Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Nog even wachten en we hebben Kerst. We reclame-industrie draait al op volle toeren. Op de radio hoor je niet anders dan "Wat eet jij met Kerst? Wat doe je aan? Hebben jullie en echte of een kunstboom thuis?". En dan komen er allerlei recepten voorbij die een gewoon mens helemaal niet betalen kan, laat staan kan klaarmaken.

En wat betekent Kerst voor u vraagt de verslaggever van de Evangelische Omroep... Je schrikt er dan gewoon van hoeveel mensen helemaal niet weten wat Kerst eigenlijk inhoud. Ik zal de antwoorden maar niet opschrijven. Ikzelf ben eigenlijk niet meer zo zeer met dat Kerstverhaal op zich bezig, maar wel met wat nou eigenlijk de bedoeling van is van die verhalen van vroeger. De moraal dus. En dan kom je uit bij de vraag “Wat wil je nou eigenlijk met je leven?”. Of liever gezegd: wat wil je nou eigenlijk met vrede en gerechtigheid? Niet op zondag, maar gewoon elke dag. Hoe wil ik er zijn voor anderen en voor de dieren? Wat kan ik geven zonder er iets voor terug te willen?

Hebben is hebben en krijgen is de kunst. Dat is de keiharde realiteit. Het gaat erom wat je kunt pakken. We leven in het “ikke ikke ikke tijdperk”. En sommigen kunnen dat heel goed. De rijken voorop met geweldige bonussen, onkostenvergoedingen en ontslagregelingen. Ook wij duivenmelkers zijn er soms goed in. Waar zijn dan de verenigingen gebleven waar de liefhebbers elkaar helpen, elkaar waarderen en respecteren? De jeugd stimuleren en hen helpen aan goede eieren of jongen? In Vorden won een combinatie enkele jaren geleden een eerste NPO jonge duiven vlucht. Toen het bekend werd, stond er een rijtuig met paarden voor de deur. Vader en zoon werden door het dorp naar de club gekoetsierd om in het versierde duivenlokaal gehuldigd te worden... Is dat niet geweldig? Ook bij u in de club?

De duiven die eigenlijk uitgesorteerd hadden moeten worden, worden op het internet gezet of op een beurs aangeboden. Haat en nijd, elkaar niets gunnen, elkaar op het verkeerde been zetten. Het is aan de orde van de dag. Ook in zaken is het een keiharde wereld. Er wordt door sommige firma’s al lang niet meer op de bal, maar ook keihard op de man gespeeld. De methodes die worden toegepast zijn schaamteloos en respectloos. Niet dat het me stoort, het is alleen een vaststelling. Ik ben met mijn eigen principes en doelen bezig en daar heb ik wel genoeg aan.
 
 
De mooiste rozenstruik is niet die met de minste doornen, maar die met de mooiste rozen.

Een mooie spreuk, die maar al te waar is. Op weg naar de top of naar een bepaald doel zul je doornen moeten verwachten. Het komt niet allemaal vanzelf. Je kunt niet even een potje opentrekken en klaar is kees. Als je ziet wat sommige liefhebbers voor de sport over hebben, dan rijzen je de haren ten berge. Een rijk, gevuld, gelukkig en succesvol leven met veel aanzien in de duivensport  is hun doel. Daar hoort een goed doordacht plan bij.

Doelgericht

Ga je je het komende seizoen weer veel aantrekken van anderen die je het liefst pootje willen lichten? Die je willen ergeren door de boel tegen je op te zetten? Dan ga jij je doel niet halen. Sluit je er dus grotendeels voor af en blijf je op je einddoel richten. Dan heb je de grootste kans dat het ook gaat lukken.

Door mijn werkomstandigheden kom ik nogal eens op verschillende duivenhokken en kweekcentra. Voor mij is het dan vaak erg interessant, om niet alleen naar de duiven te kijken, de verluchting of andere omstandigheden, maar ook naar de duivenliefhebber zelf. Naar de gedrevenheid, de wil om te winnen, het respect wat men wel of niet voor hun eigen duiven heeft en vooral naar de motivatie om het gestelde doel te bereiken. Vrijwel direct komen er tekenen van de winnaar en de verliezer naar voren.

Kerstgedachte

En waar blijft dan eigenlijk onze kerstgedachte als dat eenmaal weer achter de rug is? Zijn we dan weer sacherijnig omdat die ene liefhebber het allemaal beter voor elkaar heeft dan jij? Kunnen we naast onze eigen doelen ook nog iets voor anderen doen? Hoe dan? Door b.v. eens wat meer respect te hebben voor je clubgenoten, door te helpen in de vereniging, door adviezen te geven aan de jeugd, of aan die beginnende duivenmelker. Door anderen ook te motiveren, of door gewoon plezierig en gezellig te zijn op de club. Dat jij niet tevreden bent over je prestaties, ligt n.l niet aan de anderen. Zie duivensport als een hobby, een sport. Niet meer en niet minder. Iets doen voor anderen of voor je club, zonder dat je er ook maar iets voor terugverwacht. Is dat een kerstgedachte? 

Fijne Kerst.

Willem.