“Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan.” Dit is het motto van de winnaar Marseille Marathon Noord 2009 de Combinatie van Heijst uit Wijchen. Ook voor het bestuur van Marathon Noord gold dit motto bij het maken van dit verslag. In verband met de vakantie van Heimen Huisman was er een “nieuw team” samengesteld om de winnaar te huldigen en de bloemen te overhandigen.
Het team bestond dit keer uit Herman van der Velden en ondergetekende en had direct al een valse start. Bij het wegrijden uit Velp, nadat we enkele duiven van Herman in de auto hadden gezet om te lappen, wisten wij dat de winnaar in Wijchen woonde maar hadden verder geen adres. Dus zoals dat ook in een bekende quiz op de televisie het geval is zeiden wij: “dat zoeken we op”. Dat ging niet zo makkelijk als we hadden gedacht, het stond nl niet in de telefoongids. Dus bellen naar vrienden en familie, we zijn telefonisch zelfs in Zwitserland terecht gekomen waar op dat moment de broer van Herman verbleef om muziek te maken met de band. Hij wist te vertellen dat wij in Wijchen Zuid moesten zijn. Bleek later Noord te zijn.
Wij hiernaartoe gereden, maar wat dan? Eerst de duiven maar losgelaten. Herman vertelde mij dat hij vroeger ook wel eens in een buitje moest werken dus de duiven los. Uiteindelijk kwamen wij via Google achter het telefoonnummer en het adres. Wij bellen om ons excuus aan te bieden daar we al een half uur te laat waren, maar helaas werd er niet opgenomen.
Toen maar naar de Tunnelweg 85 gereden. Daar aangekomen ging de deur toch voor ons nog open. Karin, de vrouw van Ad, had de koffie en het appelgebak al klaar staan. Nadat er wat oude anekdotes en verhalen over en weer waren verteld moesten wij toch maar aan het serieuze werk n.l. een verslag maken.
Wie zijn de winnaars?
De combinatie van Heijst bestond tot verleden jaar uit vader Kees en de nu bijna 50 jarige Ad van Heijst. Afgelopen december is vader Kees helaas komen te overlijden maar Ad heeft als eerbetoon de naam Comb.van Heijst laten voortbestaan. In de voor de familie moeilijke periode heeft Karin Ad gestimuleerd om met de duiven door te gaan. En als we het over Karin hebben dan kunnen wij spreken over een belangrijke schakel tussen de duiven en Ad. Ze zegt zelf dat het de hobby is van Ad. De hokken zal ze niet schoon maken maar zegt wel volledig achter haar mans hobby te staan. En wij als duivenliefhebbers weten hoe belangrijk dit is. Samen zijn ze gek van beesten, zoals ook de witte sierduif die 19 jaar geleden is komen aanvliegen en waar een apart hokje voor is gemaakt. Ad en Karin hebben samen nog enkele hobby’s t.w. wandelen, fietsen en lekker uit eten gaan.
De winnares is een krasduivinnetje met het ringnummer 07-1530106. Op de vraag of ze al e
Namens Marathon Noord brengt Herman van der Velden de felicitaties over en ondersteept dat met een bosje bloemen.
en naam had werd aan ons gevraagd of wij wisten hoe ze in het Frans een vrouwtje uit Marseille noemen. Weet U het antwoord op deze vraag geef het dan door aan Ad.
De winnares heeft als vader een zoon uit het “Rode Gevaar” van Theo Streefkerk uit Ameide en als moeder de “375 van 2000” een topduivin op het hok van Heijst met 13 prijzen op de overnacht. Tot St. Vincent heeft ze op weduwschap gevlogen. Na deze vlucht zijn de duiven gekoppeld. De motivatie voor het Marseille vrouwtje om snel naar het hok terug te keren was een jong van 5 dagen. Als voer krijgen de duiven Mariman standaard met een korrel en wat zuivering. Verder worden er voedingssupplementen verstrekt.
Hokken
Ad heeft een groot aantal tuinhokken tot zijn beschikking. Na een rondleiding door de tuin kwamen wij uit op ca. 30 meter. Wat ons opviel aan de hokken was de gezelligheid. Hierin zijn allerlei hoekjes gemaakt door plankjes en schotjes van karton te plaatsen. Belangrijk voor een goed hok is het klimaat. In de hokken van Ad was het voor ons goed vertoeven of dat komt door de verluchting in combinatie van de tl buizen die branden om bij te verlichten weten wij niet. Zeker is dat op dit hok nationale vroege duiven worden geconstateerd.
In de hokken liggen houten roosters, Ad is meer een voorstander van de drogemest methode. Dat was in de hokken duidelijk zichtbaar daar de mest boven de roosters uitkwam. Heel bijzonder is ook de trap die Ad heeft gemaakt voor een 18 jarige duif die een gebroken vleugel heeft.
Duiven en een contract
Doordat de duiven van vader Kees, die noodgedwongen door zijn gezondheid moest stoppen, ook bij Ad waren ondergebracht huisden er de afgelopen winter ca. 250 duiven op de hokken. Volgens hem veel te veel. In het voorjaar tijdens het inenten van de duiven hebben Ad, zijn vriend Theo Schmitjens en de dierenarts een contract opgesteld waarin Ad verklaart het duiven bestand de komende 2 jaar met 2x 25 % te verminderen. Moeten niet meer dierenartsen dit voorbeeld volgen? Of is dit niet commercieel? De eerste stap, om dit doel te bereiken, is gezet door de gehele eerste ronde jongen weg te geven aan vrienden of mensen die Ad aan goede duiven wil helpen. Toen wij in het jonge duiven hok keken zaten daar ca. 30 duiven. Die worden dit jaar niet meer gespeeld maar in het voorjaar afgericht.
Met Ad is het leuk praten over postduiven en de organisatie. Het is iemand die ook een duidelijke en eigen mening heeft. Daarom dit keer minder over stambomen en prestaties maar hebben wij hem maar enkele vragen gesteld over de duivensport/hobby zoals Ad die beleeft.
Wat vind je het leukste in de duivensport? De praatgroep van Wijchen bestaande uit een aantal liefhebbers. We praten in de winterperiode dan over hobby hobby. Elk jaar wordt er een ander onderwerp besproken onderleiding van een aangewezen voorzitter. Na afloop gaan we dan met de echtgenotes een lekker hapje eten en drinken
Vervelendste evaring in de duivensport? Als de duiven ziek zijn, zoals de afgelopen winter toen de duiven paratyfus hadden. Als je dan naar het hok ging wist je niet wat je te wachten stond. Ook vond Ad het niet leuk toen hij de “Blauwe Biemans” - 18jaar - moest verwijderen van het hok. Dit was een duif die 100 jongen duiven op de wereld zette. Dus één van de stamvaders van het hok van Heijst.
Wie is een voorbeeld (en) in de duivensport? De gewone liefhebbers die wekelijks hun plezier hebben aan de hobby zoals, Herman van der Velden en Jan Ernest uit Steenbergen.
Wat kan en moet er verbeterd worden in de duivensport? Het omgaan van de liefhebbers met elkaar. Ook de neutralisatietijd is een doorn in het oog van Ad. Daarom heeft hij ook toegezegd om in de fondcommissie van de NPO zitting te nemen.
Sinds wanneer ben je deelnemer aan de Marathon Noord competitie? “Het jaar dat Herman het goed vond …..”, gekheid. Sinds de kilometergrens naar 1045 km is gegaan. Ik vind de competitie met aangetekende duiven heel goed voor de duivensport.
Heb je nog iets te vertellen wat we vergeten zijn om te vragen? Ad verzoekt alle fondliefhebbers van Nederland om het enquêteformulier dat ze hebben gekregen van de NPO in te vullen en retour te zenden.
Dit verslag zijn we begonnen met het motto: “Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoal het kan.” Dit slaat op de drukke werkzaamheden van Ad. Hij heeft een organisatie adviesbureau en geeft gemeentelijke instellingen en startende ondernemers advies en geeft les. Hierdoor blijft er weinig tijd over voor de duiven. in Wat hij veel belangrijker vindt is het zien wat er in het hok en met de duiven gebeurt. Wat het belangrijkste is, is dat Ad en Karin plezier hebben in de duivensport. En daar helpt de mooie eerste plaats van Marseille Marathon Noord zeker bij.
Toen wij foto’s wilden nemen bleken de batterijen leeg. Maar we hadden gelukkig nog een reserve fototoestel bij ons. Na afscheid genomen te hebben, waren we “als klap op de vuurpijl“ onze sleutels kwijt. Deze bleken nog in het portier van de auto zitten die er gelukkig nog stond. Ondanks alles hebben Herman en mijn persoontje een heel gezellige avond gehad. Onder het motto: “Het ging zoals het is gegaan.”
Wij wensen Ad en Karin nog veel gezondheid en succes toe.
Bestuur Marathon Noord
|