Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Ten eerste wil ik een ieder al het goede wensen voor het nieuwe en komende jaar wat zich weer heeft aangemeld. Hopelijk zal het voor mij en mijn direct naaste een beter jaar worden als de laatste jaren bij elkaar. Oké, verdriet hebben van het verliezen van een naaste doet pijn, en geeft veel verdriet. Misschien wel meer verdriet en pijn dan dat eigenlijk wenselijk is. Maar ondanks dat het niet een knopje is wat we om kunnen draaien zal zowel de pijn als het verdriet ook wel minder worden. Er bestaat zo'n mooi gezegde over, "De tijd heelt alle wonden !!!". Nou, hier houden wij ons maar aan vast en met een lach en een traan kijken we weer vooruit, en klimmen we uit dat diepe dal.

Op duivengebied kan ik niet anders zeggen dan dat we met zijn allen moeten proberen te genieten wat onze duiven ons brengen gaan. We denken allemaal, en dit wordt ook geregeld aangegeven dat we allemaal weer op nul staan. Natuurlijk, is dit eigenlijk ook wel zo, al denk ik hierzelf toch echt totaal anders over.

Het nieuwe jaar

Na eerst, zoals gewoonlijk met de hond gelopen te hebben, wat trouwens best koud was op deze koude, en witte januari ochtend. Ja, ook hier heeft het de laatste twee nachten weer, al was het niet overdreven veel gesneeuwd. Eenmaal weer binnen nemen we een bak koffie, de kachel op volle toeren en kruipen we even achter de pc. Lopend met de hond had ik mijn gedachten al wat laten gaan over wat ik wel, of juist niet in mijn verhaaltje neer zou gaan zetten. En met de dampende koffie voor me op tafel gaan we dan ook maar een aanvang nemen met mijn eerste "Kijk op ...." voor het jaar 2010. Met mijn wekelijkse schrijven, althans, ik probeer het wekelijks, hoop ik U, als vaste trouwe lezer, en gezien de reacties die ik zo nu en dan krijg zijn er dat best velen, hoop ik toch U voor dit jaar leuke zondagochtenden te kunnen bezorgen. 

Allemaal op nul.

Natuurlijk, allemaal staan we weer op nul voor wat de prestaties aangaat dit nieuwe jaar. Maar als we eerlijk zijn, en kijk nu gewoon eens in de spiegel, en stel jezelf, of durf jezelf dan de vraag te stellen van, is dit eigenlijk wel zo? Staan we allemaal wel op nul? Zijn we allemaal wel gelijk? Hebben we allemaal dezelfde kansen? Ik denk namelijk van niet !!! Waarom ik dat denk? Simpel, kijk de uitslagen er gewoon eens op na over de laatste jaren? Waarom zijn het vaak dezelfde namen die de dienst uitmaken? Waarom zijn het altijd de kampioenen A, B, C etc. die erbij staan?

Zijn het de goede duiven die ze bezitten?
Zijn het de goede flesjes en potjes die ze ergens verstopt hebben staan?
Hebben die kampioen altijd en eeuwig de juiste en goede ligging hoe de wind ook staat?
Zijn ze gewoon stuk voor stuk betere liefhebbers?
Hebben ze allemaal vele honderden duiven zitten?
Zijn ze .....
Hebben ze ............
En geloof me, zo kan ik echt nog vele regels doorgaan.

Nee mensen, laten we nu gewoon eens realitisch zijn. En hoe raar het ook klinkt, ik moet toch gelijk weer aan het schrijven van A.S. denken wat ik al aanhaalde in een eerdere "Kijk op ....."

Als ik naar mezelf kijk, en geloof me, ik voel me niets meer of minder als een ander, of dan U, maar probeer gewoon je plaats te kennen en te nemen. Kampioen A, honderd meter hok, een hokverzorger, koopt hier, koopt daar etc. etc. Zelf ben je een werkende liefhebber met enkele meters hok, een baan en desnoods ook nog een gezin. Probeer dan niet de kampioen die ik als voorbeeld heb aangehaald te verslaan. Geloof me, het zal een enkele vlucht lukken, maar op langer termijn red je het niet.

Zelf op een hok van slechs enkele meters.

Als ik hier te Poortugaal kijkt met waar ik het mee moet doen, en lukt het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan". Simpel, maar hou je daar aan. Ik kijk ook wel eens naar mannen zoals een Batenburg van de Merwe of een Chr. van der Velden. Maar geloof me, en gelukkig zijn de bewijzen er. Soms kan ik ze best eens te grazen nemen, en daar ben ik dan ook meer dan trots op. Maar denkt U nu echt dat ik nu op vernoemde nullijn staat met de gedachten rondloopt dat ik ze over een heel jaar zal verslaan. Nee echt, vertel me maar een goeie mop onder het genot van een glaasje bier maar niet dit soort ...

Ook ik heb een streven.

Dat ook ik voor mezelf een streven heb is duidelijk. Zeker ook nu weer, nadat we op die vernoemde nullijn staan. Bloedfantatiek dat ik ben probeer ik ook op enkele vluchten per jaar me mannetje te staan. Gelukkig, zo door de jaren heen lukt me dat best en weet je, het mooiste vindt ik dan het respect wat ik krijg van diverse groten. Ohh ja, elkaar proberen te respecteren, het is moeilijk, maar probeer het maar eens

Ik had hier eigenlijk nog een ander stukje tekst geschreven. Vreemd genoeg heb ik het toch maar weggehaald, ondanks dat ik hier eigenlijk gewoon kan en mag schrijven wat ik zelf wil. Waarom ik het weggehaald heb, simpel, omdat ook ik niemand persoonlijk wil kwetsen in deze. En geloof me maar als ik zeg, dat ik een heel mooi voorbeeld voor u had over respect naar een meerdere in de sport. Voor mezelf had ik wat op papier gezet, maar na het nogmaals eens goed gelezen te hebben heb ik het toch maar weg gehaald. En er is zo'n mooi gezegde over, "Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig". 

Mijn aangemelde hokbezoek.

Zoals vermeld in mijn laatste "Kijk op ....." van het jaar 2009 had ik een hokbezoek staan in de agende voor de laatste week van het jaar 2009. Samen met huisvriend en collega Henk Timmermans (of was het nu Rotterdamse ..... hahahahaha) en mijn grootste gabbertje neef Wilfred gingen we op 29 december naar Den Bels. We gingen en zijn een wel zeer groot en waardig kampioen en Barcelona speler op gaan zoeken. Zijn naam, Frans Bungeneers. Voor een goed verstaander, Frans won in 2005 de 1e nationaal Barcelona en afgelopen jaar op Barcelona, onder meer dan tropische omstandigheden was het deze Frans die in Den Bels uithaalde met zoal de 2e en 4e nationaal en op internationaal niveau was het de 5e en de 9e prijs. Met dit resultaat veroverde en won hij tevens voor de tweede keer in de geschiedenis de Gouden Vleugel van de Brugse Barcelona Club. En als je dan bedenk dat hij in het jaar 2000 in zijn geheel, met 8 jongen duiven overnieuw is begonnen, dan kan het niet anders dan dat daar goud onder de pannen moet zitten. Wij waren tijdens ons bezoek in de meer dan gelukkige omstandigheid dat we de toppers van deze Belg stuk voor stuk in handen mochten en konden nemen. Verstand van duiven, nee, ik heb het niet. Wel heb ik, mede door mijn schrijven al diverse ware toppers zo door de jaren in handen mogen hebben. Of dit nu duiven voor op de snelheid of voor de zwaartste opdrachten waren, ik heb er legio in handen mogen hebben. Maar echt, deze duiven overtroffen eigenlijk toch wel mijn stoutste verwachtngen. Eerder wat klein van stuk, maar gezien hun prestaties waren het meer dan echte volbloedjes voor de zwaarste opdrachten zoals Barcelona 2009. Het was een duivenmiddag uit duizenden, ik had het voor geen goud op de wereld willen missen!

Al met al, het belangrijkste is...

Zowel ik, als vele anderen kunnen het niet vaak genoeg zeggen en of schrijven. Onze sport valt en staat met goede duiven en gezondheid en verders niks. Ook hier kunnen we weer lang en uitgebreid over discuseren. Want wat is een goede duif? Voor kampioen A, is dit een goede, terwijl liefhebber B duiven op zijn kweekkooi heeft zitten die Kampioen C al lang naar de poelier had gedaan. Ohhh, nee, poeliers zijn er niet meer !!! Maar goed, en ik blijf er op hameren, goeie duiven, die moet je hebben. En geloof me, die zijn er maar weinig hoor.

Z.L.U.

Aankomend weekend gaat het in het Limburgse allemaal weer gebeuren. De overwinnaars en kampioenen worden daar allemaal dan weer stuk voor stuk in het zonnetje gezet. Altijd een mooi en machtig samen zijn daar. Zelf ging ik jaren aan een stuk op de vrijdag al met een beperkt vriendenclubje richting het mooie Limburgse. Hoe het volgende week gaat lopen weet ik nog niet want dit is gewoon puur afhankelijk van enkele privé zaken. Maar hopelijk kan ik toch nog van de partij zijn.

Dit betekent gelijk dat er, als we volgende week in het Limburgse verblijven er geen "Kijk op ..." zal zijn op de zondagochtend. Nee, dan lopen we om deze tijd met een zwaarhoofd buiten een luchtje te scheppen!!!

Tot de volgende kijk op ....