Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Een bron van inspiratie voor het schrijven zijn soms vragen of opmerkingen van sportgenoten, beginners veelal.

Ik verbaas me er soms over hoeveel mensen met duiven beginnen en overwegende met hoeveel minder we elk jaar zijn kan je nagaan hoeveel er afhaken.

Dat de terugloop van streek tot streek verschilt is iets wat regionale bestuurders zich aan mogen rekenen.

KRITIEK

Zo vroeg W me of ik gelezen had wat een ex-biljarter over me geschreven was.  Hij wilde het faxen. ‘Is het de moeite?’ vroeg ik. ‘Gemeen en laag’ zei die er aan toevoegend ‘ik weet hoeveel uren jij in de schrijverij stopt maar als ze mij zoiets flikten stopte ik meteen. ‘Laat ze doen’ zei ik. ‘Als je presteert, bestuurt, schrijft of dierenarts bent kan je er vergif op innemen dat er altijd wel iemand is die je vel wil.

Mensen die niets te betekenen hebben veelal of zelf een probleem hebben. Ik ben voor vrije kritiek maar ben ook voor de vrijheid het allemaal niet te hoeven lezen. Vandaar.

Als die man gelukkig is met anderen onderuit te halen mag hij doorgaan. Weer een gelukkig mens meer onder de kosmos.

IK NIET

Een Nijmegenaar vroeg of ik niet langs kon komen om zijn duiven te koppelen.  Hij wilde er zelfs voor betalen. Ik heb hem gezegd dat dat volstrekt verloren tijd was en ik van duiven evenveel verstand heb als Clinton van het celibaat.

Ik laat de beste doffers en de beste duivinnen vrij op het hok en dan zoeken ze het maar uit. Wat kweekkoppels samenstellen betreft heb ik het gehad.

Want wat maakte ik zoal mee? Een doffer met meerdere eerste prijzen gekoppeld met een duivin met meerdere eerste prijzen en daaruit jongen gefokt die niet alleen geen eerste prijzen konden winnen, ze waren niet eens in staat papier te raken. Daarentegen al wel goede gefokt uit zo maar jaarlingen die verwijderd waren vanwege als vlieger gewogen en te licht bevonden.

De beste kweekdoffer die ik ooit had heeft eens gepaard gezeten met de beste kweekduivin die ik ooit had. Nooit zulke waardeloze graaneters gefokt als uit dat koppel.

Trouwens KWEEKduiven? Je zou de Nationale winnaars of Asduiven eens moeten voeren die uit ‘de vliegers’ werden gekweekt.

VREEMD

Daarom dat ik mensen niet begrijp die als ze ergens duiven aanschaffen vragen wat de jongen uit de vliegers kosten en die van de kwekers. Van jongen uit de laatste veronderstellen ze hogere kwaliteit en dus een hogere prijs.

Maar wat is vaak realiteit?

Op het kweekhok zitten duiven die men heeft aangeschaft maar nog niets bewezen  hebben. Of de broers, zusters of jongen van goede die ook nog niets bewezen.

En als ze dat al deden wie zegt at ze dat nog doen?

NOG ZOIETS

Bovenstaande sluit aan bij de zogenaamde ogentheorie. Hebt U al van die onnozele buitenlanders op bezoek gehad die met een grote loupe op de neus de duiven in de ogen keken om aan de hand daarvan een oordeel te vellen?

Sommigen weten je zelfs te vertellen dat bepaalde duiven (‘witogers’ veelal) beter geschikt zijn om te vliegen bij helder weer en anderen bij donker weer.

‘Geen vlieger maar een prima kweker’ hoorde ik ook al iemand zeggen nadat die een duif diep en langdurig in de ogen gekeken had.

Duivensportidioterie in al haar glorie als men het mij vraagt. Pietpraat en niet anders. Soms heb ik de neiging zulke mensen te vragen hoe ze zelf spelen. Of hoeveel duiven ze hebben. Want waarom kweken we bijna zonder uitzondering zo veel jongen? Omdat we het niet kennen.

Zo simpel lijkt me dat.

Duiven met kleurrijke ogen betere kwekers? Graag zou ik hebben dat iemand hard zou kunnen maken waarom. Het oog van 'Klein Dirk' Koopman. Wat is het verschil?

Of een duif mooi is zie je wel. Maar ‘een mooie’ kan evengoed een goede zijn als een slechte. Wel meen ik dat je aan sommige duiven kan zien dat het GEEN goede kunnen zijn vanwege teveel en te grote gebreken. Ik heb al teveel goede liefhebbers duiven de plank mis zien slaan om nog in kenners te geloven.

En dat waren goede liefhebbers iets wat je van veel van die keurders en koppelaars, van die met een loupe op de neus, niet kan zeggen. Will he find what he is looking for?

DE PIL

Een Duitser wist te vertellen dat je met de ‘anti-babypil’ oude doffers weer terug aan het bevruchten zou krijgen en ook dat doffers meer ‘meekrijgen’ van de duivin (de moeder) dan van de doffer (vader).

Op de vraag of de anticonceptie pil duiven weer vruchtbaar maakt heb ik geen antwoord, wel weet ik dat oude doffers (vasthouders) vaak weer bevruchten als je die vrij laat. Overigens lijkt me dat jonge duiven, vooral jaarlingduivinnen, vaker goede geven dan stokoude rakkers. 

Of doffers ‘meer meekrijgen’ van de moeder is me niet bekend, dat is meer een vraag voor mensen die bedreven zijn in de erfelijkheidsleer.

PENNEN TREKKEN

Bij een duif van sportgenoot was een pen gebroken en hij wil weten wat het best is: die trekken of een andere ‘in lijmen’. Een en ander hangt af van welke pen gebroken is.

De laatste twee pennen mogen nooit ‘getrokken’ worden. Je hebt kans dat de wortel beschadigd wordt en er nooit meer een goede voor in de plaats komt. In de tijd dat ik (ten onrechte) meende dat een duif die ‘op een oude pen’ geen prijs zou winnen heb ik ooit zo’n laatste pen getrokken. Er kwam een stompje voor in de plaats.

‘Een jaar verloren’ meende ik. Mis! Helemaal verloren als vlieger want het jaar nadien, bij de volgende rui, kwam er weer zó’n stompje in plaats van een normale pen. En de tiende pen hebben duiven nodig.

Is een pen vóór in de vleugel gebroken dan is dat minder erg. Je kan met zo’n duif  vliegen maar je hebt wel een probleem als de pen ernaast gestoten wordt. Dan wordt het gat in de vleugel te groot. Zo’n pen kun je wel trekken en als je dat goed doet, heel langzaam, zonder te rukken in de richting van de schacht, komt er bijna zeker een goede pen voor in de plaats.

ROOSTERS

Iemand vroeg of roosters wel geschikt zijn voor een weduwnaarshok. Gevoelsmatig zou je zeggen ‘nee’ omdat duiven er minder gemakkelijk op zouden lopen. Maar roosters op een weduwnaarshok is geen enkel probleem. Wijlen Maurice Voets had die in de 80-er jaren al liggen.

Roosters vereist wel een goede verluchting. De mest blijft immers liggen en gaat stinken als de verluchting niet goed is en het weer vochtig. Roosters zijn beslist aan te bevelen voor mensen met weinig tijd.

En als prestaties uitblijven heb je een excuus: de roosters!