De laatste jaren draait de geruchtenmolen weer op volle toeren. Niet meer over doping, dat is verleden tijd en trouwens, ik heb daar nooit in geloofd.
Nee, er zou iets anders zijn; nieuwe ontwikkelingen waarvan slechts enkele op de hoogte zijn, vooral Nederlanders.
Waarom Nederlanders?
- In Nederland was men ook al vele jaren aan het verduisteren voor een Belg er van gehoord had. En die er van hoorden namen het niet serieus.
- Nederlanders maken kettinguitslagen die men aanvankelijk weinig serieus nam (‘geen concurrentie’) tot men die onder ogen kreeg en zag dat het aankomsten betrof als ware het van Quievrain maar dan van 500 kilometer of verder bij zwaar weer met als historische uitschieter Chateauroux 2004.
Met warm weer en tegenwind vlogen een reeks duiven van ene Verkerk sneller dan de duiven van Zeeland en België die tegelijkertijd in Chateauroux gelost waren.
- Dan was er ‘de Verloren zoon’ die kwam, zag en overwon. Nog nooit eerder won iemand zo snel zo veel.
- De man (Michel) had ‘toevallig’ goede contacten in Nederland zoals buurman Herbots en Antwerpense Serge van Elsacker.
GEPRAAT
Hoe is duiven ‘zo dicht’ pakken van de eendaagse fond in ’s hemelsnaam mogelijk vroegen mensen zich af als ze de uitslagen zagen van Verkerk, Koopman, Sangers, Peter van de Merwe, v d Pasch en anderen.
- Nieuwe ontwikkelingen op medisch gebied?
- Bijproducten die iets toevoegden zoals met name schapenvet?
Ach schapenvet.
In de 90-er jaren zou je presteren op de grote fond kunnen vergeten als de duiven geen fondolie kregen. Er werd agressief mee geadverteerd en het werd massaal aan de duiven gegeven zoals voorheen sliepzand.
Over fondolie hoor je niet meer hoewel oliën voor duiven belangrijk zijn, vraag het aan wetenschapper Jean Louis Jorissen (Comed).
- En men heeft het over nieuwe systemen.
Wat tongen vooral in beroering brengt is dat sommige van die lui met uitslagen van een andere planeet matig presteren of zelfs dat niet eens tot… de eendaagse fondvluchten er aan komen. Als ze er moeten staan; bij vluchten die er publicitair toe doen, staan ze er ook!
Goede duiven, daar gaat het om.
METHODES EN SYSTEMEN
En mensen gissen. Wat zou ‘het’ zijn?
- Veel en langdurig (verplicht ) trainen aan huis waardoor duiven meer zouden eten en… extra reserves opbouwen?
- In de week met duiven rijden, misschien zelfs dagelijks?
- Een nieuwe methode met duivinnen? Het waren immers vooral duivinnen die excelleerden op vluchten die geacht werden het terrein van weduwnaars te zijn.
- Verduisteren, verlichten, bijlichten? Sommigen schaften zich speciale dure lampen aan omdat adverteerders beweerden dat speciaal licht het verschil maakte. ‘Niet dus’ merkten ze al gauw. Of het moest de prijs zijn.
Over één ding echter hoor je zelden praten. Goede duiven!
Tenminste tijdens het vliegseizoen, afgelopen winter werd dat anders.
ANDERS
Want wie verschenen ten tonele als goede duiven in de aanbieding waren? Juist ja, de mensen over wiens uitslagen men zich in de zomer zo verbaast.
- Zo werd Leo Heremans ‘gespot’ op de verkoping van Verkerk en niet alleen ‘gespot’. Hij ging er met het beste aan de haal.
- Verkerk op zijn beurt kocht een topduif van Sangers nadat hij eerder zijn beurs open trok bij Luc en Bart in Wommelgem.
- Sangers ging dan weer winkelen bij Koopman.
- Koopman en Thone leverden strijd om de beste fondduiven van Wijnands.
- In de verkoop van Colijn zat een superduif en nog wel met Engelse ring. De allerlaatste vingers die de hoogte in gingen waren die van Claesssens en Bosua.
- Leytens reisde naar Vlaanderen en Duitsland om goede en ook Vandenabeele, Limbourg enzovoorts zijn je vaak vóór als je ergens iets speciaals weet zitten.
Want natuurlijk zoek ook ik, terwijl ik toch enigszins op de hoogte ben van het doen en laten van die mirakelmannen en zelf meer dan mijn mannetje sta, zowel in Nederland als het satelliethok in België.
TYPEREND
Typerend was het telefoontje dat ik kreeg over Geerinckx Wommelgem. Een concurrent vond diens uitslagen onbegrijpelijk maar hij had gehoord dat Luc en Bart contacten hadden met bekende Nederlanders. De beller wilde er meer van weten, want zo spelen kon niet.
Ik nam contact op met van Elsacker, nooit te beroerd zijn mond open te doen als het om de waarheid gaat, en weet je wat die zei? ‘Geerinckx? Ik speel er tegen, die heeft gewoon heel goede en in Nederlanders die hem slimmer maakten geloof ik niet’.
DE MORAAL
Wat ik wil zeggen is dit. Waarom zouden mensen geld aan duiven geven als ze meer zouden weten of kunnen om van normale duiven supers te maken? De meeste mensen smijten niet graag geld over de balk, zeker duivenliefhebbers niet, en kampioenen nog minder lijkt het soms.
Ooit al opgemerkt met wat voor gammele manden vele groten aan de inkorftafel verschijnen? De Claessens duiven lijken nu het duurst, diens manden het meest verouderd.
Leo Heremans wilde vloerroosters, hij kocht die niet maar maakte ze zelf. ‘Ik ben zuinig’ lachte Leo. Maar dat geldt duidelijk niet als het om goede duiven gaat. Daar had en heeft hij veel voor over. De logische vraag die zich stelt is inderdaad de volgende:
Áls die kampioenen meer zouden weten, als er iets zou zijn weten, waarom dan, is sommigen geen offer te groot als het om goede duiven gaat?
Het antwoord is van een vertederende eenvoud:
In duivensport gaat het, ook in 2008, om goede als je wil winnen. En de rest? Al dat andere waarover mensen praten als ze plat gewalst worden? Dat is misschien van enig belang maar ondergeschikt. Soms ook zever in de marge, bladvulling, roddel en sensatie!
HELAAS
Ik had het over verduisteren en (bij) lichten (de langste dag aanhouden) bij zowel oude als jonge duiven. Met dat laatste doe je niet verkeerd, ik deed dat 20 jaren terug al maar… het maakt minder het verschil als wordt verondersteld. Je kan hoogstens enkele weken langer spelen. Een goed hokklimaat dat duiven gezond houdt lijkt me veel belangrijker.
Kenji Schmitt, hoe jong ook, kende al grote successen maar toch piekert hij zich suf hoe hij zijn hokken nog kan verbeteren.
Dat het vooral om GOEDE gaat weten helaas ook de snoodaards die gingen shoppen bij Verbruggen, Koopman, Marcelis, Heremans Ceusters en zopas nog Aelbrecht.
|