Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Afgelopen seizoen hielden heel wat liefhebbers het spelen voortijdig voor bekeken. Moedeloosheid had toegeslagen na enkele hopeloze Duitsland vluchten en de vorm was wispelturig of bleef zelfs helemaal uit. Wat ‘wispelturig’ betreft, wie was in 2007 een heel seizoen dominant?

Vooral met jongen waren de prestaties zelfs van de specialisten wisselvallig met mogelijk G van de Wouwer als de spreekwoordelijke uitzondering. Jespers Vanderwegen uit Holsbeek was spraakmakend, op de Nationals uit Bourges en Argenton zelfs verwoestend, maar bij de revelatie van 2007 was de start weer bar. 

Dat het een zeer jeugdig liefhebber betreft is goed voor de sport, dat hij het deed met duiven van mij gekruist met die van Van Dijck is tof voor Dirk en voor mij. Toen hij 2 jaar geleden wat eieren kwam halen en ik hem uitslagen liet zien zei die ‘daar kan ik alleen maar van dromen’.

Van de uitslagen die hij me dit najaar stuurde, vier bij de eerste 30 van 31.000 duiven van Nationaal Bourges en 8 bij de eerste 100 Nationaal Argenton kan IK echter alleen maar dromen.

Dankte hij die spektakeluitslagen aan het feit dat hij niet uit Duitsland speelde? Nooit zal men het weten. Feit is wel dat enkele weken Duitsland vliegen velen heeft opgebroken.

APRIL EN MEI

En het begon allemaal zo veelbelovend. Het voorjaar was genieten voor mens en dier. De temperatuur schoot naar de 30 graden, wolken zagen we weken lang niet en de wind stond veelal zwak noord oost of noord.

Duivenweer dus en dan zijn er WEL hokken die domineren. Ook bij mij hagelde het wekelijks duiven, van Noyon (250 kilometer) kregen we ze zelfs amper geteld. 

Zo was 21 April goed met 25 prijzen van 29 duiven, alle 20 eerstgetekende op de uitslag en na de 25e duif ‘provinciaal’ nog 800 prijzen te verdienen.

De week nadien, opnieuw bij schitterend weer, wonnen 26 van de 29 duiven prijs per viertal en van de 25 eerstgetekende miste er een. Ik vind dat dus goed.

Aan het mooie weer moest een einde komen, dat gebeurde ook, maar de ramp van 19 mei stond in geen enkel scenario en nadien was het ook voor mij gedaan. Of het niet toffer zou zijn als je altijd ‘duivenweer’ had zoals dit voorjaar? Voor velen wel, voor duivensport niet.

Dezelfde liefhebbers zouden nog dominanter worden en andere nog moedelozer. Zo nu en dan een ‘geluksvlucht’ er tussen door is goed voor de sport, anderen komen ook aan bod, maar op rampen of gedwongen uit Duitsland vliegen zit geen mens te wachten.

STOUT?

Eigenlijk te zot voor woorden dat twee Godvergeten stomme dode ganzen het ‘voor elkaar kregen’ dat met miljoenen duiven niet gesport kon worden. Waarom stopte de man die er bij uit kwam die niet meteen onder de grond? Dat had ons veel ellende bespaard en waren duizenden duiven minder verloren geraakt.

‘Ja maar’, hoor ik U al denken, ‘dat mag niet en de volksgezondheid liep gevaar’. Is dat zo? Er mag zo veel niet en dode ganzen vond ik ook in mijn jeugdjaren. Ik vond het jammer voor de beestjes maar stopte die niet eens onder de grond laat staan dat ik er ophef over maakte. Het werd toen ook geen wereldnieuws. 

VERKEERD?

Toen had ik nooit over H5N1 gehoord, maar, vraag ik me soms af ‘zou vogelgriep niet van alle tijden zijn?’ Wie zegt dat die dode ganzen uit mijn kinderjaren niet daaraan gestorven waren? Laboratoria om een en ander te onderzoeken waren er niet. Sindsdien heb ik veel dode ganzen gezien maar dat is geen schokkend nieuws. Als ik me niet vergis gaan ALLE ganzen dood.

Verschil met vroeger is dat, als er nu ergens een geraamte ligt, er een leger marsmannetjes in witte pakken op afgestuurd wordt om het op te halen voor onderzoek. En als het wat tegen zit kan kort nadien niet met duiven gespeeld worden.

Koeien ziek? Varkens ziek? Fazanten ziek? Maakt allemaal niet uit. Duiven mogen niet vliegen of niet eens worden losgelaten.  Eigenlijk zijn we sukkelaars.

LICHTZINNIG

Ben ik te lichtzinnig over serieuze zaken? Een antwoord op die vraag hebben Duitse geleerden misschien. Die probeerden postduiven kunstmatig te besmetten maar slaagden daar amper in. De conclusie was dat ze de ziekte nauwelijks kunnen krijgen of verspreiden en daarom ook dat Duitsers gewoon konden spelen terwijl er daar haarden waren. Velen zouden meteen met duiven stoppen als ze in Duitsland zouden wonen en geen keus hadden te spelen zoals zij met hun oplopende vluchtprogramma’s.

Maar afgelopen zomer moeten velen gewenst hebben dat ze Duitser waren. De Fransen gooiden alles op slot en zo kregen we de doldwaze situatie dat onze duiven in Duitsland (waar het virus was) gelost werden en op hun thuisreis over Frankrijk vlogen. Met de in Spanje geloste duiven was het niet anders.

Dacht je echt dat Duitsers zo dom zijn om de volksgezondheid in gevaar te brengen door de vluchten door te laten gaan? De kans dat het virus door mensen (toeristen) wordt opgepikt en verspreid is oneindig veel groter dan dat duiven hoog in de lucht dat doen. Over de miljoenen andere vogels wil ik het niet hebben en evenmin over het feit dat geen Fransman het in zijn hoofd haalde toeristen het reizen te beletten.

Door de bonden zou verleden jaar veel gepraat zijn om onheil af te wenden in geval van vogelgriep. Maar wat is er bereikt? Geen bal zo lijkt het.

HET WEER

Het feit dat zo weinigen in 2007 wisten te domineren afwenden op ‘uit Duitsland vliegen’ lijkt me te kort door de bocht. Maar weet U wat merkwaardig is? Volgens statistieken hadden we nog nooit zo’n wisselvallig weer als in 2007 en… zelfs topspelers beweren dat de vorm nooit zo wisselvallig was. 

Mogelijk heeft het met elkaar te maken. Er zijn geen vitamines, medicijnen of wat doen ook die de conditie van duiven zo kan doen veranderen als het weer. ‘Ander weer andere duiven’ zeggen liefhebbers. Naar mijn mening is het niet het weer OP DE VLIEGDAG ZELF dat andere duiven doet winnen of verliezen maar het weer de dagen er VOOR.

Omdat het invloed had op het hok klimaat, het hok klimaat beïnvloedde weer de vorm van de duiven en de vorm beïnvloedde de prestaties. Kleine ingrepen op het hok zorgden dit jaar bij sommigen voor een totale ommekeer.  Ik kom er op terug.