Voor de derde maal op rij toog ik, nu op 17-02-09, naar een NPO ledenvergadering, waarvan dit de tweede Extra ALV was. In tegenstelling tot de vorige twee keer hoefden ‘de sites’ het ditmaal in het openingswoord niet te ontgelden: dat zal op de komende vergadering wel weer anders zijn. Mij werd in het korte openingswoord al snel duidelijk hoe de voorzitter het verloop in gedachten had, door aan te geven welke onderwerpen in het formele - ofwel informele deel van de bijeenkomst behandeld dienden te worden.
Na de presentielijst kwamen de kiesmannen die deze Extra ALV bijeengeroepen hadden aan het woord, de heren Kok en Huurneman van de afdelingen 8 en 9. Zij vroegen nadere uitleg op de in de brief van 5 december aangegeven verschillen in opvatting over 'communicatie onderling, werkwijze en taakinvulling van bestuur NPO', aangezien zij niet tevreden waren met de summiere informatie die ze vooraf hadden ontvangen.
Voorzitter De Jong weigerde echter inhoudelijk te reageren en inzicht te geven in de verschillen in opvatting, juist waarvoor deze vergadering bijeen geroepen was. De Jong weerde inhoudelijke antwoorden steeds af met zijn mening dat er ‘onvoldoende onderling vertrouwen’ is tussen de vijf herkiesbare bestuursleden en met niet ter zake doende argumenten als ‘hoe vaak is een bestuurslid aanwezig op bureau NPO’ en ‘de hoeveelheid beschikbare tijd om te vergaderen’. Ook de datum van een telefoongesprek, welke al dan niet voor het versturen van een uitnodiging lag, was een debat waard, terwijl de op dat moment sprekende kiesman duidelijk aangaf dat toch echt maar een bijzaak te vinden. De met succes beproefde methode van de voorzitter (door in te gaan op details of bijzaken, zorgen dat de hoofdzaken niet aan de orde komen) werkte weer uitstekend. Naar het scheen kwam tevens niet in hem op dat er mogelijk mede-bestuursleden waren die wel toelichting wilde geven, zij werden althans niet uit eigen beweging door De Jong in de gelegenheid gesteld.
Toen bestuurslid Van Stralen even later wel in de gelegenheid werd gesteld, werd door hem gememoreerd dat de heer Geerink eind vorig jaar een voorstel had gedaan om met de vijf herkiesbare kandidaten samen een avond te besteden aan het opstellen van een bestuursvisie en te trachten de geschilpunten te overbruggen. Die uitnodiging werd ondersteund door de heren Van Stralen en Dirksen, die gezamenlijk tot een document waren gekomen waarin werd uitgewerkt hoe volgens hun zienswijze het NPO-bestuur beter zou kunnen gaan functioneren. Deze uitnodiging was door voorzitter De Jong afgewezen. De herkiesbare heren De Jong en Mackaay wilden dit niet inhoudelijk bespreken en waren van mening dat alle zeven zittende bestuursleden het proces naar de ALV in maart moesten bepalen.
Wederom een bewijs van de werkwijze van A.J. de Jong en zijn trawanten: want met vier ben je tenslotte altijd in de meerderheid. Ik refereer nog maar weer eens aan de vergadering van 18 oktober 2008, waarin de heer Van Gils de mond werd gesnoerd toen hij met onmiddellijke ingang uit het bestuur wilde stappen.
Het geeft maar aan hoe het machtsblok van vier (lees Albert Jan de Jong) het heft in eigen hand wil houden en daarmee de vertrouwensbreuk met de anderen bewust in stand hield.
Zo werd deze Extra ALV een vergadering waarin wel gevraagd, maar niet geantwoord werd. De vergadering werd beëindigd door een, middels handopsteken gehonoreerd, voorstel van een kiesman van afdeling 3 om over te gaan tot het informele deel van deze avond.
Kortom, de derde vergadering op rij met de gewenste uitkomst voor de huidige voorzitter. Hoe lang kan hij dit volhouden? Ik zou zeggen, nu is het tijd voor de kiesmannen om echt besluitvaardig te handelen en de juiste keuze te maken en niet alleen maar een beetje aankijken wat de voorzitter wel en niet laat gebeuren op de volgende vergadering.
Voor een verslag van de informatieve avond moet u nog even geduld hebben. Eén punt daaruit heb ik reeds nader belicht en kunt u lezen onder de kop Advertentie vacature directeur NPO niet gecommuniceerd.
|