Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

We gaan ietsje terug in de tijd maar niet al te lang, het is 4 december 2009. Het is de dag voor Sinterklaas en ondanks dat ik de tijd van het geloven in dit mooie feest voor kinderen al lang voorbij ben was het juist deze dag die voor mij toch het gevoel gaf van weer even kind te zijn, het heerlijke gevoel uit te kijken naar dat mooie cadeau waar je zo op hoopte.

Wat was het geval?

Ik was gevraagd mee te gaan op een bezoek naar een zeer bekend staande en hard spelende liefhebber, veel tot zeer veel hard spelende hokken in Nederland maar ook zeker Duitsland en België hadden inmiddels bij deze grootmeester duiven aangeschaft en zijn er gigantisch goed mee geslaagd.
Zelf heb ik via Kas Meijers en Hans Eijerkamp en Zonen ook al enkele superduifjes van zitten die geweldig gepresteerd hebben, voor mij als beginner en juist daarom keek ik zo uit naar het bezoek aan de hoofdpersoon van deze reportage.

Wij (Gert jan Beute en ondergetekende) gingen op bezoek bij niemand minder dan Leo Heremans (voorheen spelend onder de naam Heremans - Ceusters) in Vorselaar België. Na een lange rit kwamen we aan bij het huis van Leo waar we zeer gastvrij werden ontvangen door Leo en een duivenvriend, de tas koffie werd ingeschonken en die smaakte uitermate goed na onze rit.

Al heel snel ging het verhaal over de duiven, Leo vertelde hoe het allemaal was begonnen, de verkoop en het opnieuw starten. Leo verteld kalm doch gepassioneerd over de duiven zaken en de dingen die hem bezig houden, maar wat vooral opvalt is hoe makkelijk deze man alles relativeert, duivensport is prachtig maar gezondheid van je familieleden en vrienden is veel belangrijker en dat kan je voor geen geld op de wereld kopen.

Leo Heremans, een ex-diamantslijper, kwam voor het eerst in aanraking met de duivensport in 1986 tijdens de kermis in Vorselaar. Daar ontmoete hij Marcel Mols en al snel ging het over de duiven, dit boeide Leo zo erg dat er besloten werd om een combinatie samen te vormen. Dit was helaas van korte duur daar Marcel overleed in 1997. Leo moest al snel dus opzoek naar een nieuwe compagnon omdat hij zelf veel last had van een duivenlong wat hem beperkte in het werk op de hokken.

Charel Ceusters kwam in beeld en Leo vormde een nieuwe combinatie genaamd Heremans – Ceusters.
Ze begonnen met enkele duiven van de vorige combinatie waaronder een kleindochter van de Sony van de familie Houben. Maar ook de zeer succesvolle  Goede Witpen, die 18  eerste prijzen won. Steeds weer bleef Leo zoeken naar betere duiven en klopte onder andere aan bij Maurice Hasendonckx en gebroeders Hasendonckx.

Een van de beste aankopen ooit gedaan door Leo was het kopen van het vruchtgebruik van de Olympiade van Gust Jansen uit Beerse. Deze “Olympiade” was de 2e nationale asduif van de KBDB in 2002. De Olympiade vertegenwoordigde België op de olympiade in Lievin in Frankrijk. Leo wou absoluut deze top duif kopen, maar Gust wilde hem voor geen geld kwijt. Toch maakte Leo een unieke deal door het vruchtgebruik van deze crack te kopen. In de praktijk kwam het er op neer dat de ene maand de Olympiade huist op de hokken bij Leo Heremans en de andere maand bij Gust Jansen.

Dat deze duiven voor topprestaties zorgden blijkt wel uit het resultaat door de combinatie behaald:
Provinciale kampioenschappen van Antwerpen KBDB ( ca. 7100 leden):

• 2001 1e kampioen
• 2002 3e kampioen
• 2003 1e kampioen
• 2004 1e kampioen
• 2005 1e kampioen
• 2006 2e kampioen, diverse asduiftitels etc etc het is niet meer op te noemen allemaal.

De totale verkoop van Heremans – Ceusters in maart 2007

Zoals eerder al gezegd is gezondheid niet te koop voor geen enkel bedrag, Leo zijn vrouw werd ernstig ziek en zat meer in het ziekenhuis dan thuis en tot overmaat van ramp werd er ook nog eens tot 3 maal toe een bezoek gebracht door dieven die in totaal 19 zeer waardevolle duiven meenamen, dit deed Leo besluiten alle duiven te verkopen en zo gebeurde het dat dit kapitale hok totaal verkocht werd in maart 2007, Veel topduiven gingen naar Nederland naar Hans Eijerkamp en Zonen maar ook in België kwamen enkele toppers van duiven in handen van Johan Bleijen te Lommel en uiteraard gingen er ook een aantal naar Duitsland naar spelers die de HC duiven al hadden leren kennen. Voor Leo was deze verkoop dan wel een groot succes maar Leo miste het spelletje en de omgang met de duiven en naar verloop van tijd werden er her en der duiven van de oude lijnen terug gehaald of jongen er uit waar hij een nieuwe start mee maakte nu onder de naam Leo Heremans.

De verzorging

De verzorging word door Leo zeer simpel gehouden, goed voeren gericht op de komende vlucht, elke dag vers grit en pikkoek is hier heel normaal en regelmatig plakt Leo Vitamineral aan het voer vast, dit is volgens Leo erg belangrijk om te zorgen dat de duiven alles voldoende binnenkrijgen, Leo zweert echt bij roodsteen elke dag vers!!
Voeren is bij Leo wel een heel ritueel, er blijft geen korreltje liggen en hij neemt er uitgebreid de tijd voor keer op keer een beetje meer voer in de broedbak en blijft er een korreltje liggen dan stopt hij met voeren.
Geheimen zijn er volgens Leo niet, goede duiven, een perfecte verzorging en bij de vliegduiven nooit blind kuren!! Daarvoor ga ik naar een dierenarts en die zijn advies volg ik. De kwekers krijgen echter wel eens blind een kuur tegen trichomonen als ze op eitjes zitten.

Er worden elk jaar ongeveer 100 jongen voor eigen gebruik gekweekt, deze bestaat uit 1 ronde, meer rondes worden er niet aangehouden daar er daar geen ruimte voor is, gekweekt wordt er alleen uit de kwekers en uit een paar allerbeste vliegduiven. Na het spenen worden de jongen meteen op geslacht gescheiden. De jongen moeten zich in hun eerste jaar al bewijzen er wordt namelijk puur geselecteerd op prestatie, niet op afkomst.

Eenmaal de duiven op weduwschap zitten gebeurt er niets bijzonders qua motivatie, of dit nu voor de vitesse, halve fond of fond is, de duiven krijgen de broedbak met daarin de partner en nestschotel. Soms staat hij half bak maar verder niks bijzonders de tijd samen zijn kan variëren van 10 minuten tot een half uur, ik blijf er niet bij staan te wachten aldus Leo.
Als de duif gemotiveerd is om naar huis te komen doet het er niet echt toe wat je doet dan zit het in de duif zelf. Een vast systeem bij het tonen is er dus niet. Wat wel op elk hok aanwezig is is een kartonnen doos op de grond waar altijd een doffer plaats in neemt, dit zorgt in elke afdeling voor meer strijd daar het een gezellig plekje is aldus Leo, maar of het hier aan ligt?? Leo weet het niet.

Leo is een echte vitesse speler, lang wachten kan hij niet, heeft er het geduld niet voor en zelf zegt  hij op de langere vluchten zelfs wel eens in slaap te zijn gevallen... Dat zijn duiven de verdere vluchten wel degelijk aan kunnen bewijzen inmiddels vele liefhebbers die met de duiven van Leo geslaagd zijn maar ook bij hem zelf door 1e asduif jaarlingen fond in de Union Antwerpen te spelen.

Op het kweekhok van Leo kijken we onze ogen uit, prachtige karaktervolle duiven met super veel uitstraling, wat opvalt is dat er geen slecht gebouwde duif te vinden is, Leo zegt hierover dat hij niet kweekt uit slecht gebouwde duiven, zijn beste duiven zijn nagenoeg altijd goed gebouwd.
Al zijn duiven hebben enorme spieren en zijn voorzien van een geweldige spanning op deze spieren.
Krachtpatsers zijn het en dat laten ze merken ook.

Ook op het kweekhok hetzelfde verhaal als bij de vliegers, Leo heeft een supergoede band met zijn duiven, ze komen naar hem toe voor wat aandacht en of om even te vechten. Je ziet dat de duiven gek zijn op Leo en andersom.

Eenmaal terug in de woning van Leo vroeg hij of we de Olympiade wel eens gezien hadden, beiden moest en we dit ontkennend beantwoorden en Leo zij wacht maar even ik haal hem hij is hier momenteel.

Even later was het zover dat we deze wonderduif in handen mochten hebben, wat een prachtduif en wat een enorme spierspanning zat herop, nog nooit zo iets gezien. Een duif vol met karakter, een kop erop die dwars door je heen kijkt  wat een prachtig dier was dit!!

Zwaar onder de indruk van de duiven maar zeker ook van de melker namen we afscheid, bij de ingang de uitnodiging om van de zomer nog eens langs te komen en verder te praten. Hier gaan we uiteraard zeker op in want hier wordt je alleen maar wijzer van hoe met duiven om te gaan.

De terugreis naar Drenthe was lang, maar we moesten wel want ik moest Sinterklaas vieren maar geloof me mijn cadeautje had ik al gehad, Leo bedankt hiervoor!