Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Terwijl Nederland onder een dik pak sneeuw was bedekt heb ik mijn laatste werkdagen van het jaar 2009 volbracht. En op de donderdag voor Kerst ging ik dan ook met een prettig gevoel huiswaarts. Lekker een ruime week verlof. Zolang als ik werk, en terugkijkend is dit ook alweer een jaartje of 27. En gezien de veranderingen met het gehele A.O.W. gedoe moeten daar nog heel wat jaren bijkomen. Maar zolang als ik werk heb ik eigenlijk wel verlof in deze periode gehad.

Met deze "Kijk op..." zijn we alweer aangekomen bij de laatste van en over het jaar 2009. Terugkijkend is het zowel voor mijn persoontje, als de gehele familie een behoorlijk bewogen jaar geweest. Nu is deze periode zo rond de Kerstdagen voor een ieder een periode om eens achterom te kijken, dus ook voor ons als duivenliefhebbers. Al kijk ik zelf, en dit zeker op duivengebied niet snel achterom, want wat geweest is is geweest. Maar met deze dagen is het toch anders, wat hebben we goed gedaan of wat juist fout? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Daarom dan ook dat ik gelijk in dit schrijven wil terugkomen op het geplaatste stuk van Ad Schaerlaeckens in De Duif van woensdag 16 december.

Kampioenen en anderen.

Echt, wat is het toch zalig als je het geplaatste stuk onder ogen krijg. Ik zou het persoonlijk haast uitknippen en in de verenigingen laten ophangen. Nu kijk ik zelf altijd wel uit hoor naar de stukken van A.S. Niet dat ik het altijd met hem eens ben, maar ja, wie ben ik, maar dat hij vaak de spijker op zijn kop slaat is een ding wat wel zeker is, en zo ook in deze uitgave van De Duif. Hij geeft met enkele simpele vergelijkingen het verschil aan tussen de kampioenen en de niet kampioenen. Zo heeft hij het over selectie, voeren, vervoer, lat, dierenarts maar bovenal ook over respect. Voor hen die geabonneerd zijn op De Duif, haal hem nog eens boven water en lees hem nog eens goed en geef het stuk desnoods door aan sportgenoten. Want echt, alleen al van dit stuk kunnen we met zijn allen veel leren !!!

Geleerd en uit de oude doos.

Uit de tijd, toen ik zoal met mijn vader, en later ook nog de nodige jaren met Jaap Melissant in combinatie vloog (1989 / 1996) heb ik geleerd dat een Koning niet snel geëerd zal worden in eigen land. Grootspraak, het kan, maar de toenmalige combinatie Hamstra - Melissant kon enkele jaren een behoorlijke sigaar meeroken hoor. Of het nu op de snelheid, de midfond, met de jonge of op de overnacht was, we konden goed uit de voeten met geregeld meer dan spraakmakende uitslagen. Toen ja, in en uit deze periode heb ik veel geleerd. En weet je wat het belangrijkste is wat ik geleerd heb, dat er net zoveel goede mensen als goede duiven zijn. En geloof me, echt goede duiven, er zijn er maar zo weinig!!! Wat ik hiermee wil zeggen is, het stuk van A.S. uit De Duif sluit voor mij persoonlijk hier mooi bij aan. Dit is dan ook de reden dat ik me als het waren als duivenliefhebber teruggetrokken heb en gewoon lekker achter in me tuintje me duiven heb en daar me plezier beleef wat een ander ook mag zeggen. Zo kan ik nog wel doorgaan maar ik wil hier in dit schrijven zeker geen noodzang gaan maken van deze Kijk op .... Maar als ik kijk hoe sommige, ook nu nog over kampioenen praten. Altijd en eeuwig zoeken naar een excuus, proberen een stok te pakken om de hond (lees kampioen) te slaan. Nee, en dat is juist wat ik geleerd heb, probeer respect te hebben en te krijgen voor een kampioen en in ieder geval voor zijn spel met zijn duiven. Ook ik ken mensen die ik op persoonlijk vlak niet echt mag, maar hun spel staat daar mijn inziens geheel los van. En geloof me mensen, ik kan intens genieten van het spel van een ander. Waarom..., omdat het zo mooi is !!!

Opa Wout van der Boor.

Op het geplaatste stuk in het N.P.orgaan van Opa Wout v.d. Boor kreeg ik de avond voor Kerst een machtig mooie mail binnen. Via de mail werd mij aangegeven dat de familie me niet genoeg kon bedanken!!! Nu is dat natuurlijk niet echt nodig maar het doet de mens verdomde goed. Opa was geheel in zijn nopjes met het verslag en opmerkingen die hij hierna maakte en ik dan weer te horen krijg van hem. Ja, dan denk ik, wat is het zalig toch om duivenliefhebber (verslaggever) te zijn en om zo nu en dan eens voor de krant op stap te moeten gaan !!!

Op eigen hok.

Ja, het is eigenlijk nog steeds van het zelfde laken een pak. Het is gewoon rustig voor wat de duiven betreft. Nog steeds loopt alles, zowel doffers als de duivinnen bij en door elkaar. Sommige duiven zie je wel alweer geregeld naar elkaar kijken maar een eitje heb ik nog niet geraapt. Wel heb ik de duiven gisteren, na een periode van de nodige vorst weer eens een lekker bad gegeven. Eerst heb ik onder de roosters in de ren alles schoongemaakt waarna het bad in de ren werd gezet. Normaal krijgen ze hier (in de periode dat ze bij elkaar zitten en de ren er staat) iedere woensdag en zaterdag een bad, maar als er eenmaal enkele graden vorst is doe ik dit zeer zeker niet. Met volle teugen zag je de duiven er dan ook ruimschoots van genieten en het deed hun zienderogen goed. En terwijl de duiven zalig van hun bad genoten heb ik zelf weer van het aanzicht staan te genieten. Echt, machtig om te zien.

Een hokbezoek.

Gezien mijn beslissing om in zijn geheel het roer om te gooien qua keuzes voor wat de vluchten betreft. Heb ik voor aankomende week een Belgisch hokbezoek in de agenda staat. Ik ga op bezoek bij een groot en waardig Barcelona speler. Gewoon kijken hoe deze man de sport benaderd en beoefend. Ik ben sinds langere tijd zeer gecharmeerd geworden van en door zijn spel met de duiven. Mijn nieuwsgierigheid is daardoor meer dan gewekt en daar wil ik gewoon meer van weten. Ik wil zijn duiven eens zien en zeer zeker ook eens beoordelen en door de handen laten gaan. Maar ook hoe hij de duiven klaar maakt richting de grote drachten. Ja, ik blijf er bij, "stil staan is achteruit gaan". Zo lees ik het wel eens vaker, en dit heb ik jaren terug zelf ook geregeld met vader Kees gedaan. Gewoon in de wintermaanden, toen er nog zaalverkopingen waren er gaan kijken. Niet speciaal om te kopen, al heb ik dat ook geregeld gedaan hoor. Maar meer was het om die goeie duiven eens beet te houden. Mijn geluk in deze is dan ook dat ik mede door mijn schrijfwerk op vele plekken, en dit zowel in binnen- als in het buitenland ben geweest en overal de beste duiven in handen kon en mocht hebben. Of het nu bij Jan Ouwerkerk, Piet van de Merwe, Kees Bosua, G & S Verkerk, Batenburg van de Merwe, Chris en Jaap van der Velden, Jan Polder, Piet de Vogel, Eric Limbourg, Marijke Vink, Roger Florizoone, Ophuizen - Marell, Antoon & Lucie van der Wegen etc. etc. of wie dan ook was, overal kreeg ik de toppers in handen. En dit is en was als duivenliefhebber al iets om trots op te zijn. Ook een opmerking van een gewezen Belgisch W.E.S.M. kampioen zal ik dan ook nooit of te nimmer meer vergeten, "iedere goeie duif is een mooie, maar niet iedere mooie is een goeie" En terwijl ik deze opmerking zit te tikken moet ik ook gelijk weer aan het stuk (Kampioenen en anderen) van A.S. denken zoals hierboven omschreven.      

Hierbij laten.

Met deze "Kijk op ...." wil ik eigenlijk gewoon het jaar 2009 afsluiten. Echt, het was, zoals in de kop van dit verslag al aangegeven een meer dan bewogen jaar voor huize Hamstra. Ondanks alle tegenslag en het verdriet gaan we proberen de neuzen één en dezelfde kant op te krijgen en kijken wat de toekomst ons brengen zal. Voor U en Uw dierbare wens ik U al het goeds wat nodig moge zijn.

Groet en tot 2010 !!!