niet besteed. Toegegeven, ooit was dat anders, maar met de jaren wordt een mens nuchterder.

Dienaangaande is Andre Roodhooft, een zoeker en een groot kampioen, een mooi voorbeeld van wat ik bedoel. Als er ooit iemand voor thee was was hij het. Maar hij is van zijn geloof gevallen.

Als U er plezier aan beleeft de velden in te trekken om planten en kruiden te plukken voor Uw duiven moet U dat doen. Als U vreest minder goed te slapen als U geen thee in de drinkbak kiepert geef thee. Zoals gezegd kan het amper kwaad maar ik vind het moeite om niks,

Het is jaren geleden dat ik thee gaf of iets anders om de rui te bevorderen. En nog nooit zei iemand me: ‘Je duiven ruiden niet goed. Heb je ze wel thee gegeven of anderszins geholpen?’

WEL ZIN

Gezonde duiven ruien dus, daar hoef je je geen zorgen om te maken, Wat je MAG doen is 2 dagen per week wat Sedochol toedienen maar niet overdrijven. Je mag dat over het voer doen of in het water.

Je zult merken dat duiven voer waaraan Sedochol kleeft niet graag lusten maar dat is amper een probleem, integendeel. Als er IETS is dat de pluimen doet vallen is het een hongerige maag.

Er zijn zelfs goede liefhebbers die de duiven om de 3 weken enkele dagen doen vasten. Ik ben daar niet zo voor maar het is altijd nog beter dan te vette duiven. Die deugen nergens voor. Niet om te vliegen, niet om te kweken en niet om te ruien. Ik geloof in Sedochol en geef het ook.

Biergist zou ook iets toevoegen en daarom geef ik dat ook. En verder? Gewoon geen fouten maken.

FOUTEN

Fouten zijn met name de volgende:

• Verzuimen de duiven een bad te geven. Dat is een grove fout. Duiven hebben dat nu meer dan ooit nodig. Daar hoeft geen badzout in.  Keukenzout en azijn volstaan.  
• Speel absoluut niet met licht en donker en laat geen lampen aan.
• Pas op met lijnzaad. Dat is goed maar ook gevaarlijk. Het kan in de keel blijven steken en verder is het erg aan bederf onderhevig.
• Laat duiven nu niet kweken en voorkom elke andere vorm van stress.
• Pas op als de laatste pen aan het ingroeien is. Ik houd de duiven dan vast. Als je ze los laat en ze ergens dusdanig van schrikken dat ze blijven vliegen kan dat de groei van de tiende pen verstoren en dat kan je niet hebben. De tiende pen mag je ook nooit trekken. 
• Kuur in de ruitijd liefst niet tegen wormen.
• Pak de duiven zo min mogelijk vast en toon die zo min mogelijk aan anderen.

Er is toch niets aan te zien. Even weinig trouwens als aan duiven die niet ruien. Waar dan wel iets aan te zien is? Dat stuk papier! Daarmee bedoel ik niet die verfoeide stamkaarten maar uitslagen.  

TOT SLOT

En nu we het toch over stamkaarten en uitslagen hebben, een sportvriend deed zijn beklag dat hij al veel geld aan duiven betaald had maar het bracht hem geen steek verder. Toen hij me zei waar hij duiven gehaald had werd me veel duidelijk.

Stamkaarten van hier tot ginder, die had hij ook grondig bestudeerd maar de leveranciers van zijn duiven konden zelf geen prijs winnen. Ik wist niet wat ik over de man moest denken. Diep medelijden krijgen of hem een stommeling vinden.