Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

De 11 stedentocht. Aangezien ik aan de directe vaar- cq schaatsroute van de Elfstedentocht woon, is het nu een drukte van belang wat pers e.d. aangaat. Komt er al een Elfstedentocht binnenkort?
Op zich altijd wel heel spannend. De sfeer zit er gelijk goed in wanneer er geschaatst kan worden.
Helaas is dit nu niet het geval. Er ligt een dik pak sneeuw op de ijsvloer die nu bij mij voor huis ongeveer 8 cm dik is. Op zich is 8 cm. ijs een mooie dikte om een stukje op te gaan schaatsen zolang je maar niet met een groep mensen bij elkaar staat. Echter vooral de sneeuw speelt nu parten. De sneeuw verhult de gevaarlijke plekken. Je ziet niet waar je schaats. Wakken die een paar dagen geleden nog open lagen zijn nu net bevroren met een dun laagje ijs met daarover dezelfde sneeuw laag als op het dikkere ijs.
Ook deze sneeuwlaag zorgt voor een enorme isolerende werking. Het ijs groeit nu maar gestaag. Dezelfde isolerende werking van de sneeuwlaag is voor mijn duiven echter weer goed want er ligt sneeuw op het dak van het hok en terwijl het de laatste nachten bijna 10 graden heeft gevroren zat er amper ijs in de drinkwater potten.’Johan Cruijff zou zeggen, “Ieder nadeel heb z’n voordeel”.

Bijlichten

Ik heb mijn duiven rond Sinterklaas gekoppeld net als vorig jaar. Dit doe ik niet alleen omdat ik persé winterjongen wil, maar ik vind het dan ook een leuke gezellige drukte in het hok.
En bovendien heb ik dan net even tijd dus dat komt prima uit.
Helaas van de 10 koppels zijn er een aantal van de eieren door de vorst niet uitgekomen. Dit klinkt wat dubbel. Eerst schrijf ik dat ik door de sneeuw vrijwel geen last heb van de vorst en tegelijkertijd toch wel….?
Ik zal het u uitleggen.
De dikke laag sneeuw lag ook op mijn kantelramen en mijn transparante dakpannen van mijn zolderhok die moeten zorgen dat er licht in het duivenhok komt. Hierdoor was het aardedonker in het hok, waardoor ik ook overdag bij moest lichten, wat ik eerst alleen maar van 4 uur ’s middags tot 9 uur ’s avonds deed. Dit werkte vorig jaar ook prima. Ik deed dit tot het moment dat alles op eieren zat om vervolgens weer terug te gaan naar het normale daglicht schema.
Het voordeel van een beetje bijlichten is ook nog eens dat je tegen het eind van de middag nog even kunt voeren.
Doordat de sneeuw op het dak het daglicht nu tegen hield, moest ik overdag ook bij lichten. Normaal heb ik een tijdschakelaar op het licht maar ik besloot om deze dag het wel even met de hand te doen, echter er geen rekening mee houdende dat, wanneer ik in de schuur kom, de duiven schijnbaar horen dat ik het ben en ze automatisch van het nest komen omdat ze verwachten nog wat lekkers te krijgen. Nu hoorden ze me 9 uur ’s avonds de schuur in komen en vlak voordat ik de stekker eruit trok hoorde ik een paar duiven op de bodem van het zolderhok landen. Stom, ik had het even moeten checken. Gevolg, zes eieren die wel bevrucht waren, maar waarschijnlijk gedurende een nacht niet bebroed. Drie keer raden wanneer….
En natuurlijk ook nog eens van de koppels waar je het meeste vertrouwen in had voor het komend jaar. Nu moet ik zeggen, er zijn ergere dingen. In één van mijn vorige artikelen schreef ik al dat ik tijdens mijn 3e jonge duiven vlucht in één keer al mijn jonge doffers heb verspeeld omdat ze pokken-difterie onder de leden hadden die ik (nog) niet had herkend. Dat was natuurlijk veel erger.
Nu praat je over de voorbereiding van het vliegseizoen en eieren die niet uitkomen omdat ze niet bevrucht zijn, is vaak een teken dat er iets aan mankeert, in ieder geval wanneer er meerdere onbevruchte eieren zijn, maar mijn eieren wáren allemaal bevrucht. Ach, volgens mij is het moeilijker om weinig duiven te hebben dan veel!!! En het eindresultaat zal waarschijnlijk beter zijn wanneer je het aantal duiven in de wintermaanden beperkt…..
Wat het bijlichten betreft met het risico van het plotseling donker worden wanneer je de lampen uit doet; wanneer je ’s ochtends bij licht ben je van dat probleem af.

Goede duiven

Natuurlijk net als iedere andere duivenhouder probeer je af en toe een duif bij te halen die net even beter is dan de duiven die je hebt. Wanneer je er op uit bent, kun je te kust en te keur op internet kopen. Ongelooflijk, wat een duiven. Maar ik vraag me toch af wat de kwaliteit van de duiven is die een paar jaar oud zijn en worden verkocht, soms zelfs voor veel geld. Waarom doen deze mensen deze duiven weg???? Wanneer het goede zijn, echte goede, zoals ze natuurlijk lekker commercieel beschreven worden op de verkoopsite, dan werden ze wel door de duivenmelker op het kweekhok gezet. En wanneer ze al op het kweekhok zaten, dan gingen ze heus niet weg. Hoewel, een slechte duif bij een hele goede melker zou misschien wel de beste duif op mijn hok kunnen zijn, maar dat weet je natuurlijk nooit. Je kunt het alleen proberen. Alleen dat kost je jaren want daar moet je dan zeker een aantal ronden jonge duiven uit halen. Dit is dus kostbaar, tijdrovend en ook nog eens heel onzeker.
Waar haal je dan als beginner je “super”duiven vandaan?? Ik schrijf hier trouwens beginner, maar hoe zit het met die gevorderde die niet tevreden is met wat hij heeft en maar zelden op de uitslag voor komt en steeds ongemotiveerder wordt?
Ik las laatst een oproep van een beginner op een internetforum; hij zocht duiven om mee te starten. Er kwam al snel antwoord;”hoeveel geld deze meneer er voor over had, want anders kon deze duivenmelker hem wel even helpen”. Ja, van zijn geld af zeker.
Op zo’n manier draai je de beginner toch direct de nek om. Hij moet al investeren in een duur hok, duur constateersysteem, voer, ringen, noem maar op. Geef de beginner en gevorderde die een zetje in de rug nodig heeft, gewoon een stel goede duiven en help hem met wat advies en reken maar dat je daar later geen spijt van hebt.

Beginner