Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

De afsluitende wedvlucht die bij Marathon Noord meetelde voor het kampioenschap bij de ochtendlossingen was Perpignan. Voor het kampioenschap bij ochtendlossingen stonden dit jaar 3 vluchten op het programma, Barcelona, Marseille en Perpignan. Op de uitslag komen en punten halen kan alleen met de eerste twee getekende duiven waardoor de kansen voor iedereen zoveel mogelijk gelijk zijn.
Daarom is de eerste Marathon Noord deelnemer in de uitslag bij de ZLU niet altijd de winnaar bij Marathon Noord en zo was dat ook op Perpignan.
“Mister Magic” Nico Volkens uit Bergen was de eerste Marathon Noord deelnemer bij de ZLU met een prachtige derde plaats. Cees die een paar kilometers dichterbij zit t.o.v. Nico constateerde vier minuten later binnen 10 seconden 2 duiven en legde daarmee beslag op plaats 11 en 12 bij de ZLU.
De tweede duif was de tweede getekende waardoor Cees de winnaar werd bij Marathon Noord.

De vlucht

Perpignan was een vlucht met twee gezichten. Omdat de duiven onderweg een ZO/ZW wind hadden werd verwacht dat het aantal aankomsten op zaterdag groot zou zijn. Dat de snelheden hoog zouden liggen werd duidelijk toen Th. Degens uit Heerlerheide om 17:35 u. zijn eerste constateerde die een snelheid behaalde van 1465 m.p.min.
Maar de duiven die bij Marathon Noord in concours staan moesten dan nog even verder want de duif Nico Volkens moest nog een extra afstand van 170 Km overbruggen en we weten “de laatste loodjes wegen het zwaarst”.
Er kwamen nationaal ruim 600 duiven op dezelfde dag door waarvan het grootste aantal in het zuiden dus moest de volgende dag verder worden geconstateerd, wat eigenlijk heel normaal is voor een overnachting. Helaas voor de noordelingen was het de volgende morgen een natte boel waardoor de duiven die nog verder moesten extra gehandicapt waren. Maar voor Cees maakte dat al niet meer uit want hij had al twee super vroege duiven.

Voorzitter van Stichting Marathon Noord Hans Wolfsen feliciteert Cees met de overwinning.

De liefhebber

Cees (63) is geen onbekende in de Noord-Hollandse fondwereld en menigeen zal de naam van van der Laan al eens op teletekst gezien hebben.
Cees kreeg zo’n 45 jaar geleden van zijn buurman, die duiven had een paar duiven omdat het buurjongentje Cees de duiven wel leuk vond. Er werd een hok getimmerd en zo is de duivenstory van Cees  van der Laan begonnen. In het begin werd aan het hele programma meegedaan met specialisatie op de dagfond en jonge duiven. “Dat was een spectakel” zegt Cees “want er werden diverse hoofdprijzen gespeeld”. 
 
Eind jaren ’90 is na de verhuizing overgeschakeld op de overnachtfond waarbij nu de ZLU vluchten de voorkeur hebben.

De hokken

Er staan een aantal hokken met een totale lengte van 15 meter met daartussen grote rennen want Cees vindt lucht belangrijk.
Daarom staan boven op de hokken ook z.g.n. “kippennokken” om de luchtcirculatie goed op gang te houden. De hokken zijn wel verdeeld in afdelingen maar de tussendeuren staan altijd open. Op de vloer liggen roosters met een ruimte van +/- 10 cm daaronder die ongeveer twee tot drie keer per jaar wordt leeggehaald.

Op de hokken huizen in de winter ongeveer 150 tot 180 vliegduiven en 60 kweekduiven. Jaarlijks worden ongeveer 120 tot 150 jongen gekweekt voor de verjonging op het eigen hok en een aantal die worden verkocht of bij anderen die deze kunnen testen.

Spelmethode

De duiven worden allemaal op het nest gespeeld maar er wordt geen moeite gedaan om de duiven op een goede stand te brengen. Als ze goed zijn gaan ze mee ongeacht welke stand en dat kan ook wel op drijven zijn. Wel wordt bij koppels die broeden altijd een jong van 5 dagen ondergeschoven. “Ze gooien geen pennen en na 14 dagen leggen ze dan opnieuw” aldus Cees.
In de winter staat de verzorging op een laag pitje “want dan ben ik een paar keer op wintersport en is er iemand die alleen zorgt dat ze voer en water krijgen.”
In aanloop naar de overnachtvluchten worden de duiven gespeeld met het verenigingsprogramma en dan vaak op weduwschap.
“Ik heb voor de ZLU gekozen en de sector vluchten gebruik ik om de duiven op te leren voor b.v. Barcelona” aldus Cees.
In het seizoen worden de duiven soms 2 tweemaal per week zelf afgericht en daarvoor wordt ruim 100 Km richting Duitsland gereden. “Ik heb dan meteen een goede selectieprocedure voor de jaarlingen want alleen de duiven die uit het juiste hout gesneden zijn krijgen een plekje op het vlieghok.” Daarmee is een uitgangspunt van Cees blootgelegd want het zijn alleen de sterken die zich op het hok van Cees kunnen handhaven.
De duiven zijn veel los en kunnen dan van alles binnenkrijgen. De drinkpannen worden niet schoongemaakt maar bijgevuld. Voor duiven die hier niet tegen kunnen is het moeilijk zich te handhaven.

De mediche verzorging

“De medische verzorging is altijd een probleem bij mij want daar heb ik geen consistent beleid voor” zegt Cees “de entingen krijgen ze wel maar ik ben er niet echt gericht mee bezig.”
De duiven en de mest laat Cees wel regelmatig controleren maar soms is het kwaad dan al geschied en moet gecorrigeerd worden, terwijl voorkomen vaak beter is.
De jongen krijgen een harde leerschool ze worden zonder africhting, ineens op 100 km. gezet. De goede komen terug en worden op de rest van het programma gespeeld. “Ik weet niet wat er wegblijft alleen wat er aan het einde van het seizoen over is. Toen ik hiermee begon was ik 2/3 kwijt en na een week nog 50% en geleidelijk wordt elk jaar het percentage dat terugkomt steeds hoger.”
Cees houdt er wel een uitgebreide administratie op na waardoor hij precies weet uit welke lijnen duiven komen die zich kunnen handhaven. “Er zijn koppels waar ik van de vier jongen er geen één meer over heb en andere waar ze er alle vier nog zijn. Die informatie gebruik ik het volgende jaar weer.” zegt Cees.

Rassen en soorten

De winnende doffer (7-1694214) en 2e getekende werd gespeeld op eieren en een groot jong en is van het oude Texier soort x W. Muller. 

De duiven op de hokken van Cees komen uit 6 lijnen:

1. Texier – Aarden
2. Jan de Weert waar 4 kleinkinderen van “de 131” werden gehaald
3. Braakhuis
4. van der Wegen
5. Huub Oostenrijk
6. Vertelman 

Nog steeds is Cees op zoek naar hokversterking en daarbij let hij op prestaties over meerdere generaties en het moeten kopvliegers zijn.
Het bezoek bij Cees was bijzonder omdat Cees iemand is die er soms extreme methoden op na houdt maar daar ook argumenten bij heeft waarom hij een bepaalde lijn volgt.

Een mooie uitspraak van Cees willen we de lezers niet onthouden “Je moet weten welke je slechte duiven zijn want de goede melden zich vanzelf wel”. De eerste indruk bij Cees is dat je te maken hebt met iemand die de sport makkelijk neemt, want waterpannen schoonmaken doet hij niet en jongen opleren ook niet, dat is niet uit gemakzucht maar uit overtuiging en gedrevenheid.
Na een aantal duiven in de hand bekeken te hebben vertrokken we, een ervaring rijker, weer huiswaarts en hadden nog wat tijd nodig om de indrukken te verwerken.
 
Heimen Huisman