Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Wie heeft er verstand van duivenzaken? Ja, ik weet wel iemand: Nico van Veen bv. Deze duivencoach heeft me vorige week een zeer uitgebreide e-mail gestuurd met een overzicht aan adviespunten om voordelig en goed voorbereid terug te keren in de duivensport. Van Theo Streefkerk kreeg ik het ultieme aanbod van een “gratis duivenhok” plus jonge duiven: uitzoeken op het hok. Nou, hoeveel hulp moet je niet aangeboden krijgen, waardoor je gaat heroverwegen om binnen nu en (pak ‘m beet) 1 of 2 jaar weer aan de wedstrijden mee te gaan doen. Ik hoop zelf eerder, maar ik moet nu eenmaal mijn verstand erbij houden en die zegt me: verstand van duivenzaken heb je nog niet Rob, maar ga zo door, dat groeit dit elke week een stukje verder...

Ik heb het afgelopen jaar en vanaf de herfst van vorig jaar, aardig wat ongein op duivensites.nl gekwakt: soms onder goede of positieve kritieken, een andere keer bagger over me heen. Maar, leuk of niet, ik ga door met leren van de min of meer goed bedoelde kritieken, want niets is zo goed voer voor ‘t verstand van je lot verder te ontwikkelen. Teveel aan positieve kritiek kan je het bloed naar het hoofd doen stijgen en dan loop je de kans op zweverigheid of gebleekt haar, zoals ik 1 politicus ken vanuit de krantenkoppen. Negatieve kritiek verdragen is goed maar je moet je wel realiseren, dat je iets kunt doen met die opmerkingen. Soms, is het helemaal niet zo naar en vervelend om je oprechte excuses te maken, zoals ik vorige week heb gedaan aan melkers die vonden dat onheus door mij zijn beschreven. In zo’n geval is een sorry gewoon op z’n plaats.

Nieuwe koers?

Het is mijn plan om voorlopig geen “oude zaken” meer te beschrijven. Ik laat niet alles uit mijn duiven verleden los, maar de oudste en belegen dingen, schuif ik aan de kant en zullen het zonder mijn positieve of negatieve kritieken moeten stellen. Is dit jammer? Voor mij persoonlijk uiteraard niet, maar voor de ontvangers wel, want het ontneemt ze de mogelijkheid om er iets mee te doen. De mensen die mijn stukjes met een zekere regelmaat door scrollen of lezen, die zullen misschien wel denken: “Weer ’n nieuwe koers?” ‘Mijn antwoord is dan: ja! Want, ik moet ook verder met mijn leven; ik heb genoeg gedaan om aan de weg te timmeren met mijn voor en tegen standpunten. Nu, mag een ander het stokje overnemen en als een schoolmeester aanwijzen, waar Noyon ligt?

Ik ga, rustig de tijd nemen en nadenken over mijn nieuwe koers in het duivenbestaan. Heel lang, zal ik niet wegblijven, nee, ik hoop z.s.m. weer  iets nieuws te hebben gevonden!

Rob van Hove

Nawoord

Kortom, ik stop niet met schrijven, want dit is voor mij zoiets als stoppen met ademhalen en dat ga ik voorlopig niet doen. Ik, ga alleen mijn lotzaken is secuur onder de loep nemen en intern aan de kleine klok hangen. Plus dan ben ik zelf zeer benieuwd, waarmee ik naar buiten mag komen en wat niet...