Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Soms “verbaas” ik me. Duivensport is een geweldig mooie hobby. Dat meen ik uit de grond van mijn hart. De ophanden staande koppeling, het zien opgroeien van de jongen, het voorbereiden op de wedvluchten, de spanning bij thuiskomst, het stipje hoog in de lucht dat als een blok naar beneden stort, de kampioenendagen etc. allemaal facetten die ik prachtig vind. Toch zijn er een aantal zaken, die mij enorm verbazen. 

Verbazen over eigenaardigheden van onze sport. Op sommige plaatsten zou je de term ‘ verbazen’  kunnen vervangen door de term ‘ergeren.’  Toch wil ik het ‘verbazen’ benadrukken en niet te veel ingaan op ergeren. Dit werd me duidelijk na een gesprek met een collega docent, die zijn sporen al meer dan verdiend heeft. Hij merkte aan me, dat ik me met regelmaat ergerde aan leerlingen die totaal niets uitvoeren en helaas worden er dat steeds meer. Hij wees me hierop en zei: “Rodger, als je je ergert heb je alleen jezelf, merkt een leerling dat en zal hij zeker niets meer voor je doen. Als je je verbaast, die verbazing uitspreekt en het met leerlingen bespreekbaar maakt, zul je merken dat er een positieve wending ontstaat.” Hij heeft gelijk en daarom moeten we ons ook verbazen in de duivensport over bepaalde facetten.

Maar waar verbaas ik me dan zowel over?

Ik verbaas me over het feit, dat er zoveel mensen in onze sport zijn die zich laten beïnvloeden door de commercie. De commercie begrijp ik, bedrijven willen verkopen en daardoor mensen doen geloven dat hun potje, pilletje of poedertje de weg omhoog doet inslaan. Hiervoor wenden ze alles aan wat in hun mogelijkheden ligt. ‘Successen’ komen dan gegarandeerd. Toch zijn het vaak dezelfde mensen die ieder jaar met een tas vol nieuwe producten een beurs verlaten en het jaar erop wederom met een tas vol van een ander merk de beurs verlaten. Die superproducten van het jaar ervoor hebben dus blijkbaar niet het gewenste resultaat bezorgd. Ook ik heb me in het verleden laten beïnvloeden en van alles geprobeerd. Maar ik durf de conclusie wel aan, dat de resultaten zeker niet veel of helemaal niet beter werden. Ik sta geen graan en water voor, zeker niet. Ik geloof in een goede medische controle en zeker bij de jonge duiven moet je kort op de bal spelen, maar het nut van allerlei bijproducten zie ik zelden. Ik denk dat het veel verstandiger is om te investeren in duiven van een goede komaf, een goed hok,eventueel de verluchting laten controleren door een expert en een goede zak voer. Gezondheid is dan eerder gegarandeerd. Prestaties volgen. Misschien dat dan sommige bijproducten als dierlijk eiwit, ijzer of schapenvet bijdrage levert.

Ik verbaas me ook enorm over de hoeveelheid goede duiven die er deze winter weer verkocht worden. Er worden  inderdaad goede duiven verkocht, maar dit zijn er echt niet zoveel als de advertenties willen doen geloven. Advertenties waarin het zoveelste kampioenenhok en een geweldig lot kwekers van ongekende kwaliteit wordt aangekondigd, hebben mijn aandacht. Helaas moet ik vaak constateren dat ik de kampioen in kwestie totaal niet ken, de behaalde kampioenschappen niet beter zijn dan die wij behaald hebben en dan wil ik het al helemaal niet hebben over het aantal goede duiven dat op zulke hokken zit. 80 duiven in de verkoop, 80 superlatieven, 116 topkwekers in de aanbieding en evenveel aanprijzingen die hun weerga niet kennen. In ruim 20 jaar duivensport hebben wij in totaal nog geen 80 goede gehad, wat zeg ik, nog geen 8 supers. Deze mensen, maar vooral de verkopers, willen ons doen geloven dat deze hokken over 40, 80 of zelfs 160 geweldige duiven beschikken. Laat je niets wijsmaken. Natuurlijk zitten er een paar excellente duiven tussen, daarnaast nog een paar bruikbare, maar ook daar is de rest gewoon hokvulling. Er zit een duidelijke discrepantie tussen verkooptechniek en realiteit. En dan zullen we het al maar helemaal niet hebben over de duiven die op internet worden aangeboden. Stambomen om van te watertanden, prachtige foto’s, maar de beste van het hok wordt daar echt niet aangeboden.

Ik verbaas me ook over de arrogantie in onze sport. Dit is gelukkig geen groot onderwerp, maar komt wel steeds meer voor. Ik doel hier bijvoorbeeld de reactie van sommige liefhebbers die goed spelen t.o.v. de minder presterende liefhebber. Een misplaatste reactie als dat minder presterende liefhebber eerst maar eens goede duiven moeten aanschaffen en dan moeten terugkomen, hoor ik af en toe in het clubgebouw. U kent die persoon in uw club waarschijnlijk ook wel. Of dat zij alleen goede duiven en de wijsheid in pacht hebben. Soms proef ik het ook in een duivenfilm of in een stukje in (online) duivenkranten. Liefhebbers die zich voordoen als duivenkenner of duivengoeroe. Het is net of zij alleen weten hoe het spelletje gespeeld moet worden, hoe een goede duif eruit moet zien. Dat je streng moet selecteren, dat alleen het beste goed genoeg is. Dat je in het laat eieren van de weduwnaars op een zeer sterk spelend hok moet halen en hier geduld mee moet hebben.  Dat is absoluut mogelijk voor een zacht prijsje. Wat me opvalt is dat zij toch ook beschikken over vele kweekkoppels en als je hen vraagt naar de laatste eieren van de weduwnaars of kwekers, dat ik iets totaal anders versta onder een zacht prijsje. Verder snap ik niet, dat zij zoveel kweekkoppels hebben. Als het zulke kenners zijn, dan hadden ze met hun strenge selectie toch niet zoveel kwekers nodig. En zeker niet als dit niet in verhouding is met het aantal vliegkoppels. 24 weduwnaars en 40 kweekkoppels, het komt voor. Zijn dit allemaal goede duiven?
Niet zelden zijn het liefhebbers die eigenlijk niet echt top zijn, maar er dicht tegen aanzitten. Laten we niet vergeten, dat zij ‘kampioen’ kunnen zijn, omdat een ander minder presteert en toch vele duiven inkorft.

Verder verbaas ik me ook telkens weer over het groot aantal positief ingestelde mensen. Want duivensport is vaak toch een teleurstellende sport. Reportages en films gaan over de kampioenen in onze sport, maar we moeten wel reëel blijven. Wel 85 procent van de liefhebbers speelt niet al te best in vergelijk met de kampioen, maar heeft misschien wel meer plezier. Beleeft de sport op zijn eigen wijze. Deze mensen blijven optimistisch. Balen natuurlijk wel eens van een tegenvallend resultaat, maar kijken altijd vooruit naar de volgende vlucht. Hebben ook een topduif en een paar goede duiven op het hok en houden ook vele vrienden aan de sport over.

En daar doen we het voor.