Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Na een weekend (Z.L.U. feest) geen "Kijk op ...." gehad te hebben zijn we er nu wel weer. Het was me het weertje wel hoor de laatste weken. De winter had ons landje goed in zijn greep. Wegen die afgesloten zijn door hevige sneeuwval en nog veel meer van dit soort zaken. De laatste dagen is het een stuk minder met de kou en hoop sneeuw en nog meer van die troep is gelukkig verdwenen. Oké, we zijn er nog lang niet want er kan nog meer dan genoeg komen. Gisteravond was het hier alweer wit terwijl het deze ochtend weer regent. De straten zijn gelukkig weer zo goed als schoon en voor de rest is het zoals altijd maar weer afwachten. Ook gisteren eerst de duiven maar na enkele weken met vorst weer eens een lekker bad gegeven. Met die smerige kou en vorst doe ik dit namelijk niet. Ik kon het water niet aangelopen krijgen. Terwijl de emmer onder de kraan stond zaten er al diverse duiven te wachten in het gereedstaande bad. Eigenlijk een schitterend gezicht hoor al die duiven in het bad. Ze verzuipen elkander nog net niet want ze kruipen en lopen gewoon over elkaar heen. Dus met andere woorden, ze genieten er gewoon van!

Zijn we nu gek aan het worden of hoe zit het?

Jullie zullen wel denken, "Is die Hamstra gek aan het worden of zo met wat hij hier nu weer neerzet?". Nee, ik ben zeker niet gek aan het worden, misschien ben ik het wel al jaren. Maar laten we nu eens eerlijk zijn. Gisteravond, thuis gekomen van een mooie leuke duivenmiddag te Leiderdorp. Samen met de vrouw een bakkie koffie en met zijn allen wat tv kijken. Als de kinderen naar bed zijn en het vrouwtje een douche neemt neem ik nog even een kijkje op de pc. Aangekomen op de site van Pipa werd mijn aandacht getrokken naar de verkoop van mirakelman Jan Hooymans. Koop 1, verkocht voor € 36.000. ik dacht, ze zijn toch niet gek geworden daar in Thorn. Maar nee, het viel gelukkig nog mee want de laatste van de verkoop ging weg voor het slordige bedrag van € 96.000. Eenmaal Monique weer beneden zeg ik tegen haar, moet je nu eens kijken wat ze voor een jonge duif betalen!!! Het blijkt, de goede komen uit de goede, maar zijn duiven, en zeker jonge vogels nu echt dit soort bedragen waardig. Natuurlijk, als ze bij mij op de stoep zouden staan zou ik het ook wel weten. Maar doet dit de duivensport goed? Maar ja, ik zal er verders maar geen woorden over vuil maken maar stel mezelf wel de vraag, "Zijn we nu echt gek aan het worden of hoe zit het".

Gisteren de huldiging van het samenspel S.N.Z.H.

Gisteren, zaterdag 16 januari was de huldiging der kampioenen en vluchtoverwinnaars van het samenspel Noord- en Zuid-Holland. Onder grote belangstelling kon voorzitter Felix Rozendaal zijn openingswoord doen. Het was weer zoals gewend een mooie middag/avond en het is wat de v.z. aangaf, qua prijzen doen ze niets onder bij de Z.L.U. Over deze huldiging zal later met de tijd een uitgebreid verslag komen in het N.P.orgaan / De Fondkrant.

Z.L.U. weekend.

Normaal gesproken gingen wij met een groep mannen altijd al op vrijdag naar het Limburgse toe. Maar door privé omstandigheden is dat er dit jaar niet van gekomen. Uiteindelijk zijn Wilfred en mijn persoontje met zijn tweetjes afgereisd op de zaterdag. We wisten het op voorhand, het slechte winterweer zou roet in het eten kunnen en gaan gooien. Velen onder ons hadden dan ook afgemeld en waren niet aanwezig. Gelukkig, ondanks de sneeuw die ruimschoots was gevallen hebben we totaal geen problemen gekent om zowel in het Limburgse als ook weer thuis te komen. Maar eerlijk is eerlijk, het thuisfront was wel blij toen we belde dat we er waren maar ook op zondag toen we weer thuis binnen stapte.

De zaterdag.

Eenmaal op weg verloopt de reis gewoon vlekkeloos. Zonder ook maar een enkele vertraging komen we na goed twee uur aan in een mooi en sprookjesachtig Limburg. Kamer geboekt en bellen waar onze Noord Hollandse vrienden zich bevinden. Deze mannen verbleven in een hotel, alleen de naam al, "Hotel De Zevende Hemel" te Kerkrade. Ook wij daar naar toe en met een gezelschap bestaande uit zoal Ewoud v.d. Weijden, Cor Blokdijk, Dirk Pals en nog enkele mannen hebben we er een bere gezellig middag gemaakt. Deze middag hadden de bierdrinkers al het nodige van dit gekende Gerstennat tot zich genomen. Na een uitgebreide en zeer goede maaltijd zijn we naar de Rodahal gegaan. Tjonge, wat was daar een sneeuw gevallen zeg. Al lopend kon je je voeten niet meer zien in de dikke pak sneeuw. Eenmaal binnen was de zaal redelijk gevuld en ook hier bleek dat er velen de reis niet hebben durven te doen gezien het slechte winter weer.

Het was weer een avond uit...

Links en rechts de nodige handen schudden. Althans, als ik mijn handen vrij had want echt, het bier werd me rijkelijk, en dit soms meer dan wenselijk was aangeleverd. Nu is een glaasje bier me altijd wel wenselijk hoor, maarja, je kan er niet meer beethouden dan die je al vast heb. Dan maar doorgeven aan iemand die naast je staat. En zo gebeurde dit ook weer geregeld andersom. Dus al met al, weer de nodige van die gele rakkers achterover geslagen!!! Vele bekende gesproken en ook enkele nieuwe contacten opgedaan. Zo ben ik ook nog een tijdje met kampioen en smaakmaker Arjan Beens in gesprek geweest. Nu ken ik Arjan al wat langer, maar het blijft iedere keer weer leuk en interessant om met zo'n kampioen in gesprek te zijn. Ook leuk was het dat ik mijn Spaanse vriend "Miene Piet" met zijn vrouw weer tegen kwam. Uit dit gesprek kwam naar voren dat ik voor de vluchten nog een weekend naar het Limburgse moest komen en we op bezoek en op stap zouden gaan met good old Jantje Theelen. Geloof me, ik kijk er nu al naar uit om met deze levende legende op stap te moeten!!! Ik heb al diverse glaasjes met deze man gedronken, maar hier kijk ik echt meer dan naar uit.

De nodige complimenten gekregen.

De gehele avond door kreeg ik wel complimenten aangaande mijn wekelijkse "Kijk op .....". Ach, reden genoeg weer om het toch maar wekelijks te blijven doen denk ik zo. Ook werd me de hand geregeld geschud door mensen waar ik helaas de naam totaal niet van kon. Neef Wilfred vroeg me nog, wie is dit, of wie was dat? Sorry, de namen weet ik niet eens. Maar ja, door de jaren heen heb ik zo ook genoeg mensen leren kennen. En namen, ja die kan je wel eens vergeten toch.

Op eigenhok.

Enkele van mijn zo gezegde niet losvliegende kweekdoffers zijn weer naar hun eigen onderkomen gegaan. Deze kunnen dan alvast weer op de bak en de nieuwelingen in deze kunnen ook alvast een bak eigen maken. Afgelopen winter heb ik ook hier het mes doorheen gedaan. Qua stamboom was het allemaal Goud wat er schitterde. Maar ja, en nu ga ik deze duiven ook niet afbranden over hun kwaliteit, nee, de duiven moeten ook bij je passen. En geloof me, zo hard als ik kan zijn met de vliegers, niets minder ben ik met ruimen bij de kweekduiven en dit ongeacht hun afkomst. Of ze nu van Prins Bernhard of waar dan ook vandaan komen. Is het resultaat niet goed genoeg, en dit bemerk ik al met het africhten van de junioren, is het niet goed genoeg, dan is het inpakken en wegwezen.

Duiven nog steeds bij elkaar.

Ondanks dat ik een vijftal doffers naar hun afdeling heb gedaan lopen de overigen nog steeds bij en door elkaar. Het is de bedoeling dat de duiven al hier gekoppeld zullen worden zo rond half maart. Dit betekend gelijk dat de duiven tot de tweede/derde week van februari wel bij elkander blijven. Lang scheiden? Waarom zou ik het doen en heeft het nut vraag ik mezelf af. Ze zitten lekker rustig en ik heb nog geen enkel eitje geraapt of wat dan ook. Wel is het de bedoeling om voor ze gescheden gaan worden ze eerst gezamleijk dadelijk nog een enkele keer los te laten. Na een periode van een goede vijf maanden mogen ze dadelijk voorzichtig weer wat de vleugels los gaan gooien. Als ze dan eenmaal wat losgevlogen zijn en ze van elkaar gaan kunnen ze toch geregeld weer buiten komen en de spieren weer wat gaan losgooien voor het nieuwe jaar.

Schema maken.

Zowel in gedachten als een beetje op papier heb ik e.e.a. al gekoppeld. Ook weet ik al welke duiven waarheen gaan. Nu is dit voor mij ook een stuk gemakkelijker geworden omdat ik voor mezelf ook een fikse aanpassing heb gedaan in de te spelen vluchten. Ik kan nu gewoon op leeftijd de vluchten in gaan delen. Jaarlingen de vluchten Montauban en ......, de twee jaarsen Bordeuax ZLU en Perpignan en de overige oude vliegers naar Barcelona en Perpignan. Goed of niet, ik weet het niet, maar voor mezelf een stuk gemakkelijker en echt een stuk minder stress waar ik trouwens toch al niet best tegen kan.  

Nog één feest en wat voor .....

Er staat voor mij persoonlijk nog één huldiging in de agenda waar ik natuurlijk eveneens weer van de partij zal zijn samen met mijn vrouwtje. Dit betreft de huldiging van de Club der Azen. Normaal werd dit feest altijd gehouden zo in het laatste weekend van de maand maart. Maar nu staat en is het gepland in het weekend van 7 maart. We, zowel Monique als ik zelf kijken er nu al naar uit. En als dit feest dan weer achter de rug is is het jaar 2009 voor mij persoonlijk pas echt afgesloten en gaan we met opgeheven hoofd en met vollemoed op naar 2010. 

Tot de volgende kijk op...