Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Hoe het begon... Het zal zo ongeveer in november vorig jaar geweest zijn dat ik werd benaderd door Ronald Geerdink met de vraag of ik interesse had om een rol te gaan spelen binnen Stichting Promotie Postduivensport Nederland. Nadat hij had uitgelegd waarom hij dacht dat ik hiervoor een geschikte kandidaat was en wat er van mij verlangd werd heb ik een paar dagen bedenktijd genomen. Op zich sprak de doelstelling van de PPN mij enorm aan, maar ik wist in de verste verte niet hoe de zittende bestuursleden werkten en eigenlijk kon ik er ook bijna niemand van. Ik besloot om het te doen met die restrictie, dat wanneer ik me niet thuis zou voelen binnen de cultuur van het bestuur of het gewoon niet leuk zou vinden, ik er ook gewoon weer mee zou kappen.  Zo gebeurde het dat ik ergens in december in een van der Valk hotel bij Apeldoorn, na 2 uur sturen mijn eerste vergadering bijwoonde. Inmiddels heb ik  een stuk of 6 vergaderingen achter de rug en heb ik voor mezelf de balans opgemaakt.

Ik moet u zeggen dat er binnen het bestuur van de PPN met een ongelooflijk enthousiasme wordt gewerkt aan het voortbestaan van de duivensport. Dit enthousiasme heeft naar mij toe heel aanstekelijk gewerkt. Het is gewoon super wat de mensen die deze kar trekken er voor over hebben. Niet alleen voor  de tijdsbesteding, maar ook voor de creativiteit, petje af.
Maar hier zit ook gelijk een probleem. Het lukt vind ik niet, of onvoldoende, om dit enthousiasme en die aanstekelijkheid over te brengen naar de Nederlandse duivenliefhebbers. Er wordt gekeken wat de PPN doet, er wordt over gesproken,  er wordt wat van gevonden en daar blijft het bij. Natuurlijk zijn er mooie bedragen ontvangen via acties en de Nationale Schenkingsbon. Erg belangrijk om de zaak te kunnen financieren. Maar wat er eigenlijk zou moeten gebeuren is dat de verenigingen en de individuele leden in actie komen om onze sport te promoten. Gelukkig gebeurt dit nu wel op een paar plaatsen, maar veel te weinig.
In zijn algemeenheid komen er te weinig nieuwe leden bij en bij veel verenigingen is het water al tot aan de lippen gestegen. Als we stil blijven zitten wachten op de dingen die komen gaan, gebeurt er hoegenaamd niets en zal de terugloop voortgaan. Dus, actie.

Wie doet wat
Duivensport is een sterk intern gerichte wedstrijdsport met duiven, die buiten haar eigen deuren weinig bekendheid geniet en daar waar er een beeld is van de duivensport is dit veelal een onjuist beeld. Iedere duivencoach (duivenmelker is veel te oubollig) kent het wel dat er op verjaardagen of door collega’s een beetje spottend en kleinerend over de duivensport wordt gesproken. Dit komt voort uit het beeld dat in het verleden is ontstaan van de vroegere duivenmelker die met klompen aan, een shagje in de hoek van zijn mond en een pet scheef op z’n kop, zijn duiven op stond te wachten. ’t Was een mooie tijd, maar die komt nooit meer terug.
Wij hebben dus een imagoprobleem en zijn er tot nu toe niet in geslaagd dit te doorbreken. Hier ligt een taak voor iedere individuele duivencoach. Wij moeten op verjaardagen, onze collega’s, in de kroeg  en iedereen die het horen wil vertellen dat duivensport een serieuze wedstrijdsport is en dat wij een soort Louis van Gaal of zo u wilt Guus Hiddink zijn.  Want wij zijn het toch die bepalen welke spelers (duiven) in onze selectie (hok) staan en wie er zaterdag spelen (worden ingekorfd). Wij trainen toch onze sporters en proberen ze door aangepaste voeding in topconditie te krijgen?
Verder worden wij nog steeds geassocieerd met het gummiringetje en weet de buitenwacht niet dat wij al jarenlang met moderne elektronica werken om onze duiven te constateren en als het moet een uur nadat het concours gesloten is een uitslag gereed te hebben. Wij, de duivencoaches van Nederland  zullen dus naar buiten moeten treden.
Vertel positief over onze sport. Nodig mensen eens uit in het inkorflokaal, waar het vooral gezellig moet zijn en onderlinge vetes begraven moeten worden en laat mensen ook eens bij je komen kijken als de duiven van een vlucht thuiskomen, zodat ze daadwerkelijk kunnen ervaren wat een kik het geeft als een favoriet, die ’s morgens diep in Frankrijk is gelost zich in de loop van de middag al weer thuis meldt.
Dus wie doet wat betekent in dit geval dat de duivencoaches van Nederland er in eerste instantie verantwoordelijk voor zijn om onze sport positief uit te dragen en waar mogelijk te promoten. Ja, ook u die dit leest.
De verenigings- kring en afdelingsbesturen behoren hierin faciliterend op te treden, waarmee bedoeld wordt dat voorwaarden worden geschapen waardoor het de leden gemakkelijker wordt gemaakt de sport te promoten. In het inkorflokaal bijvoorbeeld moet het vooral gezellig zijn. De eigen leden moeten hier graag komen en ook buitenstaanders moeten zich hier snel thuis voelen.  

Geen korte termijn
Het is niet realistisch om spectaculaire resultaten (aanwas nieuwe leden) op korte termijn te verwachten. Wie na iedere promotie actie gaat zitten wachten hoeveel nieuwe leden dit gaat opleveren zal teleurgesteld worden. Promotie is een traject van lange adem en een continue proces. Gewoon zo veel mogelijk  mensen, zo vaak mogelijk wat te laten zien, lezen of horen over onze sport.  Dit betekent dat het structureel in de duivensport, bij onze manier van denken, moet worden toegevoegd. Het houdt nooit meer op en we mogen niet verwachten dat hetgeen dat we jarenlang hebben laten versloffen binnen een jaar gerepareerd kan worden. Maar bedenk wel dat wanneer je er maar lang genoeg op blijft zitten, zelfs een steen op d’n duur warm wordt.
Andere sporten houden jaarlijks promotie activiteiten zoals open dagen, wedstrijden voor niet leden etc.  en zijn er mede hierdoor in geslaagd om tot ledengroei te komen. Denk maar eens aan de paardensport, die jaarlijks met 5 % groeit en de sportvisserij. Duivensport te duur?? Wat denkt u dat een paard bij de manege kost en een sportvisser met een uitrusting van zo’n
 € 4.000,-- is ook geen uitzondering meer.

Cultuurwijziging
Het mag duidelijk zijn dat de cultuur binnen de sport  over dit onderwerp drastisch gewijzigd moet worden. Hierin hebben we de bestuurders nodig. Deze zullen dit met heel hun hart en ziel binnen de verenigingen moeten verkopen. Als het blijft bij de mededeling “we gaan wat aan promotie doen” dan kan dit net zo goed achterwege gelaten worden. Er zal enthousiasme moeten worden gecreëerd en dit valt of staat met het enthousiasme waarmee de boodschap wordt gebracht, uitgelegd en verdedigd.
Natuurlijk weet ik ook wel  dat er nogal wat negativisme over dit onderwerp is bij de duivencoaches. Wanneer u het echt niet op kunt brengen om onze sport in een positief daglicht te zetten, dan zou het fijn zijn wanneer u uw collega’s die hier wel voor willen gaan, hier niet in negatieve zin mee te belasten. Enthousiasme, dat is wat we nodig hebben om onze sport ook voor de toekomst veilig te stellen. We hebben een prachtige sport en het is aan ons om hier ook anderen mee in aanraking te laten komen.

Successen
Door de diverse activiteiten die door de PPN zijn geïnitieerd zie je toch de eerste successen ontstaan in de vorm van nieuwe leden. Vooral het schoolhokjesproject heeft hier en daar nieuwe jeugdleden opgeleverd. Het zijn er nog geen honderden, maar het leidt wel tot resultaat. Opvallend is dat daar waar een locale duivencoach hierin erg actief is, de meeste resultaten worden geboekt. De nieuwelingen zullen allemaal geen blijvertjes zijn, maar de basis is gelegd.
In mijn eigen omgeving is de handschoen opgepakt. Het bestuur van het Samenspel Goeree Overflakkee heeft besloten een promotiecommissie in het leven te roepen en die mandaat gegeven naar eigen inzicht aan de slag te gaan. Hiervoor is een mooi startbedrag beschikbaar gesteld en wordt de opbrengst van de jaarlijkse liefdadigheidsvlucht dit jaar voor de promotiecommissie beschikbaar gesteld.  De opbrengst wordt nu een keer in de duivensport geinvesteerd, zodat we misschien ook in de toekomst nog in staat zijn goede doelen te ondersteunen.

De Nationale Schenkingsbon
Er zijn in ons land succesvolle duivencoaches die dankzij de duivensport jaarlijks een leuk centje verdienen. Het zou fijn zijn als met name zij, die soms veel aan de duivensport te danken hebben, wat terug willen doen. Dat kan door je jaarlijkse bonnenschenkingen middels de Nationale Schenkingsbon af te handelen. Het kost je niks en je eigen sport vaart er wel bij.  Een e-mail naar info@promotie-postduivensport.nl en je krijgt een blok met schenkingsbonnen thuisgestuurd.

Tot slot
We zijn nu nog druk bezig met onze wedvluchten, maar wekelijks zien we elkaar soms meerdere keren. Misschien is het dan nu mooi tijd om met elkaar afspraken te maken om direct na het seizoen in actie te komen. Iedereen nog veel succes toegewenst met onze prachtige sport