Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Het ambitieuze veranderingsprogramma van het bestuur NPO onder leiding van Albert de Jong, is door de Algemene Vergadering NPO op 31 mei door de kiesmannen stevig geblokkeerd. Angst voor verandering was in alle toonaarden hoorbaar. De angst voor verandering was zo groot dat het er op leek dat de kiesmannen zelfs op de stoel van het bestuur wilden kruipen. Maar angst is een slechte raadgever, consequent achter eerder genomen besluiten blijven staan zou de kiesmannen beter hebben gepast. Eerst unaniem besluiten dat het anders moet. Vervolgens wederom unaniem besluiten wat er anders moet en als dan besloten moet worden hoe het anders moet laten de kiesmannen het afweten.

Dit terwijl de nota “Vlucht naar de toekomst” toch echt geen nieuwe elementen in zich droeg. Het document bouwde gewoon voort op wat al besloten was door dezelfde kiesmannen.

De besluiteloosheid van de kiesmannen werkt verlammend op onze organisatie. Men besluit niet zelf en men dreigt zelfs het bestuur het besturen heel moeilijk te maken door dat men zich zelfs wil gaan bemoeien met typische taken die bij het bestuur thuishoren.
Voor alle duidelijkheid, die kiesmannen vormen de leden van de Algemene Vergadering van de NPO. Deze kiesmannen vertegenwoordigen de leden van de NPO en worden indirect gekozen door de twaalf afdelingsvergaderingen. In de praktijk zijn het echter nauwelijks functionarissen die een afspiegeling zijn van de gewone leden. Zonder uitzondering zijn alle kiesmannen afdelingsbestuurders. Kortom, alleen maar voorzitters, secretarissen en penningmeesters van de afdelingen maken de dienst uit in de Algemene Vergadering van de NPO. De afdelingsbestuurders beheersen de NPO en niet de leden. Bij ieder voorstel zijn het dan ook de belangen van de meeste afdelingsbestuurders die de toon zetten, dat betekent een voorstel voor hun afdeling, voor hun machtspositie en voor hun persoonlijke opvatting over de postduivensport. Het ooit beoogde echte ledenvertegenwoordigend effect is dan ook ver te zoeken.

Dit bleek ook pijnlijk in de laatste Algemene Vergadering bij de finale bespreking van het document “Vlucht naar de toekomst”. De voorzitter van de NPO,  Albert de Jong, werd door de voorzitter van afdeling Limburg zelfs verweten niet genoeg naar de afdelingsvoorzitters te luisteren. Deze volstrekt persoonlijke opvatting van de Limburgse voorzitter - die zijn leden op geen enkele wijze heeft geraadpleegd - laat zien hoe deze voorzitter meent dat hij het NPO bestuur is en het bestuur van de NPO in zijn ogen een soort van onbetaalde medewerkers zijn die zaken moeten voorbereiden om die vervolgens voor te leggen ter goedkeuring aan de afdelingsvoorzitters. Ik geloof dat het niet terecht zou zijn om alle kiesmannen van dergelijke opvattingen te betichten. Hier en daar is ook wel instemming te bespeuren met het document “Vlucht naar de toekomst”, maar een echte stap kan men maar moeilijk nemen omdat men niet de visie  voorop stelt, maar gewone concrete uitvoeringstaken die niet haalbaar zouden zijn. Hiervoor wil het bestuur nu juist werkgroepen aan het werk zetten om waar mogelijk oplossingen te vinden. De boodschap is dat “sport en spel” centraal moet staan en dat de randvoorwaarden daaraan ondergeschikt moeten zijn. Maar ook het instellen van deze werkgroepen geeft alweer problemen. Op het weblog van voorzitter Albert de Jong kunnen we onder meer lezen:

“Tijdens de discussie over de in te stellen werkgroepen en de te verstrekken opdrachten aan de werkgroepen kreeg ik de indruk dat er kiesmannen waren die op de stoel van het bestuur gingen zitten. Het instellen van werkgroepen is een zaak van het bestuur evenals het formuleren van de bestuursopdracht. Er ligt hier geen taak, laat staan bevoegdheid, voor een AV. Het resultaat wordt door het bestuur voorgelegd aan de kiesmannen die dan op hoofdlijnen kunnen toetsen of de gestelde kaders gehaald zijn.”

Kortom,  voorzitter De Jong geeft duidelijk aan zelf op de bestuursstoel te willen blijven zitten en de taak van de Algemene Vergadering terug te brengen zoals deze bedoeld is. Dat wil zeggen kaders stellen door de Algemene Vergadering en achteraf toetsen of het bestuur op een zodanige wijze uitvoering heeft gegeven dat de gestelde kaders ook gehaald zijn. Het samenwerken van bestuur NPO met de Algemene Vergadering om de duivensport verder te brengen is noodzakelijk. Even noodzakelijk is dat ieder zich beperkt tot de eigen verantwoordelijkheid en niet op andermans stoelen gaat zitten. Het is echter ook verfrissend om te zien het bestuur NPO dit proces niet alleen tussen de Algemene Vergadering en het bestuur NPO wil laten plaatsvinden. Ook de leden worden er nadrukkelijk bij betrokken. Een recente enquête onder fondspelers wordt serieus genomen, men wil de spelers van disciplines echte zeggenschap gaan geven, gewone leden worden in werkgroepen geplaatst, er worden rondjes land gehouden waar met de leden gesproken wordt, regelmatig worden persconferenties gehouden zodat de pers de leden ook kan informeren en dan natuurlijk het weblog van voorzitter Albert de Jong waar hij heel transparant de leden op de hoogte houdt over alle ontwikkelingen die met de “Vlucht naar de toekomst” samenhangen. Hier hebben we een voorzitter die op de steun van de leden zou moeten kunnen rekenen!

Er is een begin gemaakt met de noodzakelijke verandering van onze organisatie, maar de eindstreep is nog niet in zicht. Er zijn blokkades opgeworpen, maar die moeten genomen kunnen worden als het bestuur NPO standvastig blijft en niet vervalt in het ene compromis op het andere te stapelen totdat we weer terug bij af zijn. Dat heeft de duivensport niet verdient. Tot nu toe lijkt het bestuur NPO recht in de leer, laten we hopen dat ze dat ook blijven.

Falco Ebben

Bron: www.duivensites.nl/ebben