Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Sinds 2008 wordt bij Stichting Marathon Noord berekend welke duif de beste is over een periode van 3 jaar bij de middag of ochtendlossingen. Zoals inmiddels bekend komen bij Marathon Noord alleen de eerste of tweede getekende duiven in aanmerking om op de uitslag te komen en het is al een prestatie van formaat om daarin jaarlijks hoog te eindigen. Voor een beste duif over 3 jaar betekent het ook nog eens dat een duif 3 jaar lang bij de eerste twee getekende duiven op de inkorflijst moet staan, terugkomen en prijs moet vliegen. De vluchten die telden voor deze competitie waren:

• 2007: Barcelona, Inrun en Perpignan
• 2008: Barcelona, Marseille en Perpignan
• 2009: Barcelona, Marseille en Perpignan

Maximaal waren er dus 9 prijzen te winnen wat een bijna onhaalbare opgave is want het komt al bijna niet voor dat een duif per seizoen op alle 3 vluchten in de uitslag speelt bij Marathon Noord, maar die handicap geldt gelukkig voor alle duiven.

In 2008 moesten we voor de beste duif naar Jan Janssen in Groesbeek die de winnaar werd met een duif die 4 prijzen had verdiend. Dit seizoen waren er, bij Marathon Noord, 5 duiven die elk 5 prijzen hadden verdiend in de afgelopen 3 jaar en winnaar daarvan in punten werd Harry Kalter uit IJsselmuiden.

De liefhebber

Dat de Marathon Noord afvaardiging naar IJsselmuiden moest voor de huldiging van de liefhebber met de beste duif over 3 jaar op de ochtendlossingen is wel bijzonder. De afgelopen twee jaar zijn namelijk de eerste 3 kampioenen allemaal uit het westen van het land gekomen wat aangeeft dat het niet eenvoudig is om in het oosten van het land in de kop te spelen op de ZLU vluchten.

We zien de belangstelling in het oosten toenemen en er zijn natuurlijk een aantal pioniers in het oosten zoals: Herman Brinkman, Antop en Harry Kalter kunnen we daar zeker ook toe rekenen. Pioneers omdat het soms moeilijk is tegen het zuiden en westen een goede prijs te vliegen, maar dan toch doorgaan getuigt van een doorzettermentaliteit die de duiven ook moeten hebben.

Harry (49) is getrouwd met Renee, heeft twee kinderen en is van beroep komkommerkweker. De wedstrijdsport met de duiven is een hobby van Harry maar Renee verzorgt de duiven wel omdat er bij haar ook liefde is voor dieren.  

Met zijn 8e jaar is Harry al in aanraking gekomen met duiven omdat het in de familie zit, van een oom kreeg hij zijn eerste duiven. De besmetting is in het gezin waar Harry opgroeide verder beperkt gebleven tot Harry en zijn vader.
 
De accomodatie

Er zijn een aantal hokken met een totale lengte van 20 meter waarvan één hok is ondergebracht in een oude woning. Het spel dat wordt gespeeld is al jaren dubbel weduwschap met 36 koppels. Dit jaar is halverwege gekoppeld omdat de scherpte er wat afging om op de laatste vluchten weer gemotiveerde duiven aan de start te kunnen brengen.

Op het vlieghok is mechanische verluchting aanwezig omdat er op het dak geen pannen liggen. De hokken worden schoongemaakt maar voor het plezier van de duiven liggen er ook wel beukensnippers of erwtenstro op de vloer.

De spelmethode

De twee jarigen krijgen als voorbereiding een keer Orleans zodat Harry kan zien hoe ze daar van terugkomen, de oudere duiven krijgen 3 á 4 vluchten van 200 – 300 km en gaan dan door naar vluchten boven de 1000 km. Tussen de vluchten door worden de duiven voor korte vluchten weggebracht om het ritme er in te houden.
Er wordt al sinds 1987 met overtuiging op de ZLU vluchten gespeeld omdat Harry ochtendlossingen mooier vindt en de nachtelijke aankomsten bij de middaglossingen de laatste jaren niet leuk vindt.
In de begin jaren werd bij de ZLU de prijs gewonnen voor de verste afstand waaruit blijkt dat meedoen aan de ZLU vluchten in het noorden meer uitzondering dan regel was.

Zijn mening over de middaglossingen is duidelijk: “Ze moeten daar aanpassen aan de omstandigheden en nachtelijke aankomsten zien te voorkomen. In het bedrijfsleven moet je ook steeds aanpassen en dat zou in de duivensport ook moeten. Een bijkomend probleem is dat het beleid dat vooraf gemaakt is niet wordt uitgevoerd en dan weet je helemaal niet meer waar je aan toe bent.”, waarmee Harry motiveert waarom zijn voorkeur uitgaat naar de ochtendlossingen.

Om het werk en de duiven te combineren is wel eens lastig want zowel bij de duiven als in het werk vallen de drukste perioden samen. “Er is meer uit te halen maar niet op deze manier want dat kan gewoon niet” aldus Harry.

De duiven

De duiven van Harry stammen in hoofdzaak af van Aarden, Stichelbout en Desmet Matthijs, Rode Vos via H. Spekenbrink uit Enter, blauwe Jac. Wolff soort, Jan de Weert (lijn 131) en "002 + 226 Lijn” van P. Lazeroms gekruist met v. Zelderen via knoops Zwolle en P. de Munck (Gebr. Brugemann) via E. Wielink, IJsselmuiden.

De laatste jaren wordt voorzichtig wat bijgehaald om wat ander bloed in de stam te brengen. Zo zijn er wat van de Wegens en duiven van Rieks Lonsain uit Staphorst, Mark v/d Berg uit IJsselmuiden, H. van Gurp uit Heino en D. Brokent uit Rijssen bijgehaald.
Uit het feit dat Harry erelid van de Super Fondclub GOU is blijkt dat hij ook op organisatorisch niveau zijn steentje heeft bijgedragen.

De winnende duif

De winnende duif de 03-1766398 een weduwnaar met een imposante stamboom. Aan vaderskant komen we veel van Zelderen tegen en aan moederskant komt “de Bergerac” in de stamboom voor welke één van de beste duiven was van Harry.

In het overzicht hieronder is te zien hoe deze duif de punten bij Marathon Noord verdiende.

• 2007 Barcelona 24 (1280 km)
• 2007 Perpignan 33 (1121 km)
• 2008 Barcelona 10
• 2009 Barcelona 49
• 2009 Perpignan 63 

Op de vraag naar mooie herinneringen antwoordt Harry dat hij de keer, dat hij op de dag van lossing, een duif constateerde van Pau heel bijzonder vond en een andere keer van St. Vincent waarbij hij 17 of 18 duiven in de prijzen had van de 23 die hij mee had. Veel bewondering heeft Harry voor Jan Peters uit Bemmel die al jaren goed presteert.

Nog een laatste advies van Harry aan de liefhebbers ”Ga zorgvuldig om met de jaarlingen en zorg dat ze voldoende kunnen “harden” voor ze naar de grote overnachtingen gaan anders is het risico van verliezen te groot.”

Heimen Huisman