Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Ik heb vooraf gemeend een serie te ‘moeten’ maken over ‘vakmanschap.’ Mijn motivatie is ‘aanvalluhnn én verdedigen.’ Het is je misschien opgevallen dat ik al bijna 1 jaar de NPO en haar pseudo adviseurs aanval op hun gebrek aan vakmanschap. Het is mij bekend dat wie (hij die) aanvalt, de bal terug kan verwachten: ik heb op het NPO panel (ze bedoelen internetforum) menig aanval geplaatst en 1 steunende reactie en 1 afwijzende reactie gelezen. In beide gevallen ben ik die mensen zeer erkentelijk, want ik kan dan leren: wat kan anders en beter!

Oh, wacht,  ik heb op mijn eigen redactionele bijdrage (onder de titel: Open stemadvies…) 1 hele zure reactie in ere getracht te herstellen, maar de poging om (van mijn kant) de sympathie te redden, werd beantwoord met een “weghonend gebaar.” Nu, ben ik als vakman wel gewend aan zure of verbitterde mensen, maar deze man gaf te kennen de zogenaamde NPO planfolder niet te hebben gelezen. Maar hij vond mijn kritiek zo stuitend, dat hij niet anders kon doen dan mij van alles en nog wat toeschrijven. Snap je nou zo’n reactie?

Pseudo adviseurs, die begrijpen niks van zure kritieken en willen dit niet. En wanneer het tóch wordt gedaan, door een soort afvallige (o.a. Hiero Brinkman, PVV) dan zegt de pseudo leider (Wilders): ‘Dit vind ik niet chiq.’ Begrijp je deze pseudo adviseurs en leiders? Het is mijn vak om dit toch te snappen, óók al ben ik zelf het mikpunt, dat mag niks geen verschil maken, voor een vakman die houdt van zijn vak: praktische menskunde.

Deel 1: Toekomst

In dit deel wil ik je een tipje onder de sluier tonen. En omdat het om een duivensite gaat, zal ik m’n duivencase (zaak) opnieuw oprakelen. In de afgelopen weken ben ik zoekend geweest naar ‘kansen’ in het NPO document. In alle eer en geweten kwam ik maar niet door de tekst heen gewandeld; bijna elke alinea, veroorzaakte zowat brandend maagzuur. Op ongeveer dezelfde manier, zoals ene criticus had (?) bij het lezen van mijn Duivensites.nl bijdrage. Hij zei letterlijk (in zijn tweede termijn): ik stop met reageren, want het levert louter negatieve energie. Of woorden van gelijke strekking.

Vraag aan de lezer: zegt dit ‘brandend maagzuur’ iets over de NPO folder. Of vertelt dit iets over de twee mensen, die eigenlijk behoefte hebben aan maagzout (tegen brandend zuur)?

Intermezzo: bij duiven kun je iets soortgelijks zien; als ze teveel koolhydraten of ruwe vezelstof binnen krijgen, die ze niet of nauwelijks kunnen verteren, dan slaat hun ph-metertje naar de basische kant en dwingen ze zichzelf om de zuurproductie omhoog te zwepen. Met o.a. het gevolg dat ze net als de adel last hebben van blauw bloed (te hoog co2 gehalte). Einde tussenberichtje van mezelf als pseudo duivenarts.

Antwoord: als praktijkmens met aanleg om te theoretiseren, ben ik ervan overtuigd, dat de schrijvers van de NPO reisplannen, zich verkneukelen om mijn bitterzure stukjes, want dit is precies wat ze onderbewust willen, nl: aandacht. Ik weet, het klinkt voor de hand liggend, maar praktisch gezien klopt dit met de feiten. Nu, denken sommigen: ‘dit is strijdig met het beginsel van de positiviteit (klopt - RvH), want ogenschijnlijk zullen vrienden en kennissen beweren, dat de NPO plannenmakers heel positief denken en steeds waken over verkeerd taalgebruik in o.a.: NPO persberichten. Zelfs de vrije pers kan worden aangesproken op vermeende negatieve aandacht voor de stukken van de NPO bestuurders, inclusief de plannenmakers zelf.

Ik begrijp de ingewikkeldheid, maar de feiten spreken andere en juiste taal: de npo laat iedere kans voorbij gaan om inhoudelijk op (gemeende) kritieken in te gaan. Dit bewijst dat ze (op z’n hoogst oprecht) zelf niet geloven. Mensen, die met voorstellen komen en deze niet met de hoogste moed verdedigen, maar zich verschuilen in zogeheten ‘achterkamertjes’ die staan niet midden in het leven, die zijn op zijn hoogst eerlijk en oprecht, maar hebben geen enkel vertrouwen in zichzelf.

Antwoord op vraag: waarom verkneukelen…?

Deze plannenmakers die maar niet uit hun spelonken komen om zich te verweren tegen zogeheten negatieve aandacht in de pers en internetfora en private sites (zoals o.a. Duivensites.nl). Laten dit over aan ‘spreekbuizen.’ Snap je dit nou? Ik wel, want ik weet inmiddels dat als je niet oprecht, gelooft in je eigen ‘kijkrichting’ dan ontbreekt het je aan ‘t vertrouwen om recht voor je mening te staan. Het alternatief is dan o.a.  jezelf als fluisteraar opstellen. Je laat anderen jouw boodschap doorvertellen en fluistert je reacties in het oor van ‘n bevriende journalist. Dit levert dan bij jezelf een soort van schijngevoel van vertrouwen. ’n Goede fluisteraar herken je aan zijn charmante en bewierokende aanpak; ze prijzen je de hemel in en verklaren jou als de ideale boodschapper! Maar de praktijk heeft telkenmale bewezen dat klokkenluiders en bestuurders (die niet weten dat ze misbruikt worden) uiteindelijk aan het kortste eind trekken.

Deze truc kunnen ze hun hele adviseurleven herhalen, want op geen enkel moment dragen ze de bestuurlijke of economische verantwoordelijkheid voor hun gebrek aan vakmanschap. Kijk, op zichzelf hoeft dit geen doodzonde te zijn, wanneer je dit ‘adviesdeukje’ in je zelf ontdekt. Ook ik zelf heb de spiegel moeten pakken en nadenken over: durf ik ieder verkocht advies óók zelf uit te voeren of zeg ik dan, zoiets van: ‘waar gehakt wordt vallen spaanders.’ Dit zijn woorden die dan het falen van de adviseurs moeten bedekken, want in werkelijkheid bestaan er geen theorieën die passen in de praktijk van u en mij.

Moraal: uiteindelijk zijn de verkneukelaars de schijnoverwinnaars, want ik ben ervan overtuigd dat op de a.s. AV de meeste kiesmannen vóór het plan gaan stemmen. De komende paar jaar gaat er dan een soort schijnzonnetje aan de npo hemel staan gloren om verderop (2013) te ontdekken, dat de foto’s en teksten beginnen te verbleken en uiteindelijk in de archieven zijn te vinden van het bondsbureau. Resultaat is dat velen een illusie rijker zijn geworden en de duivensport de grote verliezer zal zijn.

Algemene Vergadering op 31 mei a.s.

Op die dag gaan de kiesmannen ‘het lot’ bezegelen over de duivensport toekomst; zij gaan vertrouwen op “een plan”, waar de NPO en de makers van dit schijnplan geen enkel vertrouwen in hebben getoond. Beste mensen, niemand (ook niemand van de 'schrijvers') heeft het tot nu toe aangedurfd om als “vakbroeder” inhoudelijk te reageren op mijn brandend maagzuur! Waar absoluut zwakke argumenten in verwerkt zijn, maar ook iets minder zwakke, zoals deze: ‘wat is de reisbestemming van uw plan?’ Of deze: ‘als u andere coaches napraat (“het kan altijd anders en beter.”) waarom, publiceert u dan niet vóór de AV uw opportune verbeteringsvoorstellen?’ Òf: gelooft u niet in uw eigen voorstellen cq reisfolder? Weet u niet welke richting de Nederlandse Duivensport moet inslaan?

Intermezzo: om mijn dreigende maagzuuraanval terug te dringen, tot en met de galblaas, zal ik het volgende aan het internet toevertrouwen: volgens de Praktische Menskunde, zie je dat er mensen zijn die “kansen” in het leven krijgen (b.v. adviseren van organisaties) en dit in het begin heel leuk vinden, maar na verloop van tijd merken, dat ze er niet voor in de wieg zijn gelegd. Maar ja, een lekker (veilig) inkomen verzacht veel van deze ‘pijn.’ Het bewust worden van de ‘verkeerde wieg’ komt meestal tot uitdrukking via: slecht slapen of burn out gevallen. Ik noem voor het evenwicht, enkele redelijk onschuldige symptomen. Er zijn ook adviseurs (pseudo’s) die gaan anderen raad en advies geven op basis van een theorie en storten daarmee argeloze mede mensen in het ravijn. Calvijn (de grondlegger van het Humanisme) heeft dit soort theoretici met de Lof der Zotheid toegezongen (dit boekje uit de middeleeuwen is een aanrader voor wie de machthebbers en hun raadsheren wil ontmaskeren).

Vakmanschap heeft tijd nodig!

Vraag is aan een goede hovenier hoelang een stukje grond nodig heeft om te dienen als vruchtbare aarde voor…maakt niet uit wat: aardappels t/m siergewas. ’n Goed vakhovenier zal zoiets zeggen: “Uhn, staat het in de volle zon, zie je veel wormen op die plek, wat heeft er vroeger gestaan…?” Hij vraagt niet om je mening of ervaringen, zoals de pseudo vakmannen van de npo hebben gedaan, via van alles en nog wat. Dacht je nou werkelijk, dat een tuinman aan die mevrouw met spelden in het haar en krultang in de hand, gaat vragen: ‘En, mevrouwtje, lekker geslapen vannacht? Of wat dacht u van de zuurte graad van uw tuinaarde? Moet er iets van beenderkalk door gemengd worden? Kom mevrouw, ik ben een democratische adviseur, zegt u mij: a.u.b. wat ik in mijn bedrijfsfolder moet publiceren! 

Intermezzo: inmiddels begin ik vermoeid te raken van dit gedoe, maar omdat ik de tijd neem voor mijn vakmanschap, neem ik een moment pauze en overdenk mijn volgende inzichten.

Ik ben eruit d.w.z. ik stel de NPO voor om hun AV agenda te wijzigen! Ik ga ‘onze Albert’ die ik zeer oprecht vind (want hij is altijd bereid om mijn mails te beantwoorden; ook al heeft hij een afwijkende mening, staat hij wel z’n mannetje, en dit kun je van zijn zogenaamde adviseurs niet zeggen.) het volgende voorstellen:

1. Stuur per direct je huisadviseurs de NPO laan uit: Nu!
2. Roep alle kiesmannen bij elkaar en zet persoonlijk de koffiebekers klaar.
3. Vertel ze ‘waarom’ je het lef hebt gehad om die pseudo’s naar huis te sturen, met de nadruk op: jullie hadden me een hoop narigheid kunnen bezorgen, want inderdaad er staat in die folder van jullie niet eens waar de toekomst ligt?
4. Als de kiesmannen aan ‘t koffie leuten zijn, moet jij ze het sprookje van Alice in Wonderland vertellen, waarin een scene ongeveer als volgt  gaat: (…) Kunt u mij vertellen, waar ik heen moet? Jawel, hoor, maar zeg dan wat je reisdoel is (…). Koop dit sprookje bij de kinderboekhandel en geef iedere kiesman een exemplaar mee naar huis met de opdracht: lees het goed!
5. Als de kieskoppies het npoland verlaten hebben, dan ga je rustig tussen je duifjes staan en lees ze het Alice verhaal hardop voor! Op het moment dat 1 of meerdere duivinnen beginnen te slepen onderaan je voeten, dan mag je stoppen, want dan word jij volgend seizoen: Generaal kampioen. Wedduhn?
6. Albert, koop 2 extra boekjes en stuur die naar je ex-adviseurs, met de opdracht: heel goed doornemen, over een jaar kom ik vragen: wat wordt ons reisdoel cq toekomst?
7. Als je punt zes overneemt, voeg er dan dit punt aan toe: geef die adviesmannen een tweede kans!

Tot zover deel 1 (?, zie nawoord)

Rob van Hove

Nawoord

Mijn eigen les uit het NPO gedoe? “Boer, past goed op uw kippen!”  Dus, zal het misschien beter zijn om mijn toekomstpijlen anders te richten en de npo uit mijn vizier te laten verdwijnen. Ik zal er ’n nachtje over slapen.