Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Beste mensen, deze keer een heel kort artikeltje. En de volgende keer moet u mijn verhaaltje een keer helemaal missen, want we gaan heerlijk op vakantie. Dat is één van de voordelen als je een combinatie vormt. Je kunt er heerlijk een paar weken tussenuit, terwijl het hele duivengebeuren gewoon doorgang vindt. We gaan trouwens met een uitstekend humeur richting Frankrijk, want de resultaten op de eerste overnachtvlucht St. Vincent mochten er wezen. Onze Bonte zit waarschijnlijk bij de eerste 40 Nationaal en 's morgens rond de klok van achten vielen onze eerste drie getekenden in een kwartiertje tijd, en dat is toch wel een vreemde ervaring als duiven van een duizend kilometer vlucht huiswaarts keren.

Het vorig jaar had Henk zijn drie eerstgetekenden ook in een minuut of twintig alle drie in de klok, maar toen was de Bonte niet mee, die zat toen nog bij mij op het hok! We vragen ons dan ook nog steeds al of ze niet een tijdje bij mij op het dak heeft zitten uitrusten, want ze kwam helemaal van de verkeerde kant! Maar daar zul je nooit achterkomen.

Voorlopig zijn we blij met deze knappe prestatie, geleverd door een duif die nog nooit gemist heeft op de overnacht, waarop ze nu 5 keer gespeeld is. Twee jaar geleden zat ze al een keer 15 in de Kring op Bergerac. Ook toen werd ze gespeeld op een jonkie van een dag of twee. De andere keren vloog ze op dubbelweduwschap. Je kon haar ringnummer op die vluchten halverwege de lijst terugvinden. In het vervolg proberen we haar dan ook op kleine jongen in te korven, dat blijkt voor haar de beste stand te zijn.

In de winter zeiden we trouwens al tegen elkaar: "Die gaat het doen, ze is zo verschrikkelijk mooi". We hadden toen natuurlijk nooit kunnen vermoeden dat ze haar visitekaartje zo zou afgeven. Als het goed gaat, kan ze op dezelfde stand mee naar Dax. We zijn benieuwd of ze zich dan weer zo weet te onderscheiden. Hoe kom je trouwens aan zo'n duif?

En dit sluit prachtig aan op mijn nogal "kritische" artikel van de vorige keer! Gekregen....... door Steven van Breemen in mijn handen gestopt met de woorden: "Probeer deze duif maar eens op de grote fond. Het is het soort". Dat heeft ze inmiddels ruimschoots bewezen.

THUISKOMST PAU

Vanmiddag komen de duiven van Pau... We hebben er eentje mee, de 194... een doffer die van wanten weet.... Ik zal er niet bij zijn als hij valt, want ik zit dan in mijn autootje op weg naar het land waar hij juist vandaan komt. Ondanks het heerlijke vakantie gevoel zullen mijn gedachten geregeld afdwalen naar deze doffer, die misschien zijn steentje zal bijdragen aan successen op de grote fond, waar we naar streven.

ST. VINCENT-STORY

Om kwart voor vier kwam Maap (want zo noemen we hem) van Rijn op zijn fietsje achterom. "Hebben jullie al wat, jongens?", was zijn vraag. "Nee Maap en dat zal nog wel even duren ook". "Nou". zei hij, "ik heb net gedraaid, om tien over half vier".

Toen pas viel me op dat hij helemaal bleek om zijn neus was. Hij kwam naast me op het muurtje zitten en zijn handen trilden als een rietje. "Dat kleine blauwe duivinnetje, dat al een keer één op Bergerac heeft gezeten. Ik had nooit verwacht dat ze zó vroeg zou zijn. Ze was al aan haar derde nest jongen toe".

"Dan zit je hardstikke vroeg Maap, er zijn er nog pas een paar in Midden-Nederland". Inmiddels Is duidelijk dat zijn blauwtje bij de eerste 15 nationaal zit. Een geweldige prestatie  ......

Maap en zoon Willem zijn prima duivemelkers, met uitstekende duiven. Ze hebben de soorten van Hendriks uit Wormerveer, Adriaan de Bruin, en "eigen soort" zoals ze het noemen, op hun hokken. Al jaren vliegen ze enorm sterk, maar komen vanwege de enorm slechte ligging, helemaal in het westen van de kring, telkens iets te kort voor eerste kampioenschappen in dat verband.

Behalve op de fond. Dan valt deze handicap weg, en zijn ze geduchte tegenstanders. Zo ook op deze St.Vincent. Want toen het Kleine Blauwtje was gevallen, kregen ze om half 6 de oude "94" door, en om half 9 de Koekoek, een doffer die vorig jaar nog 80 Nationaal St. Vincent zat. En dat met slechts 7 duiven mee! Een fantastische prestatie. De meeste melkers hadden toen nog geen veer thuis.

En geloof nou maar niet, dat het mijn bedoeling is om deze vader zoon combinatie naar boven te schrijven. In zijn hele leven heeft Maap misschien een handvol duiven verkocht. De andere heeft hij weggegeven of geschonken aan de club. Hij is helemaal niet commercieel ingesteld, maar probeert van zijn sport te ge- nieten en gewoon goed te presteren. Hij wordt niet gezien door de "grote jongens", waar ik het de vorige week over heb gehad. Daar is zijn hokje veel te klein voor en daar loopt hij niet op. Maar reken erop dat er kanjers op de hokken aan de P.vd.Leelaan huizen! Dat weten de mensen bij ons in de buurt maar al te goed.

Copyright: www.superduiven.nl.