Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Wat gaat de tijd toch snel. Alweer zit ik achter mijn pc om te proberen wat op papier te krijgen aangaande mijn wekelijkse verhaaltje. Het was zowel qua schrijfwerk als mijn eigenlijke baan bij SHELL gewoon weer eens een zeer drukke week. Nou ga ik jullie zeker niet lastig vallen met mijn dagelijkse beslobberingen wat mijn werkzaamheden bij SHELL betreft hoor. Nee, ik bespaar jullie dit !!! Maar ik denk wel eens, "wat zou het zijn als werkende duivenliefhebber als je toch de Staatsloterij zou winnen". Geloof me, ik zou nooit meer werken !!! Maar U weet ook, "De meeste dromen zijn bedrog". En zo is het maar net, anders had ik al diverse Nationale overwinningen op mijn naam staan hoor als alle dromen uit zouden komen. Maar buiten die overwinningen, die misschien wel nooit of te nimmer waarheid worden blijft het belangrijkste, plezier te beleven aan je duiven. En gelukkig, iedere dag als ik thuis kom na een drukke dag werken ben ik blij als ik even bij mijn duiven kan vertoeven. Ik heb er zin in en mijn hoofd raakt leeg, en ik kom toch als vrij gedreven baasje lekker tot rust.

De laatste Fondkrant

In de laatste Fondkrant stond een artikel van mijn hand van de combinatie van der Steen- van Rijn uit Leiden. Ik was nog niet thuis van me werk of er stond al een soort dankmail in mijn mailbox. Echt, wat waren John en Anneke van de genoemde combinatie blij toen ze het verslag over hun onder ogen kregen. En dat doet je als schrijver ook best goed hoor. Natuurlijk komt het zo door de jaren heen ook wel eens anders voor hoor. God, God, wat heb ik wel eens een geouwehoer gehad over sommige verslagen zeg. "Bij hem schreef je dit, waarom bij mij niet", "je had eerst moeten vragen of je dat mocht vermelden dat die duiven daar en daar vandaan kwamen", "jij wist dondersgoed dat die duiven in dat verslag bij mij vandaan kwamen". De meesten vergeten, heel vaak is het een momentopname en ja, ook ik kan wat verkeerd begrepen hebben of verkeerd formuleren. Maar ondanks wel eens dit soort gezeik en miereneukerij aan je kop te hebben doen me de complimenten die ik krijg meer dan goed. En daar ik nu precies op de kop af 12 1/2 jaar schrijf hoop ik zelf er nog jaren aan vast te plakken.

Op eigenhok

De kweekduifjes zijn donderdagavond bij elkaar gedaan. Koppelen doe ik persoonlijk altijd in de avond. Als dan eenmaal alles bij elkaar zit licht uit en naar binnen. Na een goed halfuurtje ga ik nog eens kijken of er niets bijzonders aan de hand is en dan gaat de deur op slot en het .... er op. Vrijdags vroeg in de ochtend het licht aan en even de zes broedhokken nakijken. Ja hoor, alles zat te kroelen of ze elkaar al jaren konden. Als ik dan sommige koppels zo zie, en dit dan zeker met mijn nieuwe aanwinsten droom ik gelijk al weer. Soms ben ik wel al eens in gedachten met zoiets van, "dan zet ik een jong it dat koppel volgend jaar weer tegen hem. En een jong daaruit weer tegen die etc. etc.". Dit zijn vaak juist de mooie dingen in de sport want ook het kweken blijf ik een schitterend iets vinden. Je hoor wel eens van "die strontjongen in de schotel". Nou, hier is het een zaligheid. Vooral als ze netjes buiten de schotel hun strontjes laten vallen. Machtig is dat dan om dagelijks je hok te krabben. Natuurlijk, als je dagelijks zo honderd bakken moet krabben zal het best wel eens je neus uitkomen. Maar hier zitten er geen honderden !!!

Sinds gisteren zijn ook de aanwezige laatjes en de andere jongelingen voor het eerst weer buiten geweest. Ze hebben genoten van een zalig bad wat ik op het schuurdak had klaar gezet en heb ze lekker een tijd buiten gelaten met open klep. Je zag ze als het waren gewoon genieten. Als het weer mee zit zullen ze dagelijks nu weer naar buiten gaan en als ze met de tijd weer wat op ritme zitten gaat voor dit jonge spul het africhten weer wat beginnen. Voor de vluchten beginnen wil ik ze toch al weer een enkele keer zelf wat aan de tand gevoeld hebben hoor. Ook de aanwezige laatjes zullen er dan aan moeten geloven. Maar de manden staan nog in de winterstalling en eer het zover is zijn ze zo klaar gemaakt en kunnen deze er ook weer een jaartje tegen aan. 

De Nationale Fondspiegel

De laatste week heb ik ook enkele korte verslagen gemaakt voor het prachtige boek wat jaarlijks altijd weer uitgereikt word. Gelukkig zijn dit in hoofdzaak van mensen waar ik wel eens geweest ben dus ik hoef er niet meer speciaal de deur voor uit. Uit de gemaakte verslagen haal ik genoeg informatie om voor het boek ook een leuk stukje te schrijven. Ik werd al benaderd met de vraag of ik wist wanneer hij in de bus zou vallen. Nou, ik weet het niet maar de verhaaltjes van mijn kant gaan vanavond de deur uit dus het zal ongetwijfeld nog wel even duren eer het boek op de mat zal vallen. Bij deze kijk ik dan ook al uit naar de geweldige avond die we dadelijk in maart weer zullen hebben. Persoonlijk heb ik mijn bijdragen aan dit evenement meer dan kunnen leveren in de vorm dat ik een stel machtige bonnen heb kunnen regelen. Stuk voor stuk schonken de benaderde iets speciaals voor deze avond. Mannen bedankt voor jullie bijdrage/schenking in deze !!!

Zo, met deze bijdragen wil ik het weer eens bij laten voor wat mijn "Kijk op..." betreft. Dus bij deze wil ik dan ook afsluiten met de woorden: "Tot de volgende...".