Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Als mensen ergens mee bezig waren of een opdracht hebben vervuld bezinnen velen zich over het resultaat. Evalueren heet dat.

Men wil weten wat goed ging en wat niet. Bedoeling is fouten niet opnieuw te maken en voort te gaan op de ingeslagen weg als dat de goede was.

Verleden week schreef ik dat zolang ik duiven heb overdonderend van start ging (dat is nog zwak uitgedrukt) maar dat de start dit jaar slechter was dan ooit hoewel men dat moet relativeren.

De 3e vlucht werd tegen 401 duiven begonnen met de 2e prijs en de 7e duif won de 27e prijs van 20 ingezette duiven. Tegen 1.116 duiven klasseerden 7 duiven van de 20 zich bij de eerste 50 (allemaal 1 op 20), ik vind dat niet slecht maar mensen die ik zelf nog nooit op zo’n resultaat heb kunnen betrappen oordeelden daar anders over.

Wat verwachten die? 

Ik erger me er niet meer aan maar zie het als een compliment. ‘Jaloezie komt je niet zo maar aanwaaien, dat moet je verdienen’ zegt W d B altijd. Er zijn ook andere zeer goede liefhebbers bij wie het (tot heden!) van geen kanten wil lukken.

Die hebben een groter probleem dan ik. Want meen ik een en ander te kunnen verklaren, zij kunnen dat niet en dan heb je pas echt een probleem.  

OORZAAK

Excuses, of zo U wilt smoesjes:

• Verleden jaar op een vlucht zowat al mijn beste duiven verloren.

Je zult het niet geloven maar sommigen hebben nog pret als ze aan die voor mij zo rampzalige dag denken. Zijn die trouwens echt zo onnozel te denken dat ik zo maar  een blik andere topvliegers kan open trekken?

• Twee ‘sterkhouders’ op het kweekhok gezet omdat hun jongen al 3 eerste wonnen.
• Duiven bijgehaald van een gekend hok die geen fluit waard zijn (kan de leverancier ook niets aan doen maar het telt op). 
• Moet het voornamelijk doen met late van 2007 met 2 of meer oude pennen, duiven ook die ik vanwege het koude voorjaarsweer amper op heb kunnen leren.

En wat die onervaren duiven betreft werd ik nogmaals met de neus op de feiten gedrukt en die zijn dat er weinig eer mee te behalen is, iets wat wijlen Jef Houben altijd al beweerde. Zo kreeg ik bij de Nederlandse kampioenen Borgmans een paar prachtjongen in handen. Ze gaan er uit (ze bedoelden ‘worden verkocht’) zeiden de mannen, ‘hoe graag we ze ook zouden willen houden. Met zulke is toch niets aan te vangen.’

UITZONDERINGEN

Natuurlijk zijn er onervaren duiven die zich van geen enkele theorie iets aantrekken en presteren maar dat zijn uitzonderingen. Er hoeft in het voorjaar of in de winter maar weinig tegen te zitten of je bent ze kwijt, vooral de betere veelbelovende duiven.

De slechte die elke week te laat zijn gaan minder snel verloren, het zijn duiven die enkele keren achter elkaar stampvroeg waren waar je voor op moet passen.  Het koude voorjaar waarin er amper kans was duiven in te vliegen was voor ervaren oude vogels dan weer een veel minder probleem ondervonden velen.

BEWUST

Dan zijn er de liefhebbers die matig startten, dat doen ze elk jaar weer opnieuw, omdat ze bewust de vorm drukken. 

Gerard Koopman is zo iemand. Hoe de vorm drukken zal men zich afvragen?

Heel simpel, hokken open en duiven met alle weer los laten. En… er zijn de liefhebbers die nog niet zo nodig hoeven omdat ze fondduiven hebben die per definitie te kort komen op korte afstanden.

DRAMATISCHE ONTWIKKELING

Terug naar onervaren zomerjongen van het jaar voordien. Sommigen hebben door omstandigheden amper andere en dat kost liefhebbers.

Die omstandigheden zijn de volgende:

Omdat er de laatste jaren om onverklaarbare redenen zo veel jongen verloren gaan of omdat ze na enkele weken spel opgeladen zitten met Coli wordt het spel met  voorjaarsjongen stopgezet en men zet ze in op de najaarsvluchten van korte afstand.

Ik heb het over Nederlanders met beperkte spelmogelijkheden en een programma waarbij de afstanden oplopen. Dit is in 9 gevallen op 10 echter uitstel van executie. Door hun jongen niet te spelen verliezen ze ze inderdaad niet maar… dat gebeurt in het voorjaar dat volgt.

Gebeurt dat enkele jaren op rij dan worden ze zo moedeloos dat ze stoppen. Daarom dat die organisaties in Nederland die de laatste jaren de liefhebbers meer gelegenheid bieden tot opleren de sport een grote dienst bewijzen.

ANDEREN

Terug naar die liefhebbers bij wie de moed voor de maand mei al in de schoenen zinkt vanwege collectief falen van al hun duiven. Voor enkele heb ik een verklaring. Het zijn mensen die meegesleurd worden door de trend van de laatste jaren; in de week met duiven rijden.

En het zijn mensen die het niet laten kunnen in te manden als er gevlogen wordt; weer of geen weer.

Twee van die kampioenen die nu geen papier raken ken ik van nabij. Beide rijden 2 keer per week met hun duiven en… toeval kan dat amper zijn, het zijn OOK mensen die meenden de duiven in het koude voorjaar 2008 een ruggensteuntje te moeten geven door de hokken te verwarmen.

Volgens mij is het DAT wat de conditie deed kelderen.

De duiven waren immers gezond, toen kwam dat bijna dwangmatige rijden bij een ijzig koude wind in combinatie met verwarmde hokken.

ZELF GEZIEN       

Ik ben bij die 2 mannen geweest, de duiven zagen er niet uit terwijl het op de hokken toch aangenaam warm was. Toen ik buiten kwam werd veel duidelijk.

Mijn schaarser wordende haren gingen stijl overeind staan vanwege de schrale wind terwijl ik NIET verplicht werd om de andere dag 30 of meer kilometer te vliegen.

Kortom, zulk een verschil in temperatuur binnen de hokken en daarbuiten KAN niet goed zijn. Hokken verwarmen kan iets toevoegen maar… dat mag nooit gebeuren in functie van beschermen tegen de koude. Een te hoge vochtigheidsgraad daarentegen mag men WEL proberen terug te dringen.

Ik kan of beter KON mijn hokken ook verwarmen maar niet meer. Heb de kabels doorgesneden.

TOT SLOT

Ik schrijf vaker dat echt goede duiven er ook zijn met wind mee en mijn tragiek is dat ik soms gelijk heb. Dat bleek op 12 april. De snelheden liepen op tot 2.100 mpm en opvallend hoe veel eerstgetekende de spits afbeten.

Om te winnen moet je alles mee hebben. Ook dat ding op mijn schoorsteen.

Mensen die de wind zorgvuldig in de gaten houden voordat de poulebrief wordt ingevuld hebben gelijk.