Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Het gesprek met de heer P.V. de V.

Interviewer: Meneer de V., u bent groot kampioen in de hedendaagse duivensport, verteld u ons eens hoe u aan die goede duiven gekomen bent?

De V.: Ik heb voor heel veel geld geïnvesteerd in top duiven die ik allemaal ongezien op internet kocht, de bijbehorende stambomen staan naast de foto van de duif dus dat kan niet mis hè. Zo kijk ik meestal naar de bedragen die reeds achter de duiven staat, als die hoog genoeg worden moet het wel een goede duif zijn hè, waar ik ook heel erg op let, dat er een oogfoto bij staat van zo’n knalgele kijker, het liefst zonder enig rood in de iris. Eigenlijk moet ik zeggen dat ik helemaal niet in die oogtheorie geloof, maar zo’n knalgele kogel, met een grote pupil liefst, kun je niet laten schieten hè ? die koop ik dan.
En waar ik ook altijd naar kijk bij het bepalen welke duif ik koop is of er bekende namen achter staan bij de biedingen, want als zij deze duif interessant vinden voor hun kweekhok dan moet het wel een goede zijn, die kopen hem ook voor versterking toch?
Nee, kopen van topduiven voor de toekomst is zo gemakkelijk tegenwoordig met internet, de toppers kopen hier allemaal, het is net een duiven supermarkt, we gooien allemaal ons mandje vol, kweken en zijn binnen.

Interviewer: meneer de V., als u duiven aankoopt bij liefhebbers thuis, of u bent op eigen hok en heeft duiven in de hand, waar let u op?

De V.: Goede duiven pak je er in het hok zo al uit, je hoeft ze niet eens vast te houden, diegene die alle veren rechtop hebben staan zijn de besten. Het is heel simpel: duiven hebben veertjes rond hun oren en nek die ze rechtop kunnen zetten en de besten hebben dat altijd, de neusdopjes moeten iets grauw van kleur zijn, en de oogje iets tranen dan weet je dat de traanbuisjes open staan. Als ik ze in de hand neem (wat eigenlijk weinig zin heeft, want de stambomen zijn prima) dan zie ik graag dan ze wat flodderig aanvoelen, ze moeten het liefst heel smal zijn met weinig schouderpartij en de stuitbeentjes moeten ver uit elkaar staan in het vliegseizoen. Spieren zijn niet belangrijk, de wind draagt de duiven wel door hun liefst extra lange achtervleugels. En daarbij moeten ze nog van die brede staarten hebben die wat omhoog staan, dan kan de wind er goed onder en zijn ze zo thuis. Verder zie ik graag dat ze veel ruimte hebben tussen de eerste slagpennen, een beetje zoals kippen hebben, en helemaal tof vind ik het als ze daarbij ook nog wat vierkantig zijn, mmm heerlijk.

Interviewer: meneer de V. verteld u ons nu eens het echte verhaal over medicijnen en of u ze gebruikt, welke en de hoeveelheid, dus verraad het geheim eens.

De V.: Wat medicijnen? Ben je helemaal gek, die doktoren worden van mij niet rijk, het zit tussen onze oren dat de duiven zo nu en dan eens wat moeten hebben. Wat en flauwekul zeg, hahaha, ik moet er bijna van in mijn broek poepen, nee mijn duiven krijgen niets, ik heb nog nooit een spreekkamer van binnen gezien. Een geelkuurtje op eieren? , een luchtwegkuurtje tijdens de vluchten? Nee, natuurlijk niet, duiven met stambomen moet je hebben, zo van internet, die hebben niets nodig, hou dat geld maar mooi voor een pilsje in de kantine van de duivenclub.

Interviewer: Meneer de V. , dat kan toch helemaal niet, vertel nu eens eerlijk wat u doet, een paramixo enting is al verplicht dus daar komt u niet onder uit.

De V. Ja, die mafkezen in het NPO bestuur hebben dat verplicht gesteld ja, ik weet het, maar ook daar komen we onderuit hoor. Ik krijg van een bekende dokter waar ik nooit kom overigens het getekende lijstje gewoon thuis gestuurd, ik vul het in, natuurlijk zonder te enten en klaar is kees haha.
Maar nee, die hele duivengeneeskunde is slecht voor je portemonnee, dus daar doe ik niet aan mee.

Interviewer: meneer de V. wat kunt u over uw hok vertellen?

De V. Mijn hok? Ja, daar kunnen we nu even niet heen, het is al donker, en foto’s heb ik er ook niet van maar eigenlijk is het hok niet belangrijk. Maar als ik mag kiezen zou ik het hele dak aan de voorzijde vol leggen met glazen pannen de voorzijde van het hok met kippengaas.
Daarbij wil je in deze tijd natuurlijk geen plafond meer, nee gewoon kippengaas tot aan de bakken aan toe.
Verder maak ik nooit schoon, hoe vochtiger hoe beter, dan weet ik dat ze goed drinken uit de sloot hier achter, of bij thuiskomst uit de dakgoot.
Verder heb ik een hygrometer hangen en als die bij mooi weer maar onder de 40% staat is het goed, en bij slecht weer staat hij wel op 100% omdat mijn hok blank staat haha

Interviewer: meneer de V. we zijn aanbeland bij het voer wat u uw duiven geeft, vertel eens, hoe doet u het?

De V.: Voer is helemaal niet belangrijk, ik krijg van mijn voer handelaar altijd zakken die normaal € 10.50 kosten voor maar € 5,00 , die zijn een paar maanden over datum, en soms zitten er van die beestjes op, maar dat is weer extra dierlijke eiwitten toch? Haha
Nee, door die dure merken word ons zand in de ogen gestrooid, het is alleen maar extra winst voor de fabriek, de groothandel en de eindverkoper om de hoek. Voer met 4 tot 8 verschillende granen zijn de besten, en die moeten we hebben voor onze dure duiven met mooie stambomen, zo van internet.
En ook het voeren op zich is makkelijk, niets met opvoeren en al die waanzin, gewoon een zak van 20 kg in de silo en klaar is de V. (kees haha)
Ook bij de kwekers gebruik ik dit zelfde voer, als de jongen met 7 dagen geringd moeten worden voer je teveel, 14 dagen is beter.
Nee, jongens ook met granen en voermengelingen worden we besodemietert door de voer-makers. En ik de winter helemaal, kippenvoer is nog goed genoeg hoor.

Interviewer: meneer de V. , wat vind u van de duivensport in de toekomst, wat denk u over jeugd en over beginners etc?

De V. Kan mij allemaal niets schelen, ik heb duiven voor mezelf, ik, ik en nog eens ik. De jeugd en beginners zoeken het maar uit, ik help ze ook niet, omdat ze niet geholpen willen worden, als ik ze al eens een tip geef nemen ze die niet aan, waarom eigenlijk niet ?
Ik spreek altijd de waarheid in reportages…..

Voor zo ver de interessante gedachtes en mening van de heer de V.

Waarom deze “reportage” , u ziet hopelijk gelijk dat het allemaal nep is, niets is waar in deze “reportage”. Maar veel “reportages” zijn in zijn geheel of gedeeltelijk niet waar, dus dit kon er nog wel bij.

Arjan Beens uit Genemuiden

Liefkozend word hij door velen de “1,2,3 teletekst man” genoemd, Arjan Beens uit Genemuiden .
Hij had gezien dat de jeugd in p.v. de Vredesduif zo’n enorme opleving kende en wilde graag iets betekenen voor dit jonge spul vertelde hij in de mail aan mij.
Hij had zo’n 20 jongen uit zijn fondstam klaar liggen voor de jeugdliefhebbers van mijn clubje. Op maandag 22 september jl. zijn Ydo, Joost, Luc, Stevan en begeleider Cor de Jong naar Genemuiden geweest om de goudklompjes te halen, het was een groot feest en super ervaring vonden ze allemaal. De jongens gingen weg met nazaten van Baatje, Mr. Moonlight, Golden Moonlight, Dancing Moonlight, Mr. Spoorloos, Dochter Paarsborst, As 517, Mr. Bergerac en Goede Jaarling. Het viel Ydo op dat de duiven van Arjan Beens moderne fondduiven zijn (wat groter dan de gemiddelde fondduif), en dat ze superzacht aanvoelden. Een persoonlijk verslag van Eén van de jongens volgt z.s.m. in het Spoor der Kampioenen.

Pieter en Gea Veenstra Drachtstercompenie

Op het nationaal Vredesconcours vanuit Berlijn had Pieter 53 jongen bij ons in Noordwolde ingemand(nationaal centrum 0268), voor de inkorving vroeg Pieter of ik ze wel wilde aangeven aan onze man Reind vd Weij, natuurlijk hartstikke leuk om de duiven van zo’n groot kampioen te mogen bekijken. Wat me opviel was dat de duiven van uitzonderlijke kwaliteit waren en daarnaast ook nog in super conditie, wat natuurlijk later ook bleek met 3 duiven bij de 1e 10 op teletext.
De jongen waren de week ervoor allemaal nog mee geweest op Morlincourt , wat toch een afstand had van zo’n 450 km en nu kregen ze 525 km aan hun broek compleet van de andere richting(Oost), dus de jongen van Pieter en Gea maakten zo’n kleine 1000 km in 8 dagen en dan uit twee totaal verschillende windrichtingen.

Afgelopen zondag de 28e september waren Klaasje en ondergetekende te gast bij Gea en Piet thuis, en onder het genot van een kopje koffie kwamen alle 100 jongen door mijn handen, waarvan ik er natuurlijk al een 50 kende(Berlijn). Wat is er mooier dan samen met een vriend duiven te mogen bekijken. Bij elke duif gaven we onze persoonlijke mening en keken we waar de overeenkomsten en de verschillen lagen. Pieter had natuurlijk het voordeel dat hij zijn eigen duiven kent en de daarbij behorende prestaties maar stond er versteld van dat zijn beste duiven ook door mij als beste beoordeeld werden (wat een opluchting haha).
Tijdens de uitgebreide Chinese rijsttafel besloten we dat ook mijn duiven aan de beurt kwamen deze winter. Super gezellig, topduiven en lekker eten… Beter kan voor mij niet.

Tot gauw.

Peter en Panny Fincken-Rempackis Maasbracht.

Op zondag de 21e September waren we te gast bij Peter en Panagiota Fincken uit Maasbracht, wat we daar zagen was ongelofelijk.
Peter had 93 duiven mee (meest late jongen en enkele bevlogen jonge duiven) op Reims wat voor hem zo’n 250 km was. Toen de eerste duiven begonnen te vallen en de telefoon bleef angstig stil wist ik het al, een superuitslag werd geboren.
Zo ongeveer rond de 40e duif kwamen de eerste telefoontjes (van korte afstand) dat de eerste duiven vielen…Peter en Panny hadden al bijna de helft thuis..
Met een stam duiven (Ali x Borgmans x Beute x Prange) zijn ze bijna onklopbaar, en dat nu nog vooral met de jongen en de vitesse/ midfond, maar over 1 of 2 jaar willen ze er ook op de eendaagse fond staan.
Toen we naar het clubgebouw gingen viel me nog enkele dingen op wat ik niet had gedacht van “de Liefde” te Echt. Bijna niemand was aanwezig, bijna niemand feliciteerde Peter met deze super uitslag en niemand nam de tijd voor een bakje koffie of even gezellig samenzijn, jammer.
Wij feliciteerden Peter, Panny en Remco natuurlijk wel, en doen dat volgende week nogmaals samen in Centre Parcs.
Heerlijk.

Groetjes Gert Jan Beute