Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Volgens mijn berekeningen moet dit ongeveer de 250e column zijn die ik schrijven ga, de eersten waren voor het internettijdschrift “Winning”, en de laatste jaren voor “Het spoor der kampioenen”.
Ik heb nog steeds geen moeite om mijn gedachten op papier te zetten, ik schud ze bij wijze van spreken zo uit mijn mouw. Vroeger op school al, kregen we opdracht om een verhaal te schrijven over een paperclip of een stukje kauwgom dan was ik na een half uurtje klaar en had een A-4tje vol.
Wat ik wel steeds in mijn columns terug wil zien is eerlijkheid, recht voor zijn raap, gebruik maken van eigen ervaringen en mensen proberen te helpen en stimuleren tot meer en beter.

Zoals ik vorige week (en al veel vaker) ook al schreef, dat komt wel eens een beetje als Louis van Gaal over. Maar ik heb mijn mening over alles, en die laat ik niet beïnvloeden door anderen. Dat een eigen mening hebben vaak word gezien als eigenwijs of arrogant komt meer door de lezer dan door mij hahaha (dat zei van Gaal ook al eens).

Nee, maar wees nu eens eerlijk, zou u mijn column lezen als ik net zo zou schrijven als de gemiddelde reporter? Nee toch? Beetje saai over het dorp van de kampioen schrijven “Onder de rook van … ligt het gehuchtje ….” , of termen gebruiken als “Hij heeft de man met de witte jas nog nooit bezocht”, “de duivendokter word van hem niet rijk” , “het bezit het ras vroeg op de klep” , “beetje opvoeren na de wedstrijd toe” , “Goede duiven kun je niet kopen, die moet je krijgen”. Aan al die flauwekul doe ik niet meer mee, ik wil precies weten wat er achter die kampioensduif zit, ik wil precies weten wat en wanneer hij iets in het water kiepert, hoe hij voert en wat hij aan bijproducten geeft en vooral wat hij er allemaal voor doet om die duiven in zo’n forme te brengen en houden.

De meeste reportages lees ik niet meer, maar ook enkele columns van collega’s sla ik tegenwoordig over. Toen ik voor jaren geleden over licht en donker begon (wij verlichten de jongen al vanaf 1987) bij duiven, over omega’s of de veel betere Nederlandse (fond)duif, sputterden al die mannetjes tegen, en nu een paar jaar later brengen ze het (iets uitgebreider) zelf. Er zijn enkele reporters en columnisten die boven het maaiveld uitsteken (om ook maar eens zo’n plat zinnetje te gebruiken) en die lees ik graag. Bundelen ze die nu samen straks in het bondsblad, dan komt het goed en wil iedere liefhebber weer lezen, leren en winnen.

Willi Wills Wissen (Willie wil het weten)

Kijkt u wel eens naar dit programma op de ARD? Nee? Toch eens doen. Als we zo’n programma eens op tv zouden kunnen krijgen, en dan over onze duivensport natuurlijk dan zitten we over tien jaar weer op 75.000 leden.
Willi heet eigenlijk Helmar Willi Weitzel, woonachtig in München, hij speelt een nieuwsgierige reporter. Hij won diverse TV prijzen waaronder: Blauen Panther, Erich-Kastner Preis, Bayerischen Fernsehpreis etc. Miljoenen mensen kijken wekelijks naar zijn show. Zet zo’n type leuke mafkees in voor de duivensport en het ledental groeit explosief, ik weet het zeker (kijk naar Vis-tv)
Twee jaar geleden ben ik gevraagd om mee te werken aan een duivensport programma op tv maar we zijn volgens mij nog geen stap verder. Ja het kost € 150.000 nou en? Als we aan flauwekul 200.000 uitgeven kunnen we aan iets wat leden opbrengt toch wel 50.000 minder uitgeven, of niet dan? Je moet nog steeds een snoek met een aasvisje vangen hoor. Dus die twee bergen geld van de bonnenverkopen(PPN) op een hoop, er een beetje geld bij van de npo, beetje van de afdelingen, beetjes sponsorgeld en klaar is Clara. Dus nu een beetje vaart maken graag. Het moet binnen 10 maanden te doen zijn, zitten we eind van het jaar naar Duiven-TV te kijken met het gezin.

Op eigen hok

...gaat het perfect. De jongen groeien als kool, de ouden blinken als nooit te voren en is het jonge duiven hok gereed voor de invasie der junioren 2008.
Dit jaar willen we aanzienlijk minder jongen voor ons zelf: 75 stuks i.p.v. de 150 die er vorig jaar zaten.

Bij de vliegduiven had ik wat dunne mest (jongen van 15 dagen), enkele ouders dronken wat teveel en daardoor heb je dan platte mest. Ik heb wat Electrol van Nanne Woff aan het water toegevoegd en binnen twee dagen kon je de mest weer opvegen. Ook een zeer goed middel is Avidress van Rohnfried (op advies van Gunter Prange). Wel even gelijk mest laten onderzoeken, maar hieruit bleek dat de duiven kern gezond waren.

Klaasje is reeds ontzettend druk met het vullen van Potjes Herstel-Power en Beute-Sport en het etiketten plakken op de pas geleverde Prange Suppe voor de voorjaarbeurs op 1 & 2 Maart. De laatste twee jaar waren we de eerste dag al compleet uitverkocht en dat zal ons dit jaar niet weer gebeuren.

En er komen nog 15 raspaartjes bij van mijn vrienden uit Zutphen: De familie Eijerkamp. Door de actieve reclame die ik maak voor hun woon boulevard bij familie en kennissen, zijn er afgelopen jaar weer diverse duiven tegoedbonnen bij mij terecht gekomen. Mensen die zelf geen duiven hebben of willen, kunnen zoals u weet de naam opgeven van de aangever (wij dus), en deze 15 toppertjes kom ik maar wat graag ophalen. We hopen natuurlijk dat er weer een Missouri’s Girl bij zit (3 x 1e in 2007).

In eigen club

Hadden we afgelopen vrijdagavond 18 januari een gezellige tafelkeuring van jaarlingen (geboren 2007). Ongeveer de helft van de leden was aanwezig, iedereen mocht 3 doffers en 3 duivinnen meenemen die beoordeelt werden volgens de richtlijnen van de groep van keurmeesters. De Firma Beyers, Dick Vogelzang(Staphorst) en familie Beute hadden samen voor zo’n € 200,00 aan gratis prijzen beschikbaar gesteld. Clubgenoot en keurmeester Wim van Dijk deed de duivinnen, en ondergetekende deed de doffertjes. Bij de doffers pakte Wim met een Silvershadow de eerste prijs en bij de duivinnen hadden wij zelf de eerste prijs met onze beste jonge duif (592 – dochter Kiyoko 4e NPO Blois), dus gelukkig gaat goed en mooi samen. Omdat we vonden dan we de eigen prijzen niet moesten winnen, kregen de 2e,3e en 4e mooiste duivin de drie beschikbare prijzen (gevulde duivenmanden/drinkbakken). De prijzen waren super verdeeld. En voor de jeugd was er ook een duivenmandje te winnen. De gebroeders Homma hadden net een ¼ puntje meer dan jeugdlid Stefan de Jong en gingen dus met deze leuke prijs strijken.

We hebben afgesproken dat er in het seizoen iedere week een leuke prijs is voor onze jeugdleden (4 stuks), de snelste duif van de jeugdspelers (al zouden ze er in de club onderdoor gaan) krijgt een duivenartikel.

Verder vond ik prachtig dat Penningmeester Hans Bos de 2e mooiste doffer had met een fantastische duif die hij weer als eitje gekregen had van fondmatador Herman Brinkman uit zijn 4e of 5e Nationaal. De twee keurmeester waren er over eens dat dit een van de mooiste fondduiven was die we dit jaar hadden gezien, dus Hans is met zijn nieuw op te starten fondploeg op de goede weg.