Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Kennen en herkennen. In onze vorige bijdrage kwamen we er toe dat je naar de supermarkt loopt voor een paar appels, bananen of welk ander stuk fruit dan ook en ze proppen je daar een overjaars bruin rimpelig  exemplaar in je pollen??? Je bedankt vriendelijk ben ik zeker van. Waarom?? Je hebt namelijk, wat bijvoorbeeld dat fruit betreft, geleerd goed van minder goed en slecht te onderscheiden en dat kan je met duiven ook. Het schoonste meiske kan niet geven wat ze niet heeft. Wel, duiven die je voor de kweek gebruikt kunnen ook niet doorgeven wat ze zelf niet hebben.  Er zijn eigenschappen die dominant, recessief dan wel intermediair vererven. Een beetje kennis van zaken is hier dus vlot op zijn plaats om te komen tot de duif die je nodig hebt om met succes de vluchten af te kunnen werken die je op het oog hebt.

Als je eigenschappen als intelligentie, harde, malse, soepele, korte of langere spieren,  pluimkwaliteit,  kortere of langere voorarmen, vitaliteit enz kan leren kennen en herkennen, je wat kweektechnische kennis onder de knie krijgt wordt de weg naar het uiteindelijke doel al een stuk makkelijker, korter en met veel minder valkuilen dan dat je alles gewoon zijn gangetje laat gaan. Al die dingen vragen echter praktijkervaring

Je kan niet het verschil uitgelegd krijgen tussen goeie en minder goeie of slechte spieren of hoe dat aanvoelt en zelfs als je dat al zou kunnen is dat alleen maar een richtingaanwijzer. Je haalt de hele goeie en de archieslechte er na verloop van tijd misschien wel uit maar daartussen zijn nog zovele mogelijkheden. Daar zijn uiteraard de verschillen veel subtieler en enkel ervaring en oefening zullen helpen ook daar enigszins "wegwijs" in te geraken.

Topsport

Met duiven aan de top meedraaien is nooit een makkie geweest en wordt dat hoe langer hoe minder, net omdat meer en meer liefhebbers zich wel de moeite getroosten om van allerlei evoluties op de hoogte  te blijven.
De tijd van een flinke biefstuk met een berg patatjes voor een wielerwedstrijd is lang voorbij. Koolhydraten, snelle en minder snelle suikers, kortere en langere koolhydraatketens  hebben die plaats ingenomen. Ze zijn minder belastend voor het lichaam en geven bovendien meer rendement om nog maar een klein voorbeeld te geven.

De juiste brandstof

Als je weet dat je met aangepast voer, zeggen we de juiste brandstof, voor het juiste doel je vogels niet sneller maar wel langer snel kan laten vliegen en dat langer snel kunnen vliegen neerkomt op ook misschien maar een minuutje per uur vlucht is ’t dan niet de moeite waard?? Uiteraard moet je voor al die dingen terug effe aan de “studie” en dat is net iets minder makkelijk dan een dekselke van een potteke te draaien zal ik het maar noemen.

Vitesse

Ik had het er laatst over met een beginneling. Het heeft me heel wat bloed en zweet gekost om hem er van te kunnen overtuigen dat voor Quievrain vluchten van 40 tot max. 60 -65 minuten vliegen in normale omstandigheden, je veel beter een koolhydraatrijke mengeling voedert dan een vetrijke. Vetten hebben immers maar volop rendement vanaf het ogenblik dat er meerdere uren vliegen op het programma staan. Bovendien vliegen onze duiven op suikers en koolhydraten net iets vlugger dan ze dat doen op vetten, en op de vitesse, daar nog veel meer dan elders, komt het nu juist op die snelheid aan.

Dat gaat dus het best op een zo met suikers en koolhydraten vol mogelijke tank. Ze zijn absoluut niet gediend met een te grote onnodige vetreserve. Dat zou alleen maar extra gewicht en ballast betekenen. Komt daar ook nog es bij dat aangezien die reserves niet opgebruikt worden ze de kans krijgen zich onnodig veel op te stapelen. De duiven raken dan na een paar weken zodanig verzadigd dat de prestaties zienderogen achteruitgaan. Het wordt moeilijker en moeilijker ze aan het eten te houden en dan is de kermis rap over. Je herkent het vast wel. De eerste 2-3 vluchten vliegen ze de pannen van het dak. Week vier en/of vijf zakken de prestaties al wat weg om vervolgens naar slecht en slechter en nog veel slechter te evolueren.

Je kan ze ook zodanig "kort" houden dat het niet gebeurt maar ook dan heeft een verkeerde voeding in de zin van te vetrijk voor de kortste afstanden meer nadelen dan voordelen. Je bekomt dan wel minder calorieën maar ook minder volume aan voer terwijl dat voer het lichaam bovendien onnodig belast door altijd alles maar "om" te moeten zetten. Dat is allemaal verloren energie en voor de liefhebber en voor de duif.

Eventjes rekenen.

Stel dat je een dagelijkse behoefte hebt van 900 k cal. Je neemt dan beter een mengeling waarvan je 30 gram per dag kan voederen dan eentje waarvan je maar 20 gr per dag zou kunnen voeren om die 900 k cal te bekomen. Als het over vitesse vluchten gaat waarvan ze op minder dan een uur thuis zijn verdeel je bovendien beter die calorieën zo dat ze grotendeels uit koolhydraten bestaan. Dertig gram vluchtmengeling bijvoorbeeld zal een totaal andere verhouding geven dan een gemiddelde superdieetmengeling. Ter vergelijking heb ik ook even gerst in het lijstje gezet.

voer	vetten	eiwitten	suikers	KCal
30 gr gerst	0,57	3,09	19,95	830
30 gr vlucht	1,23	3,84	19,20	945
30 gr superdieet	3,93	3,66	14,55	1056

Moede da nu allemaal weten om met duiven te kunnen spelen?? Neen natuurlijk niet, maar ik ben er stellig van overtuigd dat het wel kan helpen,  net zoals zovele andere dingen die je beter begrijpt dat zouden kunnen doen. Je hoeft absoluut niet te weten hoe een auto in elkaar zit en of hoe de motor werkt om een goed chauffeur te kunnen zijn. Zolang alles goed gaat is er niets aan de hand. Bij problemen echter zou het anders wel eens nuttig kunnen zijn er toch ergens een beetje kennis van te hebben.

Niettegenstaande onze beginneling daar allemaal niet het minste benul van had en ze toch goed vliegen was ik wel van menig dat hij ze dat nog beter kon laten doen ook al scheelt dat misschien maar een minuutje.
Bij een normaal en niet te moeilijk vluchtverloop "staat" zo'n wedstrijd amper enkele minuutjes open dus ook maar elke seconde vroeger of later scheelt al meteen één of meerdere plaatskes in plus of min op den uitslag.
 
Theorie en praktijk

Hij begint dat te begrijpen, wat niet wil zeggen dat omdat hij de theorie beter snapt het onmiddellijk zijn weerslag zal hebben op het resultaat. Het kan een hulp zijn en meer ook niet Het gevoel om de theorie in de praktijk om te zetten of te laten aansluiten ontbreekt voorlopig nog

Overschakelen naar de halve fondvluchten zou dus nog te hoog gegrepen zijn. Als je trouwens op die halve fondvluchten spelen wil, speel je als beginneling meteen tegen het kruim van de Belgische duivensport en dat zou wel es al heel vlug voor een ferme desillusie kunnen zorgen.
Als je pas met de auto kan rijden ga je ook niet meteen een extra mooie en dure Mercedes rondrijden. Je mist de ervaring van het rijden en de kans is veel te groot dat je die als beginneling chauffeur gewoon in de prak rijdt

Perfectie bestaat niet.

Wat baten het allerbeste gereedschap als je er niet mee werken kan?? Een goeie “stielman” maakt met een oude verroeste slechte hamer en ergens een stuk van een trektang bij manier van spreken toch nog wat moois. Geef je die goed gereedschap kan dat alleen maar beter worden. Het kan ook omgekeerd

Zo is dat ook met duiven. Perfect van bouw, vleugel en oog of weet ik veel maar ze weet niet de kortste weg naar huis…….dan hebben we vooralsnog een probleem vrees ik of niet dan? Alles moet zo goed mogelijk in het rijtje passen om top te presteren, elk stukje van de puzzel moet zo goed mogelijk op zijn plaats. Niemand kan evenwel binnenin een duif kijken. De wil, de mordant, het oriënteringsvermogen enz. zijn dingen die alleen de vluchtresultaten van die pluimenbollen ons duidelijk kunnen maken.

Goed moeten ze zijn

Gelijk hoeveel duiven je mee hebt in een wedstrijd, eentje daarvan zal als eerste bij het hok aankomen. Dat is bij ons niet anders dan bij andere liefhebbers. Eén van je duiven als eerste, een paar misschien een ietsjes later, een paar zijn misschien nog net achterin op het uitslagblad terug te vinden en dan zijn er die daar dan weer niet in slagen. Toch hebben als het goed is al die duiven hetzelfde voer gekregen, uit dezelfde drinkpot gedronken en zitten ze op hetzelfde hok met een identieke verzorging. Waarom zijn sommigen dan bekwaam met het koppeleton mee te komen, moeten anderen de rol lossen en zijn er die hopeloos achterop raken?

Zal gewoon zijn omdat de ene beter is dan de andere al lijkt me dat net eventjes iets te kort door de bocht. Dat kan natuurlijk van tal van factoren afhangen die we helemaal niet in de hand hebben. De ene duif kan makkelijker met tegenwind vliegen terwijl de andere net liever de wind mee heeft. Is de lucht klaar en helder?, hangen er regenbuien onderweg?, is het eerder bewolkt? allemaal dingen die hun rol spelen. Er zijn er die bijzonder snel kunnen vliegen maar dat minder lang volhouden. Er zijn er die het langer volhouden maar dan weer iets minder snel zijn en het zal dan maar een hele snelle vlucht zijn.....De conditie van het ogenblik, een superdag of misschien net een mindere dag, het zijn levende wezens dus behoort het allemaal tot de mogelijkheden. De motivatie om ondanks een toenemende vermoeidheid toch nog net ietsjes langer door te gaan dan anderen.

Talent en/of wilskracht

Er zijn atleten met bijzondere kwaliteiten, heel talentvol en de fysieke mogelijkheden om in een welbepaalde sport of discipline daarin hoge toppen te scheren maar wat baat dat allemaal als de wil niet voorhanden is er iets mee te gaan doen, het ontbreekt aan doorzettingsvermogen of het mentaal niet helemaal in orde zit? Daar kom je gewoonweg nergens mee. Het potentieel is dan misschien wel duidelijk zichtbaar aanwezig maar al evenveel al even belangrijke dingen kan je niet of maar heel moeilijk "taxeren".
Hoe is dat nu mogelijk, zo een duif, en ze vliegt begot gene meter prijs... Je herkent het vast wel.

Wel of niet dan?

Het valt mij op aan de hand van reacties dat mensen er soms van uit gaan dat door het feit dat je regelmatig "wat" schrijft de mening toegedaan zijn dat je er gewoonweg alles zou van weten. Niets is echter minder waar en toch zeker niet in mijn geval.
Ik lees ook vele artikels en niet zelden doen sommige ervan mij nadenken of de dingen van een kant bekijken waarlangs je ze nooit eerder bekeek of benaderde. Wat ik doe is gewoon neerpennen wat ik denk, hoe we het doen, deden of zullen doen, wat en hoe ik denk over bepaalde onderwerpen, wat de eventuele motivatie is om ergens iets te veranderen, er toch wel altijd rekening mee houdende dat duiven, alle theorieën ten spijt gewoon geen exacte wetenschap zijn. Anderzijds zijn er wel degelijk een pak dingen waar intensief onderzoek is naar gedaan en het zou gek zijn van die wetenschappelijk bewezen feiten geen gebruik te maken of er ons voordeel mee te doen. Ook in de duivensport is stilstaan achteruit gaan

We weten

We weten wat we weten omdat we het op onze beurt hebben kunnen leren van iemand anders, een boek, een video, eigen ervaring en noem maar op. Op welke manier dan ook heeft het een welbepaalde tijd en investering gekost. Er zijn opleidingen zat, om duivenliefhebber te worden echter ben je op je eigen zelf aangewezen of één of ander persoon die het goed met je meent. Duivensport is competitiesport en hoe minder de ander kent en weet des te kleiner is de kans dat hij je voorpakt.

Vergelijk ik het met bijvoorbeeld de paardensport staat dat allemaal in héééééél schril contrast. Iemand vinden met voldoende kennis en ervaring is al geen makkie. Dan moet die eerst en vooral die kennis al willen delen en kan je die dan al vinden betaal je die een uurloon om meteen van achterover te vallen.

Zoals elke medaille heeft ook deze twee kanten. Mensen die dan toch cursus gaan volgen proberen op hun beurt een paar leerlingen “op te leiden” evenwel zonder daar voldoende kennis, laat staan ervaring mee te hebben. Ze doen dat om de verdere onkosten te kunnen dragen om zichzelf te vervolmaken. Eer die vermeende kennis dan tenslotte nog maar in de tweede of derde “hand” is, is de essentie al lang verloren gegaan en wat blijft er dan uiteindelijk nog over??

Je kent vast het verhaaltje van de autotechnieker? Neen?
Hij vraagt 50 euro om een niet startende wagen te repareren terwijl hij eigelijk maar een minuutje werk gehad heeft en enkel een ietsiepietsje aan een schroefje gedraaid had. De klant is verbouwereerd over die hoge nota voor wel zo weinig werk maar de mechanicien antwoord hem: Mijnheer, het is amper 5 euro om aan het schroefje te draaien, 45 om te weten welk schroefje......
 
Het kan verkeren

Hoe meer je leest hoe meer vragen je jezelf soms stelt al is dat op zich natuurlijk niet verkeerd. Reportages allerhande evenwel en vaak al wel es over dezelfde liefhebbers in verschillende “duivengazettekes” Als je dat dan naast elkaar legt krijg je er kop noch staart aan. 

Natuurlijk is het zo dat wanneer je als liefhebber aan de reporter voor de “vaste waarheid” vertelt dat je konijnenkeutels in bloemsuiker rolt en ze vervolgens aan je kampioenen voedert (om efkes fel te overdrijven), hij dat ook misschien maar beter schrijft.

De reporter kan uiteindelijk alleen maar schrijven wat de liefhebber hem te vertellen heeft natuurlijk. Zegt die de ene week zus en de andere zo….. De vlag naar de wind hangen noemen ze dat, afhankelijk van, voor, wie of wat, mooie verhaaltjes opdissen die netjes “passen” in het kader van, daarbij nog acterend alsof je in hoogsteigen persoon overnieuw het warm water hebt uitgevonden en het zaakje is klaar. Voor het geld danst den beer natuurlijk. Dat en eerzucht, ijdelheid. Mag best allemaal maar moet het ten koste van alles en veel??

In een volgende bijdrage zullen we, met de winterkweek in zicht, proberen een paar van deze dingen verder uit te diepen. Met nog maar een paar weekskes te gaan is het nu reeds van absoluut belang dat ze in perfecte gezondheid verkeren. Enkel en alleen dan  krijgen we ze in de benodigde conditie om de zware onnatuurlijke winterkweek tot een goed einde te brengen. Hoe beter de conditie van de ouderdieren op dat ogenblik, des te beter de jonkies voor de dag zullen komen en die zijn tenslotte toch de toekomst.