Een historische dag in de Nederlandse duivensport, opgeluisterd door de eerste persconferentie van een NPO-bestuur sinds mensenheugenis. Toen het bericht van de eerste Olympische overwinning op de marathon per postduif werd bezorgd was er niet eens een persbijeenkomst. Zelfs toen Cher-Ami met een plof landde om vele tientallen soldaten het leven te redden werd er niet eens uitleg gegeven aan de journaille. Maar vandaag, 17 oktober 2009 dus wel, de duivensport zal weten dat er een ommekeer zit aan te komen. Ambitieuze plannen zijn er gesmeed de afgelopen maanden, er is in stilte hard aan gewerkt.
De aanwezige pers stak een beetje schril af bij de torenhoge ambitie van het bestuur NPO om een nieuw tijdperk in te slaan. Uw columnist, Vieux Bleu, had zichzelf weggestopt in een hoekje en sloeg het geheel gade. Want ik heb natuurlijk al heel veel zien gebeuren in onze sport en wilde me niet laten meeslepen in de euforie die schijnbaar onderdeel moet zijn van de lancering van zo’n belangwekkend startdocument. Het moet gezegd, alles was professioneel aangepakt zodat de hobbyschrijvers van de vaderlandse duivenpers zich alleen maar hoefden te richten op het kritiekloos neerpennen van het schouwspel wat zich ontvouwde. Eén van de scribenten werd immers vorig jaar door Albert de Jong nog liefkozend ‘notulist’ genoemd nadat een verslag van de Algemene Ledenvergadering in het NPO-tje verscheen. Stukken werden uitgedeeld en er volgde een enthousiaste toelichting. De kiesmannen hadden ingestemd met de startnotitie, dus het spel is nu op de wagen.
Vluchten voor, vluchten naar
Lang geleden, toen ik mijn gedachtespinsels nog toevertrouwde aan papier waarop ik de letters eerst met sierlijke krullen en later met ijzeren hamers van de typemachine grafeerde, toen was de duivensport nog voor de kleine man. Het heette een fijne hobby te zijn, een tijdverdrijf voor de mannen van de noeste arbeid en een godvrezend leven. We waren met vele tienduizenden en hielden van het spelletje om de kerktoren. Velen zijn ons inmiddels ontvallen en de duivensport is blijvend veranderd. Het is een sport geworden waarvan men zegt dat die niet meer aantrekkelijk is voor jongeren. Toch zijn de kopposities ingenomen door jonge honden, ambitieuze zakenlieden die hun duiven aanprijzen in een allesoverdonderende marketing. Inmiddels beginnen vele schlemielen hen te volgen, hun dagelijkse beslommeringen neerkwakkend op het internet in dagboeken, verhalen en van de spelfouten barstende aanprijzingen van hun eigen waar. De duivensport heeft een vlucht voor het pure, de eenvoudige charme gemaakt. Het is een vlucht naar commercie, oppervlakkigheid en snel gewin geworden. Dit heeft ook zijn weerslag op de bestuurlijke draagkracht van de duivensport. Na jarenlange onrust en het beeld van bestuurders die rollebollend over straat gingen elkaar om de oren slaand met elkanders flaters, is de BAL nu bij een nieuw en in potentie daadkrachtig bestuur terechtgekomen.
Bal
De notitie is wel een beetje ronkend qua taalgebruik, maar daarom, het is natuurlijk ook een veranderdocument. En verandermanagement, u weet het, daar horen wat pompeuze termen bij en kretologie. Als je daar doorheen leest, dan valt op dat er een gedegen aanzet is gegeven om de duivensport naar een nieuw elan te loodsen. De beweging -of noem het röring- die de duivensport de laatste jaren in z’n greep houdt heeft het bestuur niet onberoerd gelaten. Zoals ze in de handel zeggen “Een klacht van een klant is een geschenk”. Die klacht negeren is onverstandig, die klacht ombuigen naar een nieuwe agenda, dat is de opdracht voor dit nieuwe bestuur. Leiderschap, de derde kernwaarde die gepresenteerd wordt, dat zal het verbindende en inspirerende van dit nieuwe traject moeten worden. De onderwerpen die als prioriteit zijn benoemd zijn ook goed gekozen:
- De pr/marketing en communicatie
- Het spel en de zuiverheid
- Logistieke processen
- De duif en zijn coach
- De wetenschap
- De commercie
- De maatschappelijke context
- Veenendaal als service en dienstverlener
- De verenigingsorganisatie
- Samenwerking in- en extern
- De kosten en de middelen/financiën/betaalbaarheid
- Interne cultuur/omgangsvormen.
Toekomst?
Er wordt een serieuze poging ondernomen, tenminste zo ziet het er in een eerste oogopslag uit, om uit het dal te klauteren. Of de neergaande spiraal kan worden doorbroken is natuurlijk onzeker, daarvoor zijn de uitdagingen op dit moment ook erg groot. Er is in ieder geval vandaag een gedurfd document vastgesteld. Het vervolgproces zal uitwijzen of het ook echt een nieuw ingeslagen weg is of vooral een mooie verzameling van woorden. U weet het, ik heb immers alles al eens gezien...
Verwante artikelen:
|