Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

In telefoontjes die ik gevoerd heb komt telkens weer naar voren dat mensen de openheid, die wij als stichting voorstaan, als het gaat om de begeleiding van postduiven, bijzonder waarderen. In ontzettend veel verenigingen blijken afgunst en aftroeven, gevwichtdoenerij en "geheimen voor elkaar", aan de orde van de dag te zijn. Als je vooral op deze aspecten gaat letten, hebben we toch eigenlijk een hele eigenaardige hobby.

Waar b.v. voetballers van een club elkaar vinden in collectieve inzet en kameraadschappelijkheid, proberen wij onze clubleden ”volledig onder tafel te vliegen”. Gewichtig doen over ons soort, onze uitslagen of onze begeleiding moet ons aanzien en status geven. Eigenlijk staan we het hele jaar als kemphanen tegenover elkaar!

Vind je het gek dat er zoveel melkers mee stoppen of dat er zo weinig jonge mensen met onze hobby beginnen! Je wordt vaak door geen mens echt geholpen, behalve als je je portemonnee flink opentrekt. Dan gaan alle deuren voor je open. Gelukkig zijn de mensen die een vereniging of kring hebben getroffen waar mensen elkaar stimuleren, adviseren, op het paard helpen en waar kampioenen en bestuursleden zich open en positief opstellen ten opzichte van hun sportvrienden. Pas dan kan er van onze hobby een spontaniteit afstralen die ook andere mensen aantrekt! In deze lijn van openheid en enthousiasme wil onze stichting opereren.

Vereniging zonder kampioenschappen

Misschien moeten we wel af van onze verenigingskampioenschappen. Eén van de belangrijkste oorzaken, waarom mensen elkaar zien als gevaarlijke tegenstanders i.p.v. sportvrienden,. die serieus en enthousiast met dezelfde hobby bezig zijn, zijn juist die kampioenschappen. Daardoor krijg je vaak haat en nijd. controleren ”sportvrienden” elkaar alsof er geen mens meer te vertrouwen is en weigeren mensen elkaar te helpen. Stel je voor dat bij me het volgend jaar met mijn eigen duiven voorvliegt of dat bij dat spul ook gaat gebruiken, dan haal hij me misschien wel in!

Ik heb er wel eens over nagedacht om samen met een aantal ”fijne” duivenmelkers een vereniging op te richten, waarin je niet vliegt voor een kampioenschap, maar voor een mooie uitslag in groter verband. In zo´n club zou een veel grotere openheid, behulpzaamheid, gezelligheid en betrokkenheid bij elkaar kunnen ontstaan, omdat je geen concurrenten meer van elkaar bent. Het wordt ieders belang als vereniging goed te presteren in het grote verband. Misschien komt zo'n club er een keer. Een club waarin mensen bezig zijn een goede sportduif te kweken, die zich in groter verband weet te onderscheiden, waar liefhebbers elkaar goede raad geven met betrekking tot voeding, en spelmethodes met elkaar bespreken.

Ik ben ervan overtuigd dat zo'n verenging een stempel zou kunnen drukken op de ontwikkeling van de Nederlandse postduif en de manier van duiven houden. Eendracht maakt macht is een spreekwoord dat wat dit betreft boekdelen spreekt. De eendracht in de duivensport blijft jammer genoeg maar al te vaak steken in de vorming van "combinatie", die dan ook als paddestoelen uit de grond schieten.

Een kijkje op een hok!

In mijn allereerste artikel heb ik u beloofd zo nu en dan een kijkje te nemen op hokken waar de natuurlijke begeleidingsmethode, zoals u die inmiddels kent, in praktijk wordt gebracht. Daar is het nu tijd voor. Deze keer een impressie van de manier van duiven houden van Herman en Theo Krijnen uit Bussum. Binnenkort zal ik naar ze toe moeten voor een uitgebreide reportage, ze zijn immers voor de derde maal in successie generaal kampioen van de Hilversumse Kring geworden. U krijgt een idee van hun begeleiding naar aanleiding van een gesprek dat ik gevoerd heb met Theo.

Wat doen jullie in de ruitijd om je duiven zo goed mogelijk door de rui heen te helpen?

We geven ze gekiemd voer, gemiddeld twee keer per week. Daarnaast krijgen de duiven onkruidzaad en een keer in de week uienwater. Ik heb de laatste maanden gemerkt dat uienwater met honing een prima middel is om de kelen van de duiven schoon te houden. Vanaf de laatste oude duivenvlucht hebben onze duiven het iedere week één dag in het water gekregen en het bevalt uitstekend. Ik ben van plan er de hele rui- en winterperiode mee door te gaan. Verder krijgen de duiven, in navolging van A. van den Hoek, een man waar ik altijd de grootste bewondering voor heb gehad, een keer in de week fijngehakte wortelen. Het gaat erin als koek. De duiven reageren er prima op. Tenslotte hangen we zo nu en dan een stronk boerenkool in het hok,zodat de duiven er net bij kunnen.Boerenkool barst van de vitaminen. Het komt van mijn vaders eigen tuin, dus het wordt niet bespoten. Wat wij je nog meer?

Wat doen jullie om de winterkweek te laten slagen?

Dit jaar is het afgelopen met de jonge duivenvluchten. Winterkweek is allemaal leuk en aardig, maar het is natuurlijk belachelijk duiven midden in de winter op eieren te laten komen en jongen te laten voeren. Op den duur moet dit zijn weerslag krijgen op je kolonie. Wij zetten een punt achter dat winterkweekgedoe. Als je persé winterjongen wilt fokken, dan zou ik de kwekers minstens tweemaal per week gekiemd voer geven, dan zorg je in ieder geval voor voldoende toevoer van vitaminen. Ook zou ik ze een of twee dagen in de week tarwe-water geven, dan komen de jongen veel beter op.

Hoe hebben jullie voor elkaar gekregen voor de derde keer generaal te worden over een kring met zoveel leden?

Door onze duiven. Onze duiven onderscheiden zich op zowel de korte als de lange afstandsvluchten. Deze duiven worden al jaren zo natuurlijk mogelijk begeleid. Dat betekent dat ze een behoorlijke weerstand tegen ziektes hebben. Een hele strenge selectie op dit punt zorgt er trouwens voor dat zwakkelingen vroegtijdig het veld ruimen. Afstamming of een prima bouw zeggen ons geen fluit. Het gaat om de uitslagen die ze maken. Een duif toont zijn kwaliteiten op de vlucht. En daarbij telt wat er in het koppie zit en dat kan geen mens bekijken.

Doe eens een paar korte, bondige uitspraken, waar mensen hun voordeel mee kunnen doen?

... winterkweek sloopt op den duur je kwekers .... wortelen barst van de vitamine A .... zift voor de rui voorbij is ....beter een jonge doffer die niets heeft gepresteerd, dan een oude doffer die redelijk presteerde .... 't geel komt volgens mij vaker voor bij duiven die zwaar gevoerd worden .... fijngesneden selderij en bieslook lusten de duiven ook graag .... een droog hok is een best hok!

Praktische tip

Ook al heeft u nog nooit een duif thee zien zetten, doe het van de week toch maar! Ons leidingwater bevat naast H2O weinig waardevols, hoogstens de sporen  van een hoop viezigheid, dat er zo zorgvuldig mogelijk uitgefilterd is. Een eenvoudig proefje van de heer Vos drukte me wat dat betreft weer behoorlijk op de feiten ... (en dan te bedenken dat leidingwater uit het Gooi doorgaat voor behoorlijk schoon) ... Door uw theetje krijgt het water misschien weer iets van zijn oorspronkelijke waarde terug!

Trouwens ... Ik heb nog nooit een duif een pil zien slikken of een poedertje tot zich zien nemen ... wel een duif olie drinken, omdat hij dacht dat het water was, of een duif zout water zien drinken omdat hij barstte van de dorst, of een duif uit een smerige sloot of goot zien drinken ... maar dat is toch geen reden om dat dan ook maar in de drinkpot te mikken!

Wat er in de drinkbak gaat beslist u, en niet de duif. En dat is maar goed ook in deze tijd!!!

Copyright: www.superduiven.nl.