Duivenverstand. Laat ik eens op een verstandige manier over de duivensport schrijven. Is weer iets anders en ik ben benieuwd waar het me naar toe leidt. Je kunt je afvragen of het verstandig is, want sport is emotie. En verstand en emotie zijn elkaars ‘vijanden’, heb ik altijd gedacht. Ik ben nu drie regels verder en ik merk nu al dat schrijven via verstand niet lukt. “Ja, of je hebt er te weinig van…”, zal iemand zeggen. Dat is mogelijk, zoals met zoveel dingen. Maar ik denk dat we allemaal evenveel of even weinig verstand hebben meegekregen van moeder natuur. Het verschil zit ‘m in het toepassen.
Driewerf nee
Je hebt er die hun verstand inzetten bij het spelen met postduiven. Ik durf te zeggen dat ik veel verstand heb van duiven, maar weinig van sport. Ik heb gemiddeld genomen veel meer verstand van duiven dan een kampioen. Dat is best wel interessant. Ik bedoel, ik beweer met mijn volle verstand meer van duiven te weten, dan een gemiddelde duivenkampioen. Ben ik dan een grotere kampioen. Neen! Driewerf nee. Ik ben ook geen dierenarts, maar ik durf dingen over duiven te schrijven, die geen duivenarts schijnt te weten. Hoe komt dat toch?
Duivenemotie
Dat komt omdat ik mijn duivenverstand aan het ontwikkelen ben. Het was misschien beter geweest dat ik meer zou werken aan mijn duivenemotie, want dan kom ik misschien ook is een keertje op de teletekstpagina van de SBS 6. Mijn advies aan beginnende liefhebbers is: probeer je duivenemotie zo goed mogelijk te ontwikkelen en laat je verstand thuis. Want, als je succesvol wilt zijn in de sport, dan moet je nu eenmaal niet verder willen kijken dan de neus lang is. Let op: ik bedoel, dit niet wijsneuzig. Laat, het me uiteenzetten en oordeel dan opnieuw.
Pinokkioneus
Je weet dat Pinokkio zijn neus langer werd wanneer er een leugen in zijn houten kop zat. Het is me opgevallen dat doffers en duivinnen geboren ‘leugenaars’ zijn, want met het verstrijken van de duivenjaren, worden die duivenneuzen steeds omvangrijker. Iedere melker weet dat duiven onderling regelmatig van ‘danspartner’ wisselen. Hele stambomen zijn vaak halve leugens… Wanneer een kampioenmelker zijn neus zou gebruiken, zoals ik, dan zou hij bijna dagelijks iets anders ruiken in het hok. Dan zou zijn neus ‘m vertellen, dat de duiven net iets anders ruiken dan gisteren. Je weet misschien, dat ik wel eens iets heb geschreven over de duif als een ‘kaarsvlam.’ Die vergelijking lijkt ver gezocht, maar is het niet. Iedere dierenarts weet dat de spijsvertering een verbrandingsproces is van vnl. plantaardige koolstof, vetten, suikers en eiwitten. En zoals we weten komen er bij verbranden allerlei stofjes vrij en die kun je ruiken met je reukorganen.
Verwarring alom
Ze zeggen wel eens: hij heeft er een neus voor… En dan doelen ze op een kwaliteit, die een persoon ergens voor zou hebben. Maar weet je, dat is een vergissing, want het is juist het ontbreken van een morele kwaliteit, waardoor hij of zij zo goed is in bijvoorbeeld… Heel veel geld verdienen aan weet ik veel wat. Iemand, heeft een neus voor ‘zaken’ en blijkbaar vinden we dat met z’n allen geweldig, want er wordt waardering mee uitgesproken. En dat is vreemd, want diezelfde Pinokkio zakenfiguur ruikt dat hij aan jou en mij geld kan verdienen. En dan meestal niet op een nette manier. Ik kan me voorstellen, dat je een beetje in verwarring ben gebracht door deze alinea. Maar als je aan je verstand vraagt om mee te denken, dan komt alles weer op zijn pootjes terecht.
Duivenneus
Wat ik dus wil zeggen is dit: een duif is een geboren leugenaar, want die kijkt niet op een scharreltje. Uitzonderingen daargelaten, want die bevestigen de regel. Leert ons een andere uitspraak, die letterlijk klopt, naar mijn ervaring. De kampioenmelker die doet net alsof zijn neus bloed… Begrijp je wat ik hiermee wil aangeven, denk het wel… En, ik zelf moet leren te begrijpen wat al die hokgeurtjes te betekenen hebben. Ik wil leren begrijpen wat de middenweg is dus duivenhouden, duivenliefhebben en duivensporten. En als ik het denk te weten – of een deeltje ervan zie – dan laat ik het je weten. En, als jij iets ruikt op je hok…? Krijg, ik het dan ook onder mijn neus gewreven?
Tot de volgende keer
Rob van Hove
Nawoord
Was dit nu een verstandige column? Op het eerste gezicht niet écht, maar na een tweede en derde blik al iets meer, want ik zeg eigenlijk dat een duivenkampioen een goeie neus heeft voor de duivensport. Ik beweer goed beschouwd niet meer en minder, dat ik geen duivensportkampioen ben omdat ik daar geen neus voor aan mijn gezicht heb hangen. Oké, misschien zijn er ook kampioenen hebben de neiging om ook een lange neus trekken… Maar, naar wie en wat, dat mag je zelf bedenken.
|