In deze reportage besteden we aandacht aan Willem Mulderij uit Vinkenbuurt, de winnaar van het zilver op de middaglossingen bij Stichting Marathon Noord. Voor iedereen die niet weet waar Vinkenbuurt ligt, Vinkenbuurt is een kleine buurtschap in de gemeente Ommen, in de provincie Overijssel. Het is een voornamelijk agrarische gemeenschap die is ontstaan tijdens de ontginning in de vorige eeuw. De buurtschap telt ongeveer 300 inwoners, aldus Wikipedia (een encyclopedie op Internet).
De tweede plaats veroveren in de eindrangschikking is samen met de eerste en derde een prestatie van formaat. Wilde je hoog eindigen in het klassement dan moest dit jaar op 3 kanjers van vluchten een topprestatie worden geleverd. Op het programma stonden St. Vincent, Montauban en Bordeaux en was het dus zaak op die vluchten met één van de eerste twee getekende duiven hoog in de uitslag te eindigen. Dat deze uitdaging door Willem met succes werd aangegaan blijkt uit het feit dat hij tweede werd in het eindklassement na de combinatie Bosman uit Doetinchem met hun ongenaakbare “Jory”.
Willem Mulderij kan met een leeftijd van 38 jaar tot de “jeugd” in de duivensport worden gerekend en is veruit de jongste van alle kampioenen bij Stichting Marathon Noord dit jaar. Tegelijk geeft dit ook één van de problemen aan die de duivensport heeft. Willem die samenwoont met zijn vriendin heeft ondanks zijn “jeugdige” leeftijd al 30 jaar duiven dus wat dat betreft kan ervaring hem niet worden ontzegd. In zijn jeugd liep Willem het duivenvirus op door zijn vader met wie hij samen mooie momenten beleefde in de sport. De interesse voor duiven is beperkt gebleven tot Willem zij het dat de liefde voor dieren in het algemeen bij de familieleden wel aanwezig is. Willem die Europees directeur van een Japans bedrijf is, zit om de week enkele dagen in het buitenland wat tot gevolg heeft dat de verzorging van de duiven daarop aangepast moet worden. Naast de duiven en tijd voor het werk heeft Willem tijd om basketbal te spelen. Er wordt nu alleen nog op de middaglossingen gespeeld omdat ook de ochtendlossingen spelen niet past in het beschikbare tijdschema.

Voor de duivenkolonie is een hok van 14 meter, dat is verdeeld in 6 afdelingen, beschikbaar. De hokken hebben veel licht en lucht en op de vloer liggen roosters of stro. Tijdens de winter bevolken ongeveer 120 duiven het hok waaronder 20 kweekkoppels. In het voorjaar worden ongeveer 60 jongen gekweekt om de verjonging van het hok te garanderen.
De verzorging van de duiven is geheel afgestemd op het werk van Willem dat een grote tijdsbesteding aan de duiven onmogelijk maakt. “Mijn duiven worden altijd op nest gespeeld en hebben altijd meerdere bakken water en volop voer ter beschikking. Welk merk maakt me weinig uit, zolang het maar kwaliteit is. Als ik thuis ben, vaak is dat `s avonds wat later, worden ze als er tijd is, verplicht met de vlag gespeeld.” aldus Willem. Tijdens de winter zitten de duiven vast omdat ook hier de roofvogels erg actief zijn. Vanaf begin mei wordt weer begonnen met loslaten. “Ik probeer telkens een heel koppel op jongen van 6 dagen te spelen.” zegt Willem. Jaarlingen krijgen 1 of 2 overnachtingen en moeten daarop minstens één prijs verdienen, zoniet dan doorstaan ze de volgende selectie niet. Hieraan wordt strikt de hand gehouden want, zegt Willem; “Als ik hier concessies in doe gaat dit met mijn mogelijkheden ongetwijfeld ten koste van de prestaties.” “Alle vluchten buiten de 6 fondclub vluchten staan in teken van voorbereiding en hierop vlieg ik nauwelijks prijzen en dat is ook de bedoeling.” aldus Willem. Het is niet verrassend te horen dat extra africhten eventueel in het donker en verduisteren door de krappe tijd die Willem beschikbaar heeft niet aan de orde zijn. De jonge duiven worden alleen gespeeld als daar tijd voor is. De medische verzorging wordt eenvoudig gehouden. Voor het seizoen is deze keer voor het eerst een paratyfus kuur gegeven. Tijdens het seizoen krijgen de duiven soms een geelkuur en daarmee moeten ze het doen. Jongen en kwekers worden nooit gekuurd waarmee de weerstand opgebouwd wordt. Als het echt nodig is wordt Nanne Wolf geraadpleegd en hierover is Willem erg tevreden.
In het overzicht hieronder is te zien hoe de punten verdiend werden die goed waren voor de tweede plaats in het eindklassement bij de middaglossingen

De 829 die kopprijzen verdiende op St. Vincent en Montauban bleef de dag voor de inkorving van Bordeaux weg van het hok. Gelukkig was de 244 voldoende op tijd op Bordeaux om de tweede plaats zeker te stellen en deze vervelende ervaring niet nog erger te maken. Deze 244 is al jaren de beste duif van Willem en verdiende al 15 prijzen op 15 keer mee. Op het kweekhok bevinden zich 17 duiven rechtstreeks van Jan Theelen, 3 rechtstreekse Theo Ernest duiven en enkele rechtstreekse van Herman Brinkman. Naast diverse kampioenschappen, waaronder verschillende eerste, in Fondclub Noord Nederland werd, door Willem, de afgelopen jaren 4 keer een teletekstvermelding in sector 4 behaald. Goede herinneringen heeft Willem aan de periode dat hij de duivensport samen met mijn vader, die helaas overleden is, beoefende. De aankomst van vroege duiven na lang samen gewacht te hebben zijn dierbare herinneringen. De slechte Limoges dit jaar heeft ook veel goede duiven gekost waaronder diverse veel belovende jaarlingen. Deelname aan de ZLU vluchten zal mede om die reden jaartje langer duren.
Op de vraag “wie is een voorbeeld voor jou in de sport?” antwoordde Willem “Ikzelf. Omdat ik vind dat je duiven moet houden zoals het mogelijk is en niet zoals je zou willen.” Willem maakt zich er zorgen over dat de duivensport wordt “gemaakt” door veel wat oudere mensen. “Dat is logisch en begrijpelijk maar wel dodelijk voor de aanwas van jongere mensen die wellicht andere gezinsnormen hebben.” zegt Willem “en overnacht fond is daar een prima oplossing voor.” Als afsluiting heeft Willem nog een advies voor bestuurders in de duivensport en collega duivenliefhebbers. “Duivensport is een sport met redelijk wat conservatieve mensen en daarmee ook bestuurders, uiteraard zijn het wel deze mensen die de sport mogelijk maken en dat waardeer ik bijzonder. Daar is niets mis mee maar het heeft wel de consequentie dat je een sport hebt die voor veel nieuwe toetreders wat minder aantrekkelijk is. Dat kunnen we ons niet eeuwig blijven veroorloven. Probeer de sport voor nieuwe toetreders aantrekkelijk te maken.
Ik denk ook dat veel huidige of potentiële liefhebbers hun sport wat aantrekkelijker zouden kunnen maken door reëel te kijken naar wat ze kunnen qua tijd, financiën etc. en hier hun doel op af te stellen. Je kunt je ook op een paar vluchten richten en gewoon op vakantie gaan en andere dingen doen terwijl je voor die paar vluchten wel een extra investering doet. Het daarmee te behalen succes zou mensen wel eens meer kunnen stimuleren. Iedereen heeft toch af en toe wat loon naar werken nodig.” Gezien de prestatiecurve van Willem is het te verwachten dat we de komende jaren nog vaker de naam Mulderij in de top van de uitslagen zullen terugvinden en wensen Willem samen met zijn vriendin nog veel succes.

Namens Stichting Marathon Noord werden de felicitaties en bloemen uitgereikt door secretaris Anton Opdenoordt.
Bezoek ook eens de website van Marathon Noord.
|