Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Meestal schrijf ik hier over tuchtzaken. Deze keer iets over een geschil. Een geschil met een interessant kantje.
Want het blijkt dat TGC’s ondanks alle goede bedoelingen soms ongewild terechtkomen in een spagaat waaruit zij niet meer kunnen opkrabbelen.
Gelukkig is er dan het Beroepscollege om één en ander weer recht te breien (althans in deze zaak).
Wat is er aan de hand?
K.M. vliegt enthousiast mee voor de kampioenschappen van de FNN. De FNN is, voor alle duidelijkheid, opgesplitst in 2 rayons, namelijk Noord en Zuid.
Nu is het geval dat K.M. net op de grens van die 2 rayons woont. Geen nood zou je zeggen; de FNN deelt hem gewoon in bij Noord of bij Zuid en klaar is Kees.
Maar zo gemakkelijk gaat het bij de FNN niet.
Want wat gebeurt er? K.M. wordt voor de dagfond en voor de jonge duiven ingedeeld in rayon Noord en voor de overnachtvluchten in rayon Zuid.
Nou en, zou je als praktisch denkende melker zeggen. Je telt gewoon z’n punten bij elkaar op en die gezamenlijke punten gelden voor de uitslag.
Maar zo gemakkelijk gaat het bij de FNN niet.
Want bij de FNN doen ze niet aan optellen.
En dus bleef K.M. zitten met twee gescheiden puntentellingen en kon hij het wel vergeten dat hij ooit hoog in het eindklassement zou eindigen.
Natuurlijk kaartte K.M. zijn probleem aan bij de FNN en vroeg hij om een indeling in één rayon.
Maar zo gemakkelijk gaat het bij de FNN niet.
K.M. kreeg gewoon nooit antwoord op zijn verzoeken en bleef dus in 2 rayons vliegen.
Tot in 2008 de bom barstte.
Want toen vloog K.M. steengoed, althans zijn duiven deden dat. En toen zou K.M., als zijn punten bij elkaar werden geteld, in aanmerking zijn gekomen voor een aantal kampioenschappen van de FNN waaronder dat van 1e Keizer Generaal.
Dus K.M. reclameerde bij de penningmeester van de FNN zoals de regels dat aangeven.
Maar zo gemakkelijk gaat het niet bij de FNN.
Want diezelfde regels stellen dat reclames moeten worden ingediend binnen 7 dagen na verschijnen van de uitslag. En met die “uitslag” zegt de FNN wordt bedoeld iedere individuele vlucht. En dat had K.M. niet gedaan. Die reclameerde pas aan het eind toen hij zag dat het kampioenschap 1e Keizer Generaal aan zijn neus voorbij ging.
En dus was hij te laat, zei de FNN.
En ging het kampioenschap niet naar K.M. maar naar een ander.
Zo gemakkelijk gaat dat bij de FNN.
K.M. ging aan de hand van zijn raadsman naar het TGC10/11 met het verzoek om alsnog te beslissen dat de hem toekomende kampioenschappen ook inderdaad aan hem zouden worden toegewezen.
Maar zo gemakkelijk gaat dat niet bij het TGC.
Want het TGC was weliswaar van mening dat de FNN eerder en duidelijk op de verzoeken van K.M. had moeten reageren.
En het TGC was ook van mening dat het het bestuur van de FNN zou hebben gesierd als zij de eigen indelingsfout had hersteld en zich niet had beroepen op de reclametermijn.
Maar helaas, het TGC kon niet om de formele reclameregels heen en te laat was nu eenmaal te laat.
Dus ging K.M. nog steeds aan de hand van zijn raadsman, naar het Beroepscollege.

En dat werd andere koek.

Want het Beroepscollege keek niet alleen naar de formele regeltjes maar beoordeelde ook of het TGC wel geoordeeld had op basis van het beginsel van redelijkheid en billijkheid. We zullen dat beginsel in toekomstige uitspraken van het Beroepscollege nog wel vaker tegen komen, denk ik.
En wat oordeelt het Beroepscollege? Dat oordeelt dat het TGC in de afweging van belangen niet of nauwelijks op de juiste wijze aandacht heeft geschonken aan de belangen van K.M.. En dat alleen al om die reden de uitspraak van het TGC niet in stand kan blijven.

Het Beroepscollege gaat echter nog verder en stelt dat uit de uitspraak van het TGC blijkt dat:

1. K.M. wel degelijk al eerder bij de FNN had geklaagd over de onduidelijkheid in de rayonindeling
2. dat naar de mening van het TGC het de FNN zou hebben gesierd om de eigen indelingsfout zonder beroep op de regels van reclame te herstellen

En daaruit concludeert het Beroepscollege dat aan K.M. geen RECHT wordt gedaan, immers het TGC sluit niet uit dat de FNN de onjuiste indeling nog vóór de kampioenshuldiging van 1 november 2008 had kunnen herstellen.

En bovendien stelt het Beroepscollege dat het programmaboekje van de FNN waar het betreft de regels omtrent reclame in strijd is met het Wedvluchtreglement NPO.
En dat mag niet.

Daarnaast stelt het Beroepscollege dat het programmaboekje zodanig is dat menig duivenliefhebber hieraan “geen touw kan vastknopen”.

En zegt het Beroepscollege: het is in het belang van de duivensport dat iedere liefhebber in de kampioenschappen de klassering krijgt die hij verdient. Daarbij geeft het geen pas zich te verschuilen achter een niet relevante reclametermijn.

Een dergelijke gang van zaken is, zegt het Beroepscollege, een ernstige aantasting van de rechtszekerheid van iedere duivenliefhebber.

Vervolgens beslist het Beroepscollege als volgt:

1. het beroep van K.M. wordt gegrond verklaard
2. de uitspraak van het TGC wordt vernietigd
3. K.M. heeft recht op puntentelling uit de rayonuitslagen
4. de telling dient te worden herberekend en aan K.M. dient ieder kampioenschap te worden toegekend waar hij recht op heeft 
5. de FNN dient € 500,00 bij te dragen in de proceskosten

En dat lijkt mij een prima uitspraak.

Want laten we eerlijk zijn. Je zal toch maar het hele jaar en wellicht al een reeks van jaren je stinkende best hebben gedaan om goed te vliegen en hogerop te komen. En dan worden de punten je door het bestuur van de FNN op zo’n lullige manier door de neus geboord.
Dat is toch om woest van te worden!

En het standpunt van de FNN geeft mij echt een vieze smaak in de mond. Want ik kan mij niet onttrekken aan de indruk dat dit standpunt anders zou zijn geweest als de opvolgend kampioen niet toevallig een bestuurslid van diezelfde FNN zou zijn geweest.