Zo, we zijn er weer en alweer is er een week voorbij. Afgelopen week waren er zelfs al enkele ochtenden dat de autoruiten in de vroege ochtend gekrabt moesten worden. Persoonlijk vindt ik het altijd machtig weer zo met enkele graden vorst en op de dag mooi, open en heerlijk winterweer. Hopelijk krijgen we wat dat betreft een mooie winter met vele van dit soort dagen.
De vrijdag was trouwens weer bar en boos met wind en regen terwijl het gisteren op de zaterdag hier weer een mooi najaars weertje was. En op deze vroege zaterdagochtend ging ik op pad met zoonlief naar het voetbal. Zijn elftalletje (F5) zit al weken te wachten op het eerste doelpunt wat gemaakt moet worden. En eerlijk is eerlijk, ze doen het niet eens slecht maar de ballen gaan er nog niet in. Jammer was het dat de tegenpartij enkele oudere en betere spelertjes (was goed te zien) opgesteld hadden en zo de punten binnen moesten halen. Er was via mail een oproep gedaan aan de ouders om deze wedstrijd met een goede support te komen om de jongens van F5 aan te moedigen. Er stond een goed gezelschap langs de kant en als de mannen dan met 2 - 0 achter staan en je eigen vlees en bloed het eerste doelpunt van het seizoen op zijn naam schrijft, ja, dan denk ik van, "wie doet me wat". Alle ouders sprongen een meter in de lucht en geloof me, ik was helemaal in mijn nopjes hoor !!! Helaas werd de eindstand 3-4. Maar, en dit is mijn inziens met de duiven ook. Ondanks een slechte vlucht kan je toch goed tevreden zijn. Wat ik hiermee bedoel of een voorbeeld kan geven. Als ik kijk dat ik dit jaar een goede 24 stuks, niet als jong afgerichte jaarlingen mee had op de zware Montauban. De uitslag, bar en boos maar kijkend naar de totale afkomst der duiven was ik meer dan tevreden hoor. En zoiets bedoel ik dan ook met, al kan de uitslag slecht zijn voor de buitenwereld, zelf kan je meer dan tevreden zijn.
Een mokerslag te verwerken
Voor hen die op welke manier dan ook de nodige belangstelling toonden voor wat de ziekte van mijn schoonmoeder betreft, is het zo dat wij afgelopen donderdag een flinke mokerslag kregen te verwerken. Om een langverhaal kort te maken kwam het er op neer dat we afgelopen donderdag te horen kregen dat we nu niet meer in maanden, maar zelfs in uren/dagen moesten gaan denken. Dit horende krijg je een smerig harde vuistslag, en deze dan midden in je bakkes. Echt, oké, we wisten dat het snel zou gaan, maar als je dit dan te horen krijgt komt het over als een bliksemslag bij heldere hemel. Mijn vrouw heeft enkele nachten met zowel haar broer als vader zitten waken en ik had thuis de teugels in handen voor wat de kinderen betreft. Nu op dit ogenblik is het dus gewoon afwachten en aftellen. Maar mensen, geloof me, zoiets doet smerig veel pijn en is gewoon mens onwaardig. En nogmaals, ik, of beter gezegd wij willen een ieder die op welke manier dan ook belangstelling toont bedanken voor de mooie en lieve woorden.
De laatjes
Deze komen nog dagelijks lekker buiten. Alleen afgelopen vrijdag met die wind en smerige regen zijn ze binnen gebleven. Van de dertien laatjes heeft er één het hazepad genomen en is verspeeld van het hok. Zal je net zien, één van mijn favorietjes. Althans, dit qua uiterlijk. Voor ik met mijn Kij op ..." begon heb ik het hokje opengezet en ook deze ochtend genieten ze ruimschoots van het luchtruim.
De ouden
Voor wat de anderen duiven betreft kan ik niet anders zeggen dan dat ze er super uit zien. Het merendeel van de jongen zijn weer zoals ze moeten zijn en pronken met hun nieuwe verenpak en de laatste pennen komen alweer een stukje door. De oudere duiven zijn nog goed met de rui bezig al lopen er hier ook al bij die behoorlijk op gaan schieten. Nog steeds krijgen ze natuurlijk enkele keren per week de lijnzaadolie over het voer. Ook komt er geregeld oud brood aan te pas hoor. Gewoon, lekker wat brood in het hok gooien. De eerste keren als je dat doet kijken ze je wat vreemd aan en die op de grond zitten vliegen alle kanten op. Eenmaal er aan gewend doen ze er zo wat een moord voor.
Site bijwerken
De site is nu, voor wat het nieuwe fotowerk van de duiven betreft bijgewerkt. Via stamopbouw kan u kijken bij en onder de diverse namen die daar staan. Hier heb ik nieuw fotomateriaal geplaatst. Alleen moet her en der nog wat tekst worden veranderd/toegevoegd. Maar dit zal ik tussen de bedrijven door ook eerdaags proberen te doen. Eén foto wil ik u zeker niet onthouden in deze. Daar wij in huize Hamstra graag naar het programma van de Pfafs kijken heeft deze foto ook met deze familie te maken. In het voorjaar heb ik toestemming gevraagd om een foto van "Den Bompa" te gebruiken voor op mijn site. Na enig overleg heb ik dan ook speciale toestemming verkregen om de onderstaande foto te laten maken.
Batenburg (kleinzoon Witbuik) via van Es en halfbroer 2e Nationaal Barcelona 2003. Voor het maken van deze foto heb ik speciale toestemming verkregen van dhr. Wullaert (Secretaris J.M. Pfaff)
Attentie: Deze foto is auteursrechtelijk beschermd en niet voor verdere publicatie te gebruiken!
Zo, hierbij wil ik het weer eens laten voor deze week. Dus voor U allen zou ik dan ook zeggen, tot ziens en of horens. Geniet van Uw duiven en van elkaar.
Tot de volgende kijk op...
|