Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Dit jaar was het lang wachten op de thuiskomst van de duiven uit Marseille, niet omdat de duiven zo traag kwamen maar omdat er pas op dinsdag gelost kon worden. De weersomstandigheden op de losplaats of onderweg verhinderden dat lossing eerder mogelijk was. De duiven werden uiteindelijk op dinsdag om 7.15u. gelost en hadden onderweg een overheersend Westen tot Noordwesten wind. Aan de snelheden van de duiven was dit merkbaar maar het verloop was goed te noemen. In Nederland waren 4539 (vorig jaar 5290) duiven en Internationaal 13.954 (vorig jaar 15.943) in concours.
De vroege duiven moeten we ook nu weer zoeken aan de west kant van het land wat bij ochtendlossingen een opvallend gegeven is zelfs met wind waar veel west aan zit. De vlucht verliep normaal waarbij wel opviel dat geen één duif de 1000 m.p.m. haalde en bij de eerste 10 de snelheid zelfs onder de 900 m.p.m. zakte. De duiven kregen het dus niet cadeau maar kwamen wel goed af want nationaal kon het concours rond het middaguur worden gesloten.

Het was dus niet vreemd dat we naar Uitgeest moesten om daar de winnaar van Marathon Noord op Marseille (1012Km) te bezoeken. Voor deze winnaar Cees Niesten (44) werd het een mooie vlucht want winnaar van Marathon Noord wordt je niet elke dag.
Alhoewel, toen we onderweg waren naar Uitgeest vroegen we ons af is dit dezelfde Niesten die in 2006 Barcelona bij Marathon Noord won? Dat was toen in Beverwijk, dus waren onze gedachten “zou hij verhuisd zijn en duiven overgewend hebben, dat zou dan de overwinning nog meer glans geven”. Bij aankomst werd al snel duidelijk dat het inderdaad dezelfde Cees was want we werden al door hem opgewacht. Nadat de honden waren opgesloten konden we het nieuwe domein van Cees en zijn vrouw Josien betreden.

Het was al snel duidelijk dat de verhuizing wel achter de rug was maar de ingrijpende aanpassingen aan het huis nog lang niet klaar waren. Het huis staat nog volop in de steigers en zelfs het dak moest aan een renovatie geloven.
De familie is dit jaar verhuisd, “Een tuin van 35 meter, dat was het belangrijkste” aldus Cees en ja “de buren rond het vorige huis waren geen fan van de duiven en dat is hier ook geen probleem”.
Als duivenliefhebber denk je dan meteen aan overwennen van duiven of bijna opnieuw beginnen. Er was voor ons nog veel onduidelijk want de winnende duif was uit 2006, dus hoe zit dat?

Er werden in 2007 30 late jongen in Uitgeest uitgewend zodat er op de nieuwe locatie duiven rondvlogen wat overwennen eenvoudiger zou maken.
Begin 2008 werd het hok vanuit Beverwijk overgezet en zijn de duiven, 20 jaarlingen en 20 ouden, overgewend.
Het klinkt allemaal zo eenvoudig maar als je bedenkt dat Cees ook nog een eigen (schoonmaak)bedrijf heeft en zijn huis op orde moest brengen zou menigeen een jaartje met de duiven hebben overgeslagen. “De duiven kwamen wel op het tweede plan” zei Cees “maar als je er in het seizoen 2,5 maand echt voor gaat kun je ook veel bereiken”.

Omdat de duiven van Marseille midden in de week thuiskwamen moest Cees wat 'regelen' met zijn werk om thuis te zijn bij aankomst van de duiven. Cees had 8 duiven mee naar Marseille, maar helaas heeft hij de eerste, tevens eerst getekende, niet zien komen omdat hij aan de telefoon was. “Als de duiven moeten komen zit Cees vaak de hele tijd aan de telefoon” zegt Josien zijn vrouw. Aan de verzorging van de duiven draagt Josien trouwens ook haar steentje bij als Cees druk is met zijn werk. “Zonder haar steun zou het niet lukken met de duiven” zegt Cees.

Op de foto ziet u Cees en Josien met zijn eerste van Marseille en de eerste van Barcelona 2006.

De winnares (06-2101427) is gekocht bij Sam de Jong en in maart overgewend naar het hok in Uitgeest. Deze duivin was als jong de beste jonge duif bij Sam en toen vloog ze ook nog een 2e prijs van Muhlheim.
Eerder dit seizoen ging dit duivinnetje ook mee op St. Vincent maar miste. Op Tours ging het beter want toen was ze de eerste op het hok van Cees. Voor Marseille ging ze, als eerst getekende op jongen van twee dagen, de mand in. Na terugkomst was niet te zien welke inspanning deze duivin had gedaan. “Dat is trouwens meestal zo bij ZLU vluchten”, aldus Cees “ de duiven komen altijd in heel goede conditie terug” waarmee hij zijn complimenten uitspreekt voor de verzorging van de duiven onderweg.
Dat deze duivin nu door het leven gaat als Josien zal niemand verbazen. Hiermee laat Cees tevens zijn waardering blijken voor de tijd die zijn vrouw aan de duiven besteed.

Cees doet aan samenkweek met Gerard en Martin van Zelderen want zo zegt Cees, “zij hebben veel meer ruimte”. Verder werden duiven gehaald bij A.P. Overwater, Cees Koks en zoals eerder vermeld Sam de Jong.
In de winter worden 32 koppels overgehouden, ongeveer 60 jongen gekweekt en er wordt uitsluitend op het nest gespeeld.
Tijdens ons bezoek waren de jongen onderweg van een korte africhting maar bij ons vertrek om 21.00u. waren ze nog niet terug. Was dit de bedoeling of werd al stiekem getraind om ’s avonds zo lang mogelijk door te vliegen?

Er wordt een standaard mengeling van Mariman gevoerd. De medische begeleiding is “eenvoudig” zoals Cees zegt. Naast de noodzakelijke entingen wordt, in het seizoen, elke 2 á 3 weken een eenvoudige controle gedaan van een keeluitstrijkje en wat mest door de bekende duivendokter in Breukelen.

Toen werd gevraagd naar zijn wensen betreffende veranderingen in de duivensport, was hij duidelijk.
Ten eerste zou iets gedaan moeten worden aan het overvolle programma “want het is toch niet leuk meer dat je soms voor drie vluchten moet inkorven in één week, ook al speel je niet alles” aldus Cees.
Ten tweede geeft hij een suggestie mee aan het bestuur van Marathon Noord om voor de feestavond een meer centraal gelegen locatie te zoeken “want vanuit sommige delen van het land is het een echte wereldreis”. Misschien levert het ook meer leden in het noorden en westen op als het zwaartepunt niet zo nadrukkelijk in het oosten ligt.

We waren op bezoek bij een gezellig duivenmelkersgezin en wensen hen in de toekomst nog veel succes en plezier in de sport. We zullen trouwens niet verbaasd zijn als we nog eens bij de familie Niesten langs moeten. Cees had daar wel zijn ideeën over en verwacht dat het wel eens snel kon zijn.

Namens Marathon Noord bracht Wim van Dorrestein de felicitaties over en reikte de dikverdiende bos bloemen uit. Uw reporter en Wim beginnen aardig getraind te raken in het bezoeken van winnaars en we doen het met plezier.

Bezoek ook eens de website van Marathon Noord.