Heerlijk koffie! Ik houd niet zo van cappuccino, ik vind dit een beetje te laf maar wanneer het buiten koud en guur is, dan is zo’n kop geurende koffie met daarboven op een laag melkschuim met kaneel eens heel passend. Natuurlijk doet die kaneel het.
We wonen aan de rand van een klein Fries stadje en hebben uitzicht op de Friese landerijen. Buiten is de sneeuw nu weg maar het winterse tafereel doet je koffie alleen maar beter smaken. Massa’s kol-, riet- en brandganzen komen vanaf het IJsselmeer ’s morgens weer naar de Friese grasvelden om hun maaltje bij elkaar te zoeken. Ze kunnen heel wat gras op een dag verorberen maar de boeren hier in dit gedeelte van Friesland vinden dit niet een onoverkoombaar probleem want ze worden vrijwel allemaal gecompenseerd.
Eigenlijk een vreemde situatie maar de boeren zijn er blij mee. De jacht op deze ganzen is nu weer ten dele toegestaan nadat deze enige jaren volledig gesloten was. Echter door de enorme toename van deze dieren werd de overheid eigenlijk wel gedwongen om de jacht op de ganzen weer te openen.
Duizenden ganzen maken hun rondjes om vervolgens op de landen vlak bij neer te strijken. Ook deze boer wordt gecompenseerd dus hij mag ze niet verjagen. Ganzen schijnen ook nog eens mest te produceren die dermate scherp is dat de boer de komende zomer het gras van dit land niet kan opvoeren aan de koeien. Ik zeg ‘schijnt’, ik heb echter mijn twijfels hierover, alleen de theorie is al voldoende om de compensatie beter verdedigbaar te maken. In ieder geval zijn het prachtige dieren en wie heeft er nu zo’n uitzicht wanneer hij aan het koffie drinken is? Al deze dieren zie je een beetje met de vorstgrens mee gaan en zo tegen het voorjaar gaan ze allemaal weer naar de noordelijke landen. Dit eigenlijk net als bij vele andere trekvogels. Weliswaar gaan er ook veel Nederlandse vogels naar het zuiden maar we krijgen er ook wat voor terug. Of je daar altijd gelukkig mee mag zijn weet ik niet want er komt ook een overvloed aan uitgehongerde roofvogels mee. Zeker zo aan het eind van de winter wanneer ze weinig prooidieren in het open veld kunnen vinden zie je deze roofvogels steeds meer in de bewoonde mensen wereld.
En zo zit ik, al genietend van mijn koffie, te kijken naar al die ganzen. Dan valt er plotseling een grote bruine schaduw op één van onze kippen. Het was een wolk van veren. We hebben onze kippen gewoon loslopen en afgezien van een enkele kip die we in de jaren hebben verspeeld door het jachtinstinct van de jachthond van de buren zijn we eigenlijk nooit een kip verloren. Het zijn kleine Wyandotte kippen dus een mooi formaatje voor de buizerd die er boven op zat. Gelukkig vond hij mijn reactie waarbij ik direct op spatte en een flinke dreun op het raam gaf, genoeg aanleiding om toch maar zijn heil ergens anders te zoeken. De kip kwam met de schrik en nog vrij ongeschonden vrij.
En zo hoor ik net van een duivenmelker dat hij de duiven voor het eerst weer eens los had. Er viel direct een roofvogel tussen. Hij had twaalf koppels en is na enkele dagen nog steeds drie doffers en een duivin kwijt. Wat voor impact dat heeft op zo'n hokje duiven hoef ik niet uit te leggen. En dat terwijl het seizoen nog lang niet begonnen is... Dat is verschrikkelijk pech hebben. Ik vind eigenlijk dat wij ook compensatie moeten hebben.
Beginner
|