Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Mijn vriend en voedingsleraar Horst Collenberg is overleden. Een man die mijn leven veranderde. Via hem ben ik in aanraking gekomen met de duivensport. Dat is nu zo’n 17 jaar geleden. 

De winkel van Collenberg was nog aan huis. Ik werkte destijds bij Hadivo, een grossier in huisdiervoeders in het noorden des lands. Mijn baas Jan Haayer dirigeerde me naar Haltern. Hij had een brief binnengekregen met het verzoek eens langs te komen voor de verkoop van diervoeders. Het ging met name om duivenvoeders.

Ik maakte een afspraak en nam voermonsters mee. In Haltern aangekomen zag ik een man van tegen de 50. Hij had een hele sterke persoonlijkheid. We hadden een goed gesprek en ik moest de monsters maar eens laten zien.  “Heeft u ook de samenstellingen van het voer bij zich? Nee, antwoordde ik. Neem die dan de volgende keer even mee, kan dat? Zo’n vraag had ik nog nooit gehad, maar ja, ik zou er naar vragen.

Het volgende bezoek verliep ook heel prettig en ik liet de samenstellingen van de duivenvoeders zien. Horst Collenberg keek een beetje bedenkelijk, maar liet verder niets merken. Heeft u zelf machines om voer te kunnen mengen, vroeg hij. Jazeker was mijn antwoord. Dan zal ik u wat mengelingen opschrijven die u kunt maken. Waarom, antwoordde ik wat verbaasd. Ik kan de huidige duivenvoer mengelingen goed verkopen in Nederland. En zijn legendarische woorden zitten nog altijd in mijn hoofd: “Herr Mulder, zei hij, we zitten hier vlak boven het Ruhrgebied. Dat is de hol van de leeuw van de duivensport. Als we wat met elkaar willen, dan moeten we beter zijn dan alle andere voeraanbieders. Alleen dan hebben we een kans.”. Ik was onder de indruk en nam de samenstellingen mee naar Groningen.

De prijs was goed en de eerste levering vond plaats. Horst vertelde me over de duivensport. Voor mij was het allemaal nieuw, ik had mijn opleiding gehad in de hondenvoeders. Al heel snel kreeg ik het door. Deze man wist  enorm veel van voeding en van duiven Hij las veel wetenschappelijke lectuur en had al enorm veel uitgetest. Ik realiseerde me: als je nog wat wil bijleren Willem, dan moet je nu je oren en ogen heel goed de kost geven. Ik hing aan zijn lippen en knoopte alles in mijn oren.

Het ging slecht bij Hadivo. De overname door Arie Blok Woerden was geen succes en sluiting stond voor de deur. Ik zag de bui hangen, vertrok naar Garvo en kon de mengelingen daar onderbrengen. Ik leerde snel en begon ook met duiven in combinatie te spelen. Om de week zat ik weer bij Horst Collenberg om bij te leren. Hij had de gave om me stap voor stap op te leiden en op een dag moest ik van hem mijn eerste lezing geven. En wel voor de liefhebbers van de eigen vereniging in Haltern. Natuurlijk zat hij ook in de zaal. Wie me zou proberen onderuit te halen, kreeg de volle laag en niemand waagde het. Allen kenden de reputatie van Horst.

Hij stond in verbinding met universiteiten en ontwikkelde zo de Profi-line. Er werden open dagen georganiseerd in Haltern en in Drempt. We organiseerden Nederland - Duitsland wedstrijden met jongen duiven die werden uitgewisseld ( Nederlandse duiven gingen naar Duitse liefhebbers en andersom). We hadden keuringswedstrijden van topduiven uit Nederland tegen de toppers van Duitsland. Het ene jaar gingen onze top liefhebbers naar Haltern en het volgende jaar kwam de Duitse top naar Drempt.

De laatste jaren ging het steeds slechter met zijn gezondheid. Hij heeft bijzonder veel pijn geleden. Hij werd daardoor ook minder toegankelijk. Velen zullen hem alleen kennen van de buitenkant, zonder de blanke pit te hebben ontdekt.

Hij maakte zich ook zorgen over de voortgang van de duivensport in de plaatselijke omgeving. Door de vele liefhebbers die stoppen met de sport, is het vergroten van het gezichtsveld belangrijk. Maar gezondheid van de gehele familie stak telkens een stok in het wiel. Hans-Josef Meerveld, vriend van Claudia Collenberg,  moet hoofdzakelijk de kar trekken.

Horst Collenberg en ik, we hadden een missie. Niet de verkoop stond op de eerste plaats, maar vooral het gezonder maken van de duiven, het respect voor de dieren en hun prestatievermogen te verbeteren. En daardoor de liefhebber ook meer plezier te mogen geven  aan onze mooie hobby. Mijn vriend Horst Collenberg is niet meer onder ons. Maar de missie die wij samen deelden zal worden voortgezet.

Willem