Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Het laatste artikeltje van mijn hand (hoofd is beter, maar het gezegde is nu eenmaal anders) is halverwege het fondseizoen gemaakt en we hadden net de 26e nationaal Bordeaux ZLU gewonnen (1e prijs in de Fondunie 2000). Toen dacht ik nog dat we de 25e prijs zouden hebben maar op de officiële uitslag was het toch de 26e. Het scheelt een mooie kristallen vaas van de ZLU, maar de prestatie is er niet minder door. In het vorige artikel schreef ik ook dat we veel minder ervaring in het hok hadden zitten, dan de jaren ervoor. Dat maakt plannen lastiger, maar wel spannender. Dat de verwachtingen dan niet altijd uitkomen, is wel gebleken en daar wil ik u in dit artikel van mee laten genieten.

De speerpunten

Dit vliegseizoen hoopten we een ploegje op te bouwen voor de ochtendlossingsvluchten en waren van de middaglossingsvluchten de drie vluchten die tellen voor de Marathon Noord het belangrijkste. De overige middaglossingsvluchten waren bedoeld om vooral de nieuwelingen te laten debuteren. De eerste middagslossingsvlucht, Brive, is voor duiven waarvoor St. Vincent te ver is of voor duiven die voor deze vlucht (St. Vincent) nog te weinig ervaring hebben. Voor debutanten is Brive te vroeg in het seizoen is onze bescheiden mening. Op de drie vluchten die tellen voor de Marathon Noord moesten telkens twee duiven worden gespeeld, die bewezen hadden dat ze kop konden vliegen op zulke vluchten. Op St. Vincent ging dat redelijk, schreef ik in mijn vorige artikel, maar toen kwamen nog twee vluchten: Bordeaux en Cahors II. Hoe dat verliep leest u verderop in het artikel
Het volgende speerpunt was de opbouw van ploegje ochtendlossingsvluchten. Op Bordeaux hadden 4 duiven prijsgevlogen en eentje net gemist. De zesde was achter gebleven. Een goed begin zou je kunnen zeggen. Een week later kwam Barcelona. Twee duiven die het jaar ervoor prijs hadden gevlogen op Perpignan, moesten op de verste fondvlucht van het programma laten zien of ze dit aankonden. Zonder een excuus op te willen voeren, vond ik het moment van de lossing niet gelukkig gekozen. Onze duiven kregen (in mijn ogen) geen eerlijke kans om zich te bewijzen. Het resultaat was slecht. Eén duif is achter gebleven en de ander kwam op donderdag pas thuis. Ik houd niet van excuses, dus moet ik het eigenlijk ook niet doen. Maar ik zou mijn Barcelona-duifjes misschien (misschien ook niet, dat zal de toekomst uitwijzen) tekort doen met: gewogen en te licht bevonden, na Barcelona 2010. Zonder uit te wijden over de lossing, durf ik rustig te zeggen dat het anno 2010 niet normaal is dat op onze afstand op zondagavond (na drie volle vluchtdagen) er niet genoeg duiven zijn om alle prijzen te kunnen vergeven. Jammer, maar je moet het ermee doen. Het was de bedoeling om verderop in het seizoen nog mee te doen op Marseille en/of Narbonne. Maar dat hebben we niet gedaan. De redenen leest u verderop.

De middaglossingsvluchten

Na St. Vincent telde voor de Marathon Noord nog Bordeaux en Cahors II. Perigueux was goed gegaan en ook de eerste Cahors verliep boven verwachting goed met de 21e nationaal met een debutant. Deze debutant was ‘De Donkere 23,’ een zoon van Jo (onze 1e nat. Mont de Marsan 2006). Op Bordeaux stonden ‘De Blauwe 37’ en ‘Blauwe Pietje’ bovenaan. Wat kon ons gebeuren. De eerste won St. Vincent in het inkorfcentrum en de tweede Perigueux. Wat was de teleurstelling groot dat de eerste mistte en de tweede aan het begin van de tweede helft van de uitslag stond. De eerste Cahors waren we niet zo hoopvol en toen ging het goed (21e nationaal) en op Bordeaux kon het eigenlijk niet misgaan en dat werd juist onze slechtste vlucht. Dat is duivensport. Je werkt met levende dieren en die kunnen ook een keer minder presteren. Net mensen. Een mooie klassering bij de Marathon Noord was verkeken. De laatste vlucht voor de Marathon Noord was Cahors en die ging weer goed. Drie duiven mee en 149 en 211 nationaal tegen ruim 11.000 duiven. Dus dat was een goede vlucht en tevens de laatste vlucht van het middaglossingsseizoen.

De fondvluchten met een ochtendlossing

Door de warme zomer in juli liepen onze duiven terug in conditie. Ik denk dat dit komt, doordat we de hokken te weinig hebben door laten luchten. De ‘vuile’ lucht blijft dan in het hok hangen en de luchtwegen hebben hieronder te lijden. Daar komt bij dat onze hokken snel warm worden en lang warm blijven omdat we erwten- en/of bonenstro in het hok hebben. Dit is prima spul, maar heeft de eigenschap dat het de warmte vasthoudt. Meer verluchten is dan in een warme zomer een noodzaak, waar we te laat aan hadden gedacht. De meeste duiven die de ochtendlossingsvluchten moesten gaan doen, waren niet goed genoeg om deze zware vluchten te spelen, dus hebben we alleen nog Orange van de NU gespeeld met twee duiven. De eerste duif won in het inkorfcentrum de 7e prijs tegen 130 duiven. De tweede duif bleef achter.

Tot slot

Al met kunnen we met tevredenheid terugkijken op het seizoen 2010. We hebben t.o.v. het 2009 weer een stap voorwaarts gemaakt qua vroege duiven en prijspercentage. En een mooie opsteker op Bordeaux ZLU (26e nationaal op de spectaculaire tijd van 22:22 uur) en een paar nieuwe duiven die zich van voren lieten zien. Dat geeft hoop voor de toekomst. En nu maar weer het seizoen in zonder vluchten, nadat we de jongen nog een paar keer ervaring op hebben laten doen op St. Quentin en misschien ook wel Nanteuil le Haudouin (twee nachten mand).

Jaco van Nieuwamerongen