Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Het betekent niet hetzelfde; de twee werkwoorden van mijn kopregel. Ik bedoel, op het eerste  gezicht lijkt opvoeden hetzelfde als conditioneren. Maar de enige overeenkomst die ik heb kunnen vinden is dat beide: bloed, zweet en vooral (?) tranen kosten! Ik schrijf dit artikel vandaag omdat ik mezelf aan het ondervragen ben over:
A. Ben ik uit het juiste hout gesneden om ooit een sportieve rentree te maken in onze mooie sport?
En b: wat moet ik doen om bij de Top of subtop te komen staan?
Mijn leeftijdteller staat op 51 jaar en 8 maanden, dus technisch gezien zou ik bij de junioren ingedeeld kunnen worden, want de duivensport omvat grotendeels: senioren van 60+ tot 90 jaar. Voordat omroepstichting MAX zijn A-status heeft bereikt, weet ik wel of ik uit het juiste ebbenhout gesneden ben. Kortom, ik heb nog enkele jaren denk en zelf opvoedingstijd voor me liggen :-)

Je ziet, ik heb de combinatie gelegd tussen enerzijds opvoeden en anderzijds conditioneren van duiven: lees verder!

Duiven moet je conditioneren

In de duivensport (net als bij andere sporten met dieren) spreek je eerder van conditioneren dan van opvoeden. En op de keper beschouwd klopt dit ook wel, vind ik. Met de grootste bewondering keek ik op toen ik hoorde dat een bekend Leidse melker, zijn jonge duiven met een stokje dirigeerden. Hij liet ze geen liedje zingen (ik denk dat dit mogelijk moet wezen :-) hoor, maar na een 3x tikken op de bodem van het hok zaten de piepers op hun plekkies! Mijn ogen vielen van bewondering op mijn schoenen; ik vond dit zo ontzettend knap! Hij vloog de denkbeeldige ‘pannen’ van het dak. Zijn eerste vluchtjaar in Leiden (hij is import ;-) kon hij zelfs aanklampen bij de top 3 van de afdeling West Leiden e.o. En dat is maar voor weinigen weggelegd in Leiden. 

Om de een of andere rede en meerdere oorzaken, heeft deze op en top duivenmens zijn toppositie dit jaar niet kunnen bestendigen! Ik zal mijn gedachten op deze plek niet ventileren, want stel dat deze ex-topper dit te horen krijgt, dan zal hij roepen (terecht): “Waarom vlieg jij niet meer mee…? Vielen je wedstrijdprestaties zó tegen, dat je maar bent gestopt…!”

Het enige wat ik dan als rechtsgeldig verweer zou hebben is: Beste J. jij bent er de man naar om duiven te spelen en te conditioneren, en ik niet! Ik, zou de ene dag zus en de andere ochtend weer precies andersom doen en dit is de ‘doodsteek’ voor een sportduif, want die moet in een juiste ritme en cadans kunnen leven en sporten.

Een topmelker moet zichzelf opvoeden

Kijk, ik zou eerst een cursus zelfopvoeding voor duivenmelkers moeten volgen, wil ik maar in de buurt komen van ‘n willekeurig of eender topmelker in de afdeling 5. Zo’n cursus zou dan als volgt moeten worden ingedeeld:

1. Wat denk je te willen bereiken?
2. Hoeveel inzet wil je ervoor plegen?
3. En wat zijn je faciliteiten; hok accommodaties,  je kweekduiven, ligging van je hok, want je moet de realiteit onder ogen zien; de wind speelt nu eenmaal een willekeurige rol in ’t duivenklassement.
4. Wat is je budget? Kun je minimaal 5000 euro per jaar vrijmaken voor het doen van de juiste of gerichte aankopen?
5. Overigens? Wat is je startkapitaal? Reken inclusief de professionele hokken en startduiven plus alle randvoorwaarden (manden, klok, etc.) op een startinvestering van ca: 10.000,00 euro. En dan heb je een hok van plusminus 6 meter met aluminium ren, een Unikon of ander systeem, genoeg manden, drinkpannen, maar dan heb je nog geen topduif of -koppel op je hok wonen en kweken! Tweedehands is natuurlijk goedkoper.
6. Dromen: je moet elke nacht keihard aan je dromen werken, want een melker, nee, ’n Topper ben je pas wanneer je 24-uur in een etmaal aan het werk bent met je duiven. Tijd voor vrouw, kinderen, vrienden, museum, uitslapen, vakanties in het vliegseizoen, etc.: Vergeet ’t maar!
7. De laatste voorwaarden om een (sub)topper te worden in de duivensport: kunnen conditioneren! Of je nou een hond, kat of kanariepietje in een kooitje hebt: je moet ze op een menselijke manier de baas worden en blijven. Anders gaat een hond: bijten! Een poes gaat zijn eigen dagindeling of ritme uitmaken! Een kanarie piept of knarst! Precies op de momenten dat jij met hoofdpijn op de bank ligt of beter gezegd, wilt gaan rusten.

Biertje!?

Een melker die geen goede conditionerende baas is voor zijn wedstrijdduiven, die doet mee voor een biertje, een duivenpraatje en een beetje vrijwilligerswerk voor de heren en dames, die wel in de wieg zijn gelegd om met dieren om te gaan als een baasje. Op hoofdprijzen hoeven ze niet te rekenen. Ja, af en toe een ‘kruimeltje’ wanneer er een onregelmatige vlucht gaande zal zijn of een keiharde wind op de staart...

Samengevat: ben je van plan om met de ‘grote jongens’ mee te strijden, anno de 21ste eeuw, dan moet je van hoge huizen komen, qua:

• Zelfdiscipline (misschien dat R.D. hier is een stukje aan wilt wijden?)
• Een dikke ‘tiet’ met geld meenemen en idem dito investering begroting (niet 1x maar ieder jaar moet je de transfermarkt op en kopen!)
• Een goede ligging en dito accommodatie plus duiven
• Een vrouw, vriend, gezin die ‘achter’ je ambities staan, want anders kom je in het rood te staan bij je omgeving en dat loop je na 5 of 7 jaar niet meer in; dan word je sociaal failliet verklaard op: verjaardagen, huwelijksfeesten, enz.
• Ik noem deze korte omschrijving de Nieuwe Zakelijkheid, want de romantiek is allang met de laatste Houten Benzing naar het duivenmuseum gebracht :-(

Rob van Hove

Nawoord

Opvoeden van jezelf vraagt de hoogste vorm van zelfspiegeling d.w.z. je moet snoeihard tegen je zelf durven zeggen: “Hè, jij daar, ja jij! Jij mot ni denkuhn, da juh ooit een topper zult worden, wanneer je niet bereid bent: werkelijk alles wat je in huis hebt aan: ideeën, losse gedachten, warme emoties en ego  in te zetten. Je hoeft maar 1 zogeheten twijfelgedachte binnen je eigen denken te halen en je bent al bijna weer een krabber !
Het is maar voor weinige weggelegd om anno deze eeuw met de nieuwe zakelijkheid mee te fietsen en alles, maar dan ook alles over te hebben om de top te bereiken of behouden. Geloof maar niet dat je uitzicht op de top mooier is dan aan de voet van een berg; bovenaan, heb je meer uitzicht, dat wel, maar als je niet bereid bent om onderweg naar de top: te genieten van het weer, de bloemen, de regenwolken enz. Wat denk je dan te ervaren als je aan de top staat? Denk je dat het leven van een topmelker, nou zoveel mooier is dan het bestaan van een middenmotor? Ik denk zelf dat een “minder goed” opgevoede duivenmelker, veel meer plezier beleeft aan zijn leven (duiven, gezin, vakanties etc.) dan iemand die denkt te moeten leven als een duivenmonnik  :-)
De keuze is jou!