Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Reacties. Terug naar af. Ik begon met te schrijven dat het nu eindelijk tijd was voor u. Hierbij een eerste aanzet. Ik weet niet meer van wie de suggesties kwamen. Hierbij echter een aantal ideeën zoals die telefonisch bij me zijn binnengekomen. Wie weet heeft u er wat aan. Vandaag gaan ze over het kiemen. De volgende keer houden we ons bezig met de kruidenthees en de derde keer over andere natuurlijke hulpmiddelen.

1. Iemand belde en vertelde dat hij een groot hok duiven had. Hij vloog met 40 weduwnaars en hij zag er tegenop al die granen afzonderlijk te kiemen. Dat zou een dagtaak gaan worden, en daar kan hij echt de tijd niet voor vrijmaken. Toch was hij heilig van plan het hele systeem door te gaan voeren. De kosten van de medische begeleiding, die hij tot dan toe had gevolgd, liepen veel te hoog op. Zo hoog, dat het naar zijn zeggen haast niet meer op te brengen viel.

Zoals ik hier boven al betoogde vertelde ik de man, dat doorvoering van ons systeem niet garandeerde dat hij nu geen last meer zou hebben van het geel en van ornithose ( want daar ging het in dit geval om ), en dat hij dit dus heel goed in de gaten moest houden. Dat wist de melker maar al te goed, toch was hij vastbesloten een andere weg in te slaan. Het moest echter realiseerbaar zijn voor zo'n groot aantal duiven. Daarom had hij van verschillende standaard-vliegmengelingen monsters genomen en die laten kiemen. Wonderwel ontdekte hij twee mengelingen waarvan de granen praktisch allemaal ontkiemden, zelfs de mais! 

Hij deed die mengelingen nu door elkaar in een emmer, prikte gaatjes door de deksel, zodat je het gemakkelijk kon afgieten, en kreeg op die manier een grote hoeveelheid gekiemd graan. De duiven aten het graag en reageerden er prima op. Misschien is het een suggestie voor de mensen die opzien tegen het vele werk (hoewel, ....veel) of melkers die veel duiven hebben. Als u deze manier gaat toepassen, hou dan wel constant de kwaliteit van de granen in de gaten, want dat wisselt sterk. Op zich genomen is het een gunstige ontwikkeling dat van een mengeling praktisch alles ontkiemt. Kennelijk gaan de fabrikanten hier steeds meer op letten.

2. Een trouw kampioenendag-bezoeker belde me op en vertelde dat er steeds meer voerfabrikanten losse granen te koop aanbieden. Omdat ikzelf nogal eens verstek laat gaan bij dit soort evenementen, was me dat nog niet zo opgevallen. Kennelijk is de toegenomen belangstelling voor losse granen ook hier doorgesijpeld. Op zich een heel gunstige ontwikkeling, als de prijs maar niet meteen met sprongen omhoog gaat. Maar daar bent u zelf bij om dat in de gaten te houden.

3. Een winterkweker belde me op en vertelde dat hij zijn kwekers elke dag eerst een behoorlijke portie kiemen verstrekte. Pas daarna kregen ze de gewone mengeling. Hij had nog nooit zo'n mooie kweek gehad! De jongen groeiden als kool, de mest was prima. U hoeft, en daarom belde hij eigenlijk op, dus niet zo gauw bang te zijn dat u teveel kiemen geeft. Zeker niet in de kweektijd, als er een behoorlijke inspanning van de duiven verlangd wordt.

4.  Een paar weken geleden kreeg ik deze tip. Als boeren in het najaar de mais oogsten, blijven er altijd enorm veel kolven achter op het veld. Voor de boer loont het de moeite niet deze mais met de hand te gaan oogsten. De melker in kwestie getrooste zich die moeite wel. Hij raapte op één middag een paar zakken maiskolven bij elkaar en liet ze drogen. Op deze manier kreeg hij ongeveer 25 kg mais bij elkaar. Als je nagaat dat een kilo pop-corn-mais al gauw fl. 2,50 kost, dan is dat mooi meegenomen. Het mooiste van alles was echter dat deze mais nog enorm goed bleek te kiemen ook. Na een dag of drie zaten er al kiemen van ongeveer 1 cm aan, en dat is bij mais wel eens anders!

5.  Het volgende, verontruste, telefoontje kwam van een duivenmelker die pas begonnen was. Aangezien hij praktiserend homeopaat is, was hij zeer geïnteresseerd in ons systeem. Hij was zelf een enorm voorstander van het gebruik van pollen, en dat wilde hij zelf bij zijn duiven uitproberen. Ik vertelde hem dat mijn experiment hiermee mislukt was, maar daar raakte hij niet van onder de indruk en dat is maar goed ook. Je kunt er pas wat over zeggen als je iets op je eigen hok hebt uitgeprobeerd. Maar hij belde me eigenlijk, omdat hij iets miste in mijn hele artikelenreeks. Waarom ik nooit verder was ingegaan op de kwaliteitsvermindering van ons graan. Door de intensieve landbouwmethodes, door de kunstmatige bemesting en door de bespuiting van onze granen, is het gehalte aan mineralen en vitaminen enorm achteruit gegaan. Datzelfde geldt voor het graan dat je daarna laat kiemen. Hij poneerde dan ook de stelling dat je biologisch-dynamisch graan moest nemen om te laten kiemen. De man overdonderde me eigenlijk een beetje, want ik dacht dat ik daar in mijn boekje en ook in één van de artikeltjes aandacht aan had geschonken. Maar aangezien ik geen van beide in huis had (weggegeven en uitgedeeld) kon ik hem wat dat betreft geen weerwoord geven. Ik ben het grotendeels met de man eens. Maar als je in een reform-winkel pas een kilo erwten voor vier gulden en een kilo linzen voor zeven gulden kunt kopen, dan vraag ik me af, of dat nog wel gezond is. Ik denk dat dit veel te gek is. Daarom schaf ik toch maar betaalbare kwaliteitsgranen aan gewoon bij de voerbaas, met in mijn achterhoofd het besef, dat het nog beter zou kunnen. Maar die keus is aan ieder voor zich.

6. Heel vaak word ik gebeld over pop-corn-mais. Dat kun je op een heleboel plaatsen in het land niet krijgen. Iemand belde me op met het verzoek of ik niet voor een aantal mensen centraal in zou kunnen kopen. Hier kunnen we helaas niet aan beginnen. Dan hadden Theo en ik er allang een handeltje van kunnen maken. De Stichting Probio is er om voorlichting te geven over en uw interesse te wekken voor een zo´n natuurlijk mogelijke begeleiding van postduiven. Daarbij willen we geen enkele commerciële bijbedoeling in laten sluipen. Dan kunnen we niet meeer objectief schrijven, en dan zijn we erg ongeloofwaardig bezig.

Dat was het voor deze keer. Het volgende artikel schrijf ik aan het begin van de voorjaarsvakantie. Als ik nu naar buiten kijk lijkt het daar nog lang niet op. De kwekers hebben echter geen centje last van het gure winterweer. 's Nachts waren ze allemaal gekoppeld en de volgende dag vlogen er al 12 van de 14 koppels los rond in het hok. Misschien is koppelen rond volle maan, toch niet zo'n slecht idee, als sommigen van u ongetwijfeld denken na het vorige artikel.

Copyright: www.superduiven.nl.