Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

In deze reportage maken we kennis met Ben van Kempen uit Ter Aar. Ben is winnaar geworden van het Criterium de Azen bij de ochtendlossingen. Voor degenen die geen deelnemer zijn bij Stichting Marathon Noord zal ik eerst uitleggen wat deze niet alledaagse titel inhoudt. Punten halen bij Stichting Marathon Noord kan alleen met de eerste twee getekende duiven. Voor het “gewone” kampioenschap telt de eerste van de twee geconstateerde getekende duiven. Voor het Criterium de Azen tellen beide duiven en dan ook nog zodanig dat op alle vluchten (Barcelona, Marseille en Perpignan) beide getekende duiven in de prijzen moeten zitten. Dus zijn er 6 prijzen verdiend op de ochtend of middaglossingen en jou puntentotaal is groter dan dat van de concurrent, dan ben je winnaar van het Criterium der Azen. Na deze uitleg is duidelijk dat het geen eenvoudige zaak is dit te bereiken. Ben had dan ook weinig last van de concurrentie want hij was de enige die dit kunststukje bij de ochtendlossingen uithaalde. Zelf zegt hij “Ik heb geluk dat ik er 6 heb” maar of het hier de factor geluk is die bepalend was betwijfel ik ook omdat Ben zegt “ik had al uitgerekend dat ik 7e geworden was in de eindrangschikking voor de ochtendlossingen”. Dus als je bij de eerste 10 eindigt in het totaal en het Criterium de Azen wint heb je gewoon een prima prestatie geleverd waarbij geluk eerder een heel klein bijrolletje heeft gespeeld dan een hoofdrol.

Ben is een 68 jarige gepensioneerde carrosseriewerker die in Ter Aar (ZH) in een prachtige omgeving woont en met duiven speelt. Ben is getrouwd, heeft twee dochters en één kleinkind. Hoe hij met duiven is begonnen weet hij niet precies meer. Maar als 6-7 jarige kreeg hij eens twee duifjes, die bij de kippen moesten. Toen hij 13 was en wat voer kon betalen is hij begonnen met duiven. Gedurende een periode van 19 jaar had hij geen duiven maar “de besmetting bleef” zoals Ben zegt. In 1983 is hij weer begonnen en dat is zo tot de dag van vandaag. De overige gezinsleden hebben niet de passie voor de duiven zoals Ben. Naast de duiven gaat Ben graag een stukje fietsen en besteedt hij aandacht aan de koi karpers die hij samen met de buurman heeft.
Zijn voorkeur gaat uit naar het spel van de ZLU, de ochtendlossingen, en speelt dan met uitsluitend weduwnaars. Sinds 3 jaar, vanaf het moment dat de minimum afstand bij SMN is aangepast, is Ben lid van Stichting Marathon Noord. Ben was zeer in zijn nopjes dat het bestuur van Stichting Marathon Noord zoveel aandacht aan zijn prestatie besteedde en onderstreepte zijn verbazing met de woorden “ik wist niet dat jullie er zoveel aan doen”. We deden het met plezier. 

Er is 18 meter hok beschikbaar, dat is verdeeld in 3 aparte hokken. Een hok van 6 meter voor de jongen een hok van 10 meter voor de ouden en een hok met daaraan een ren voor de duivinnen en kweekers.
De hokken staan niet in één lijn en de voorkant staat daardoor gericht op het zuidoosten tot zuidwesten. Het hok heeft een zadeldak en er kan binnen gebruik gemaakt worden van geforceerde luchtcirculatie bij erg warm weer.
In de winter worden zo’n 100 duiven overgehouden waaronder 10 tot 12 koppels “vasthouders” zoals Ben de kweekers noemt. In het voorjaar worden zo’n 80 jongen gekweekt. 

Ben noemt zichzelf “een beetje fanatiek” waarmee hij zeggen wil “ik ga er volledig voor”. We verwachten een zeer uitgebreid verhaal toen we het over verzorging van de duiven hadden maar de ervaring van Ben heeft hem inmiddels geleerd dat gekke dingen doen geen prijzen oplevert. De duiven krijgen daarom ook een standaard mengeling van Mariman en “soms koop ik wel eens een beter zakje voer” zoals Ben zegt. De hokken van de oude duiven worden in het seizoen twee maal per dag schoongemaakt en in de winter éénmaal per dag. Bij de jongen ligt stro op de vloer zodat daar niet gekrabd hoeft te worden.
Aan medische begeleiding doet Ben “het liefst niets” zoals Ben zegt. “Ik heb al 5 jaar geen geelkuur gegeven” zegt hij “dat geloof je zeker niet hè“ regeert Ben voordat we van de verbazing bekomen zijn.
De weduwnaars geef ik wel eens 1 tot 1,5 dag BS van de Weerd omdat het wat milder is “milder voor de duiven maar niet voor de portemonnee” zegt Ben lachend. “Het voorseizoen ging niet best dus ben ik toch maar eens naar een dierenarts gegaan. Toen ik daar kwam heb ik niet gezegd dat het slecht ging en de duiven mankeerden uiteindelijk niets. Als ik gezegd zou hebben dat er wat aan schortte zou ik misschien met een arm vol spullen zijn weggegaan. Thuisgekomen was ik niet tevreden want eigenlijk wil je gewoon iets geven. Maar op gegeven moment keerde het tij en begonnen ze in één keer te presteren”.
Van de jongen wordt de helft op de jonge duivenvluchten gespeeld en de andere helft op de natoer.
Op onze vraag of de duiven door de week worden weggebracht antwoord Ben “nee en het is voor veel melkers met weinig tijd, jammer dat het helpt, ik richt helemaal niet af”.
“Hoe zit het dan met verduisteren”vroegen we “ja dat doe ik wel maar alleen als ik ze moet pakken” zegt Ben lachend.
We gaan nu eens nader in op de duiven die Ben aan zijn titel hebben geholpen.

	Mee	Ringnummer	Get.	Prijs SMN	ZLU	Stand
Barcelona	4	2-1686567	1	38	764	Weduwschap
		3-1187658	2	44	844	Weduwschap
Marseille	4	5-1204727	1	20	224	Weduwschap
		5-1435155	2	35	493	Weduwschap
Perpignan	7	3-0187678	1	33	617	Weduwschap
		2-1686567	2	41	705	Weduwschap

De duiven die Ben op het hok heeft stammen in hoofdzaak af van duiven van Kees de Baat, een gekregen duivin van Eijerkamp-Muller, Dick Penings en Flip Hoogervorst.

De meeste voldoening heeft Ben bij het behalen van een vroege prijs maar ook hier zit een verhaal aan. Toen vorig jaar op St. Vincent het ’s morgens pijpenstelen regende vond Ben om 5.30u. een duif op het hok. Bij het zien van de duif dacht Ben “welke duif was er gisteren niet binnengekomen?”. De duif werd binnengehaald en hij bleek van St. Vincent te komen. Het was nog steeds goed voor een prijs bij de eerste 10 in sector 2 maar de verschillen waren klein en het zal altijd een vraag blijven wat de klassering zou zijn geweest als Ben wel op tijd bij het hok zou zijn geweest en dat knaagt nog steeds een beetje, ondanks de kopprijs.

Ben vindt het jammer dat er soms weinig rekening wordt gehouden met de lossingadviezen en hoopt dat hier verbetering in komt.  Aan het bestuur van Stichting Marathon Noord heeft Ben nog twee adviezen. De eerste is om het duifkampioenschap opnieuw te bekijken, “want” zegt hij “het is toch onmogelijk 3 prijzen te behalen met dezelfde duif omdat de vluchten te kort op elkaar zitten”.
Het tweede punt is de inschrijving voor de ochtendlossingen met de verplichting ook in te schrijven voor de middaglossingen. “Dat is oneerlijk want andersom geldt het niet. Ik ken liefhebbers die om die reden niet deelnemen aan Stichting Marathon Noord” zo zegt Ben.

Namens Stichting Marathon Noord bracht bestuurslid Wim van Dorrestein de felicitaties over en overhandigde het bijbehorende boeket bloemen. We hopen Ben tijdens de feestmiddag in oktober terug te zien waar hij zal worden gehuldigd als winnaar van het Criterium de Azen bij de ochtendlossingen van Stichting Marathon Noord in 2008.

Heimen Huisman

Meer info over Marathon Noord: www.marathonnoord.nl