Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Een opmerkelijk feit. Is het nu Joop “De Plakker” of is het Joop “De Rekenaar”? Wie het weet, mag het zeggen! Waar gaat het over? Lees zelf maar en trek uw conclusie.
In mijn vorige column heb ik al gewag gemaakt van een opmerkelijk feit. Nu is het moment om daar iets meer over te zeggen en tekst en uitleg te geven.

Protheses zijn er in soorten en maten: van gebitsprothese tot aan ledenmatenprotheses. Zelfs in de sport komen we protheses tegen. Atleten die met protheses prestaties leveren. De Para Olympics zijn in dit kader alom bekend.
Aan duivensport zullen we in dit verband zeker niet denken. Over vliegen met een vleugelprothese al helemaal niet.

Toch, hoe gek kun je het maken? Onze Joop de rekenaar, heeft hersenen, waarvan de raderen altijd maar weer draaien. Wekelijks korft Joop in voor de ZLU vluchten. Met zeven duiven totaal vliegt Joop het hele programma van de ZLU. Dan weer twee, dan weer één en soms drie. Als Joop dat doet, schiet hij wel helemaal uit zijn slof.
Op Pau kwam zijn eerst getekende duif met een gat in de vleugel, enigszins verlaat voor zijn afstamming, thuis. Het gat in de vleugel verklaarde veel. Joop kan goed tegen zijn verlies, dus dat was zijn probleem niet. Alleen hierdoor moest hij een duif missen om in te korven. Joop gaat voor de Olympische gedachte: “deelnemen is belangrijker dan winnen!”

Deelnemen wil Joop, maar dan moest hij wel duiven hebben. Hij had het nog zo goed gepland. Wanneer hij er één op Tarbes zou inkorven, dan kwam dat voor de rest goed uit. Alleen die Tarbesduif, dat was nu die duif van Pau met dat gat in die vleugel. Om precies te zijn: twee pennen er uit.

Joop ging op stap en kocht secondelijm, zette een chirurgenbril op en ging plakken, lijmen en meten. Veren inplakken!! Natuurlijk niet zomaar veren, maar veren van een duif van het zelfde soort met bijna identieke pennen. Zo gezegd zo gedaan. Nog even een éénvaksmandje en Joop ging op reis met zijn duif. In Hoogerheide bij de IFC H namen ze afscheid. Joop korfde de duif en ging achter zijn computer zitten en verzorgde het fondcentrum met computerbegeleiding waar iedereen al sprakeloos van is.

Sprakeloos dat is aan de orde, want hoe zou het met de duif gaan. Joop en ik spraken af: mondje dicht! Eerst de duif laten thuis komen. Zondag rond 10.32 uur zat hij in de klok. Joop  belde. Ik wist het meteen. Joop belt niet om te zeggen: het is niks, dus ik vermoedde het al, de duif was er.

Kortom een duif met een vleugelprothese. Dat brengt me opnieuw bij de begin vraag, is Joop nu in het vervolg: Joop “De Plakker” of Joop “De Rekenaar”?
Eén ding weet ik wel: als Joop klaar is met rekenen, blijft hij plakken en vraagt hij Eric nog eens om een bestelling op te nemen. In die zin is en blijft Joop een gezellige plakker.
Maar Joop is ook een rekenaar die voor de IFC Hoogerheide nog sneller werkt dan duiven kunnen vliegen. Duiven thuis, de uitslag klaar!!

Wie het weet mag het zeggen: Joop de ...... van de IFC H. O ja, let op: het kampioenschap wordt aan de meet op de laatste vlucht verdient. Joop is naast een plakker eerst en vooral een rekenaar en dat met maar zeven duiven. Dus over kampioenschap en de meet gesproken.
Wie weet hoe Joop aan het einde van het seizoen genoemd wordt, als u begrijpt wat ik bedoel!
Tot een volgende keer.

Jacob Kampermans