Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Fauten maaken we allemaal, ook de weersvoorspellers met al hun middelen waarover ze vroeger niet beschikten. Dat bleek in het weekend van 27 en 28 juni. Intense regen en hevig onweer op heel de vlieglijn was voorspeld; voor velen een reden om wat duiven thuis te houden of helemaal niet mee te doen.

En wat zagen we? Behoudens in de Ardennen op beide dagen amper een wolkje aan de lucht!

Op de teletekstpagina voor duivenliefhebbers van de NPO kon je lezen dat er zich boven Zuid Belgie wel een convergentielijn bevond. De subsistentie inversie zou op 2.000 m hoogte blijven hangen.

Een convergentielijn?
Subsistentie inversie?

Ha, nu wisten we het. Maar alle gekheid op een stokje, wie verzint het om duivenliefhebbers met dergelijke termen om de oren te slaan? Misschien een kerel die thuis ‘onder de sloef zit’ en zich waar wil maken. Belachelijk!

BLOIS

Ik had dus (kleine) fond gespeeld, voor het eerst sinds jaren en met een 9e en 12e prijs tegen 9.334 duiven met 3 duiven mee kon het resultaat amper beter. Kassa omdat slechts 3 duiven mee ruimte laat om te poulen?

Niks geen kassa, alle vluchten kosten hier geld, hoe goed je ook speelt. Kon je op de kleine fond ooit 40.000 gulden (17.000 euro) verdienen als je goed speelde (vraag het Kennis, Hanegraaf of Van Herk) dat is voorbij. Er wordt overal minder gepould maar in Nederland (en Duitsland) bijna niets meer.

Een van de redenen is dat er geen poulebrieven meer zijn, ‘men moet maar elektronisch poulen’ en dat is nu net iets te ingewikkeld. Dus niet nadoen die Nederlanders! In Brabant 2000 (Nederland) hebben ze het begrepen en richt men terug een Derby uit Sens in met gegarandeerde geldprijzen.

Een goede ‘herstart’ maar nog beter zou zijn opnieuw poulebrieven maken. Voor velen is poulen een van de charmes van de sport. In Belgie doen ze dat beter. Daar kennen ze nog poulebrieven en lopen ze zichzelf niet voorbij. 

PERS

Ik schreef eens dat je nooit naam zal maken als je niet met veel duiven speelt. En hoe verpletterend de ironie van het lot soms is ondervond ik van eerdergenoemde Blois.

Niet dat ik naam wil maken maar als de media mensen de hemel in krijsen om hun fantastisch resultaat die met een massa duiven mee nog moesten beginnen als ik 2 van de 3 duifjes thuis had knipper je even met de ogen.

De mensen die zo’n nabeschouwing geven bedoelen het mogelijk goed, maar zijn kennelijk te vlug, te naïef of te dom. In Belgie heeft men iets meer oog voor de kleine inmander met topuitslagen maar ook daar hoor je talloze malen ‘als je met weinig duiven speelt zien ze je niet staan.’

Nu kan ik zelf nog over zo’n resultaat schrijven (ha) maar velen worden kribbig als ze weer maar eens over het hoofd gezien worden en de massa inkorver alle lof krijgt toebedeeld.

ZONES

Van die Blois vielen door de NW wind de vroegste duiven overigens in Limburg. Hoe sommigen op het waanzinnige idee kwamen de zones in Belgie voor Nationale vluchten af te schaffen is me een raadsel. Nu duivensport onder druk staat moet je doen wat je kan om op te doeken wat slecht is en te behouden of in te voeren wat goed is.

In Nederland zijn de NPO of teletekstvluchten een voltreffer. Mensen gaan er voor en ze voegen iets toe, juist wat duivensport broodnodig heeft. Ik zou zeggen ‘schaf die zones niet af maar maak er meer!’

Omdat Belgie te breed is voor nationaal spel zouden die niet in de breedte maar van Zuid naar Noord moeten liggen. Met ’s avonds de eerste 10 van elke zone op teletekst op tv en in andere media. Maar als zelfs Herbots vergeefs pleit voor zo’n soort spel in meerdere zones vrees ik dat het er nooit van zal komen.  

NOG BLOIS

Dat je je duiven of voer aanprijst is te billijken, mensen willen goede duiven en duiven moeten eten. Maar soms zie je bedenkelijke publicaties. Zo scheef na Blois een Nederlandse dierenarts dat opvallend veel gebruikers van zijn artikelen Nationaal vroeg vlogen en hetzelfde publiceerde een schrijver over bijproducten die hij verkoopt.

Alsof ze willen zeggen ‘eigen schuld dat je niet vroeg zat, had je mijn producten maar moeten gebruiken’. Walgelijk! Ik zie zo iets Belgen nog niet omdat het weinig collegiaal is tegenover andere dierenartsen en ze te veel fatsoen hebben zichzelf de hemel in te krijsen.

JONGEN

Je wil niet weten hoeveel jonge duiven er in Antwerpen verloren gingen, vooral in de streek rond Turnhout. Zopas vroeg ik Daniel Boeckx hoeveel hij er kwijt was. Geen enkele zo bleek, hij moest ze half juni nog op gaan leren.

In Nederland is men eind juni beginnen te spelen en daar vallen nu de klappen. Ook bij mooi weer. Vreemd genoeg noteer je die verliezen zelden in augustus. Daarom dat sommige Nederlanders pas dan hun jongen spelen.

Het lijkt wat laat maar is begin juni al 300 kilometer spelen met jongen niet te vroeg?  

OVERKILL

Het laatste weekend van juni kon men in Antwerpen de volgende vluchten spelen:

• Quievrain jongen.
• Quievrain jaarlingen.
• Quievrain oude.
• Noyon jongen.
• Noyon jaarlingen.
• Noyon oude.
• Dourdan jongen.
• Dourdan jaarlingen.
• Dourdan oude.
• Argenton jaarlingen.
• Argenton oude. 
• Orange.
• Bordeaux.

Dat alles dus in één weekend. En dan maar klagen dat er zo weinig duiven in concours staan en de vracht zo duur is. Natuurlijk weet ik ook wel dat je niet aan alles mee hoeft te doen, maar toch.

In Nederland zijn er streken waar maar één vlucht is en oude én jaarlingen staan overal in één concours. Waarom trouwens die jaarlingen beschermen? Tegenwoordig zou je beter de OUDE beschermen, vooral tegen jaarling duivinnen.

Een stap in de goede richting zou zijn één vitessevlucht per weekend, Sint Quentin bijvoorbeeld. Nu we met steeds minder zijn moet men er ooit toch aan. Maar ik vrees dat het duivenvolkje daarvoor nu nog te conservatief is.

NIET NAVOLGEN

In Nederland lost men de laatste jaren in groepen, vooral op de vitesse. In Belgie dreigt men dezelfde fout te maken. Begin er niet aan. De verliezen zijn niet minder en je krijgt de gekste uitslagen.