Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Ik ben gelukkig baas in eigen zaak, want als werknemer heb ik nooit gedeugd. Waarom niet? Tsja, om dat ik zelf denk, voel en doe. En dit is niet voor iedereen weggelegd in dit koude kikkerlandje. Eigenlijk had ik in de VS moeten gaan leven in plaats van hier achter ‘die dike;-)’ Maar ja, in het land van de onbegrensde mogelijkheden is het lastig melken tussen die 51 (?) staten. Dan kun je maar beter in laag gelegen landen, zoals ons land en die van de Vlamingen. Ik zou zo mijn boeltje pakken en naar Antwerpen willen verhuizen; ergens in het stadsdeel: Hove, daar voel ik me als naamgenoot direct warmthuis.

De Belsen letten met nauwe blik op het Nederlandse D-)SPORTPLAN: een Vlucht Vooruit! Ik heb een aantal keer geschreven met een van de bekendste duivenjournalisten van Vlamingen. Hij is ook bekend als fondman en d-)sportorganisator. Voor deze frêle intelligente Belg heb ik bijzonder veel bewondering, want hij weet als bijna geen ander ‘menselijkheid en zakelijkheid’ te mixen. Het water loopt me uit de bek, wanneer ik zijn stukkies lees en vooral zijn ‘aanvallen’ op het hoofdbureel (de Belgische NPO, zeg maar). Die zijn inhoudelijk van een zeer hoge intelligentie en enorm praktisch. Kortom, ik heb veel van deze oud-onderwijzer geleerd. De laatste keer dat ik ‘m schreef, zei hij: U bent goed op de hoogte en onze gedachtes lopen niet ver uiteen, maar U mag het allemaal wél ietsiepietse scherper aansnijden, die NPO koek.

Nou ben ik van nature geen practicus, dat klopt, maar ik probeer deze kwaliteit bij te spijkeren en ik heb het idee dat ik vooruit ga: maar nú écht de praktijk binnen vliegen, das weer andere koek, dan die van het npo en zo!

En ja, het wordt me ook niet gemakkelijk gemaakt door de NPO, want als ik de laatste berichten lees, dan zakt je duivenshort je op de hielen…. Als ik € 125 euro per dag zou krijgen van ons hoofdbureel, dan schreef ik in 2 weken een praktisch duivensportplan, die ik samen zou schrijven met Jaak Nouwen, want die bedoelde ik (de kenners wisten dit al). Nu, krijg ik de Hik van al die letters; ik krijg ze niet door mijn duivenogen geperst. Ik ben benieuwd wie van ons durft te zeggen: ik heb het van voor en achter gelezen, maar het spul ertussen heb ik gelaten voor wat in de samenvatting stond.
Nou, ben ik een prof. in plannen maken, ik ben zelfs eigenaar van de domeinreg. De Plannenmakerij.nl En ik heb mijn halve beroepsleven bedrijfsplannen gemaakt, vanwaar sommige  geen duiven windeieren gelegd hebben voor de opdrachtgevers: dit zijn commerciële plannen, die vele miljoenen euro’s op hebben gebracht en nog steeds doen! Achteraf had ik mijn plannen zelf moeten ondernemen, dan was ik net als die aandeelhouders nú ook financieel onafhankelijk geweest.  Terwijl, er mensen zijn die mij voorhouden: “U bent geen domme man!”

Kernprobleem!

Het kernprobleem van onze geliefde sport zit ‘m in de eenvoud ervan d.w.z. de meeste bestuurders maken de sport en spel te ingewikkeld: ik maak in 1 a4tje een lokaal duivenplan (bv Leiden e.o.), dat gestoeld is op twee peilers:

A. 10 – 12 deelnemers (of meer mag óók)
B. Een betaalde vrijwilliger (km-vergoeding van 0,25 ct) die 100 tot 120 duiven loslaat in Antwerpen of verderop.

Meer stelt de D-)sport niet voor! Ik weet heus wel dat er nog enkele zááken moeten plàtsvinden, maar regelen we bij het klokken leghalen; net als vroeger. Inkorven doen we gezellig in een buurthuis of speeltuingebouw. Kost lekker weinig, wat wil je nog meer? En met een beetje mazzel kun je 3 of 4x spelen in de week (leuk voor bejaarden melkers of WAO’ers). Ik bedoel, je neemt 5 of 10 duifjes achter op de fiets en rijdt naar de dichtstbijzijnde inkorfhuis: op ma. Wo en vrijdag (zaterdag lossen). Voor een paar tientjes in de week is er altijd een oud buschauffeur bereid om die duivenaanhangwagen naar Antwerpen of verder te rijden. Ik zit te denken tot aan Parijs, verder hoeft niet, want anders wordt het te lang wachten thuis.

In de winter gaan we films bekijken van mooie duivinnen ;-) en leggen de kampioenen van het sprintseizoen een spelletje kaart en drinken een glaasje ranja met een rietje (of ’n Heinekentap, gehaald bij de buurtslijter), meer hoeft de duivensport niet te zijn. Kortom, in het seizoen gaat het puur om het aftroeven van je maatjes, en in de winter speel je kaart met troefboer of zoiets, ik ben geen kenner op dit vlak.

Snap je nu waarom ik wil wonen in het land van J. N. want die schrijft ongeveer hetzelfde als ik: en bewijst in de praktijk dat dit in de 21ste eeuw nog steeds kan en gebeurt bij onze Zuiderburen, die wij Noorderlingen altijd voor dom verklaren, want ze hebben van die lelijke hokken en geven de helft uit aan medicijnen (???).  Als ik snel een rekensom maak heb ik zowat niks verdiend vandaag, want Jaak heeft de VluchtVooruit al in de werkelijkheid gerealiseerd! Ga maar kijken bij hem in de buurt! Of lees zijn bijdrage’s in Duifke Lacht. En als de onze bestuurders hem bellen om te vragen naar zijn praktijkplannen (hij schrijft scherp! Praat zachtjessss. Vliegt best aardig, maar steekt als geen ander de mouwen uit zijn onderwijzershemd:-)

Ik snap niet waarom de Belgische duivenbobo’s niet naar deze duivenman luisteren? Hij doet het ze gewoon vóór in de dagelijkse praktijk. Wie dit snapt, mag me mailen!

Ik weet precies wat onze Nederlandse bestuurders zullen roepen: “Ja, maar je kunt de Nederlandse situatie niet vergelijken met de Belgische… Wij betalen onze lidmaatschapsbijdrage aan het FCI en dit doen die Belsen niet of veel te laat. ” Wedden? Ik, zou dan wel eens willen weten, hoe goed en praktisch het FCI functioneert? Trouwens, wat heb ik in Leiden te maken met duivenbobo’s in Brussel of Berlijn?

Rob van Hove

Nawoord

Samen van de theorie naar de duivenpraktijk: de gewone duivenmelker leest geen plannen, die zit tussen zijn beesten te melken en kijkt smekend naar de klep: waar blijft mijn ‘087 of die ‘kleine blauwe.’ Misschien 100 tot 200 melkers in dit polderlandje kijken in de ‘ontwikkelpannen’ van de bestuurders. Dit zijn toevallig mensen die theoretisch zijn onderlegd en procesmatig kunnen dromen: meer is het niet. Ik kan een theorie vertellen voor een berg euries, maar zaterdag zit ik er gewoon onderdoor: how ken dat nouw? Ik kan het in drie woorden kwijt aan een praktische melker met een goed gevulde prijzenkast: liefde voor de sportduif! Oké, 1 woordje meer, dat heb je met die theoretici (zoals ik) die voorspellen een zin en komen achteraf tot ontdekking, dat de werkelijkheid net iets anders in elkaar steekt...

Beste mensen, houd de theoretici buiten de duivensport, want ze maken uw en mijn geliefde sport onbetaalbaar: ik voorspel dat de NPO binnen 5 – 7 jaar niet meer dan 3 volledige salarissen kan betalen, want als de theorieën van de NPO adviseurs waarheid worden, dan gaat dit een vermogen kosten qua organisatie (laten ze hun plannen maar is doorberekenen: ik doe het voor 125 euro per dagdeel;-) Met minder melkers, straks meer bedrijfskosten ophoesten, dat is pas een vlucht die goed zal scoren bij de belastingdienst, want die gaan kijkgeld (?) heffen op postduiven heb ik gehoord? Ja, iedereen die langer dan 5 minuten naar zijn duiven staart moet hier belasting over gaan betalen. Theoretischer kan ik het niet maken...