Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Ondanks dat het eigenlijk een weekverhaaltje zou moeten zijn kwam het er de laatste twee zondagen gewoon niet van. Twee weken terug had ik gewoon geen zin om wat op papier te zetten en vorige week was ik met het gezin er enkele daagjes lekker tussen uit. In de tussenliggende periode heb ik toch enkele mailtjes gehad over waar het verhaaltje bleef of met de vraag of er iets aan de hand was. Gelukkig, er is hier niets aan de hand en als het er een keer niet van komt is het maar zo. Wat dat betreft is het gelukkig geen aangenomen werk!!!

Best wel veel gebeurd

De laatste weken is er best veel gebeurd op duiven gebied. Terwijl ik dit schrijf moet ik gelijk de grote grijse massa in me bovenkamer laten ronddraaien. En geloof me, ongetwijfeld zal ik wel wat vergeten.

Vakantie naar Alicante

Als eerste kan ik jullie vertellen dat ik, ondanks dat sommige me ondertussen al een beetje "Joop" beginnen te noemen, na mijn behaalde tweede plaats vanuit Barcelona bij de Club der Azen toch samen met de vrouw naar het Spaanse Alicante gaat. Inderdaad, ondanks de tweede plaats toch een weekje naar Spanje. De prijswinnaar Leen Tijl had me benaderd met de mededeling dat ik samen met mijn vrouw kon gaan daar hij geen gebruik van de prijs zou maken. Nou, mooi meegenomen dacht ik en enkele dagen later had ik via de Club der Azen dan ook al Fons van Ophuizen aan de telefoon om e.e.a. te regelen. En inderdaad, deze maand gaan we met een groepje duivenliefhebbers naar het Spaanse toe. Geloof me, ik kom hier na deze reis nog uitgebreid op terug !!!

"Mijn Meissie" of "Miss Alicante"

Het is dat ik de winnares sinds enkele jaren al voorzien had van een naam, anders had ik ze zeer zeker de naam van "Miss Alicante" gegeven.

Beste Internationaal Duif van Nederland over Barcelona en Perpignan
Vijfde Beste Duif Internationaal Barcelona en Perpignan
Tiende Beste Internationale Grote Fondduif
Twee Club der Azen Barcelona
Winnares vakantie Alicante.

De beurs

Gisteren ben ik gezamelijk met de kleine man naar de beurs geweest. Vroeg in de ochtend kwam ie al naar me toe, "He pap, ik ga met je mee naar de beurs, is dat goed ?" Nou, wat is er nou eigenlijk mooier als duivenliefhebber om dan samen met je zoontje naar een beurs te gaan. We waren er al vroeg en na een minuut of tien gewacht te hebben voor de deur konden we naar binnen. Veel bekenden gezien en tegen gekomen en tevens links en rechts een praatje gehad. Dat vind ik altijd wel het mooiste van de beurs. Je komt mensen weer eens tegen die je niet vaak zie in het seizoen. Na een bakkie koffie en voor de kleine man een glasje cola genomen te hebben in de stand van zowel De Fondkrant als het NPorgaan zijn we zo rond half twaalf weer eens huiswaarts gegaan. Op dat moment was het een drukte van jewelste en kijkend naar deze zaterdagochtend was de beurs in mijn ogen dan ook zeer geslaagd.

Op eigen hok

Wat moet ik hier nu eigenlijk over schrijven op dit moment. Kijkend naar hoe de duiven nu na de rui er weer uit gaan zien zal het allemaal wel goed zitten met ze. Tjonge wat worden ze mooi en in gedachten zitten er weer hel wat kampioenen bij. Hahahahahaha !!! Maar dit zal iedereen wel hebben die gedachten en dat vindt ik zelf juist altijd een van die mooie dingen van de sport. Er word niet voor niets altijd gezegd dat je de selectie moet doen voor de rui en zeker niet er na. Tenminste, dit is zeker een goede stelregel voor mensen die preblemen kunnen ondervinden bij en mat de selectie. Nu kijk ik zelf hier absoluut niet na hoor want hier in Poortugaal gaat de selectie eigenlijk het gehele jaar gewoon door. Zowel mijn jongen als jaarlingen mogen na hun africhting toch gewoon allemaal blijven. En wat de oude duiven betreft is de selectie puur gericht op prestatie. Zelf hanteer ik al diverse jaren de regel van Piet de Vogel, "twee keer geel is rood". Maar ik blijf dan ook weer zeggen voor mezelf, je moet ook de omstandigheden van de wedvluchten in je selectie mee nemen. 

Verders

Ook nu is het zo als wat ik in mijn laatste week verhaaltje ook al schreef, gewoon lekker rustig voor wat de verzorging betreft. Vele snelheidsmannen zullen ongetwijveld druk doende zijn met het koppelen van de duiven. Dit zowel op papier als in gedachten. Want die gaan einde van de maand alweer aan de bak. Ik weet hoe het werkt, heb het zelf ook vele jaren met me vader gedaan. Maar zoals de sport hier nu beoefend wordt bevalt eerlijk gezegd, mij althans een stuk beter. Niet dat ik er in deze periode er niet naar kijk. Nee, in tegendeel zelfs maar de druk is van de ketel. In de middag een krabber door het hok gevolgd door mijn grote vriend in deze tijd de gasbrander. Daarna, of water verversen of bijvullen en voeren. Maar, ook nu is altijd weer dat je gewoon je ogen goed open moet houden. Voorlopig zit hier ook alles nog bij elkaar. Dit zal ongetwijveld nog wel de nodige maanden zo zijn. Afgelopen jaar werden ze pas begin maart van elkander gedaan en dit zal deze winter niet anders zijn. Alleen de aanwezige kweekduifjes zulleen eerder van elkander gaan. Maar dit heeft weer te maken dat er dadelijk in het voorjaar diverse van eigenaar zullen veranderen.

Zo, na twee zondagen afwezig geweest te zijn nu toch weer een klein verhaaltje vanuit Poortugaal.

Tot de volgende ....