Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Nu de vluchten ten einde lopen is het goed om stil te staan bij het ruien. Het is van belang dat de duiven voldoende hoogwaardige aminozuren aangeboden krijgen om er zo voor te kunnen zorgen dat het nieuwe verenkleed weer van optimale kwaliteit is. Belangrijk in deze zijn vooral de zwavelhoudende aminozuren. Daarnaast is het in deze periode van belang dat de lever goed ondersteund wordt. Dit orgaan speelt altijd een belangrijke rol maar tijdens de ruiperiode zeker. Extra aandacht voor de lever kan dus beslist geen kwaad.

Ik kreeg de afgelopen maand nogal wat vragen over de toepassing van ons ruipakket. Uitgangspunt bij het gebruik van de ruiproducten is dus een ondersteuning met zwavelhoudende aminozuren en een ontlasting van de lever. Een goede kuur met een kruidenthee is een goede manier om de ruiperiode te beginnen. We adviseren daartoe gedurende een week duiventhee te verstrekken. Met als doel ontgiften van het lichaam en ondersteuning van de weerstand. Daarna kan iedere week nogmaals thee verstrekt worden.

Na deze periode kan een aantal dagen per week Bony-SGR gegeven worden eventueel gecombineerd met Ruivitamine. Deze vitamine zorgt o.a. voor voldoende aanvoer van vitamine B, Biotine en zwavelhoudende aminozuren.
De Bony-SGR ondersteunt zoals bekend de afweer en draagt bij aan een optimalisering van het darmmilieu. Dat laatste doet de B.M.T ook. Dit product dat rijk is aan biergist, eiwitten en ruwe celstof stimuleert de aanmaak van goede darmbacteriën
Nieuw in ons gamma is de Bony-nucleovit. Op basis van omega 3 olie bevat dit product naast vitaminen nucleotiden. Nucleotiden zijn stoffen die de cellen nodig hebben voor de aanmaak van kernmateriaal. Nu kan het lichaam deze stoffen zelf goed aanmaken, maar ik periodes van verhoogde behoeften (Rui, herstel en stress) kan het geen kwaad dit extra te verstrekken.

Het is iedere duivenliefhebber wel duidelijk dat in de ruiperiode zo min mogelijk medicijnen verstrekt dienen te worden. Medicijnen kunnen tekening in de pennen geven en moeten alleen daarom al vermeden worden.
Aan het einde van de ruiperiode is het goed om mest van vijf dagen te verzamelen, hier een mengmonster van te maken en daarvan een klein gedeelte te laten onderzoeken op de aanwezigheid van de paratyfusbacil. Met name op het einde van de ruiperiode is deze bacterie meer in de mest aantoonbaar. Dit heeft twee redenen. Als eerste hebben de duiven gedurende langere tijd geen medicijnen verkregen waardoor latente infecties weer de kop kunnen opsteken. En ten tweede is de ruiperiode een aanslag op het gestel van de duif. Het lichaam moet met de vervanging van het verenkleed een sterke prestatie leveren die in een aantal gevallen kan leiden tot minder weerstand en het opduiken van die vervelende bacterie die de paratyfus kan veroorzaken.

Ruipaketten zijn momenteel in de aanbieding en te vinden op www.pigeonvetcenter.com in de pigeonshop.

De “absolute waarheid” nogmaals.

De nieuwsbrief van vorige maand over de natuurlijke aanpak van de duivensport zonder medicatie heeft aanleiding gegeven tot nogal wat reacties en discussie.  De nieuwsbrief kon zich verheugen op een meer dan normale aandacht.

Een paar puntjes bleven in die nieuwsbrief onderbelicht. En wel dat het kunnen weglaten van medicijnen ook afhankelijk is van de soort duiven en de situatie op het hok.  Kortom het hele plaatje moet passen.
Belangrijkste is evenwel dat afgezien wordt van het regelmatig aanschaffen van nieuwe duiven. De kans op ziekte insleep is op die manier immers vele malen groter dan wanneer we een meer gesloten systeem erop na kunnen houden waarbij niet of nauwelijks duiven van andere liefhebbers aan het hok worden toegevoegd.
Maar zelfs als aan deze voorwaarden is voldaan kan het nog geruime tijd duren voordat er een stam duiven is geselecteerd die een grotere natuurlijkere weerstand heeft tegen infecties.

Het afgelopen seizoen

Zoals al tijdens ons oriënterend onderzoek van enige maanden terug bleek hadden veel liefhebbers die jaar weer te kampen met de gevolgen van een Herpesbesmetting.

Nu zijn alle navolgende verschijnselen niet steeds toe te schrijven aan een Herpesvirus besmetting maar als U een aantal van deze symptomen herkent dan zou, in geval de prestaties van uw duiven dit jaar tegengevallen zijn, de oorzaak wel eens in die richting gezocht kunnen worden.

Waar sluimerende luchtweginfecties doorgaans leiden tot een meer geleidelijke teruggang van de vliegprestaties is een van de meest opvallende verschijnselen bij een Herpesvirusbesmetting het acute verloop. De duiven vallen van de ene week op de andere terug. Soms zijn er geringe braakklachten. Als het de jonge duiven betreft dan wordt abusievelijk nog wel eens gedacht dat men met het begin van een Adenocoli besmetting van doen heeft.
Dit jaar hebben we een behoorlijk aantal normaal zeer goed spelende liefhebbers gehad die van de ene op de andere week totaal van de lijst verdwenen.
Is er sprake van een “normale” luchtweginfectie dan kan het wel twee tot drie weken duren voordat de duiven zo sterk terugvallen .In geval van een PHE virus infectie kan de terugval op zeer korte termijn een feit zijn.
Het verstrekken van antibiotica tegen dit virus brengt totaal geen verbetering. Vaak wordt een en ander dan toegeschreven aan slecht werkende antibiotica. Maar dat is in deze gevallen helemaal niet de oorzaak.
Virussen reageren niet op antibiotica. Als er al verbetering op een kuur met antibiotica lijkt te zijn dan komt dit omdat er naast en ten gevolge van de Herpesvirus infectie secundaire bacteriële infecties zijn opgetreden die het ziektebeeld dramatisch kunnen doen verergeren. Dit kan gebeuren als streptococcen zich met de situatie gaan bemoeien.

Er zijn veel duiven drager van het Herpesvirus. Desondanks lijkt het er sterk op dat het ziektebeeld van het Herpesvirus aan het verergeren is. We zien steeds meer hokken die hierdoor uit vorm raken. Maar ook weer moeilijk aan de gang te trekken zijn.
Bij een klassieke herpesvirus besmetting zijn beslagen in de bek van de duiven te zien die hier in de regio abusievelijk voor een geelbesmetting werd versleten door een aantal liefhebbers. Het is duidelijk dat in dit soort gevallen het geven van een geelkuur ook geen oplossing voor het probleem brengt.
Maar deze klassieke beelden zien we maar zelden. Treedt een dergelijk geval op dan is de diagnose makkelijk te stellen.
Vaker zien we duiven met vliesjes, natte ogen en ontstekingscellen in de krop.
Ook dan is de diagnose makkelijk te stellen.
De diagnose leidt tot teleurstelling bij de liefhebbers. Immers het is in een aantal gevallen de doodsteek voor een heel spelseizoen.
Het is frustrerend voor liefhebber zowel als dierenarts deze diagnose te moeten stellen. Simpelweg omdat de duiven wekenlang uit vorm kunnen raken. Naarmate de duiven jonger zijn, zijn niet alleen de verschijnselen duidelijker maar duurt het uitzieken veelal ook langer.
Zoals gezegd bieden medicamenten alleen hulp bij secundaire infecties. Het kan helpen dat de duiven sneller opknappen. Maar ze brengen de vorm natuurlijk niet terug.
Uitzieken is het beste advies dat een arts kan geven. Immers doordat de hersenen aangetast kunnen raken blijven veel duiven achter. Niet alleen jonge duiven maar ook ervaren getrainde duiven. En dat laatste zien we meer en meer terwijl er verder aan de duiven niets te zien is. Nauwelijks, slijm of andere luchtweginfecties. Zelfs als de duiven ingekorfd worden zien ze er vaak nog heel goed uit.
De stress kan echter leiden tot een versnelde uitbraak waardoor de duiven het hok niet meer kunnen terugvinden en ten prooi kunnen vallen aan roofvogels.

Duiven die een klinische uitbraak met Herpes hebben doorstaan kunnen later gewoon normaal weer prijsvliegen en zelfs goed presteren. Helaas blijven er weer dragers over die mogelijk duiven die nog nauwelijks antistoffen tegen dit virus hebben kunnen aansteken. Hierdoor kan het virus blijven rondzingen.

Er zijn testen om dragers op te sporen. Op basis van Elisa techniek. Maar omdat veel duiven drager zijn van het virus heeft testen alleen zin als er tevens gevaccineerd kan worden tegen dit virus bij de gezonde duiven. Het is te hopen dat een vaccin tegen dit virus snel toegelaten zal worden zodat deze bedreiging van de duivensport preventief aangepakt kan worden.
Tot die tijd is de enige mogelijkheid te trachten de afweer van de duiven op een zo hoog mogelijk peil te houden zodat de virusvermeerdering bij gevoelige duiven enigszins ingedamd kan worden en de verspreiding zo enigszins kan worden afgeremd.

Succes