Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Zo, nog een enkel daagje en ook de maand september is weer voorbij en voor we het weten is de klok weer verzet en staat de kerstboom weer in de huiskamer. Ja, zo snel gaat het eigenlijk allemaal!

Was het vorige week dochter Iris die van huis was en enkele dagen in het Spaanse verbleef, nu is de kleine man een weekend met de voetbal op stap. Vreemd hoor om voor de eerste keer zo'n klein mannetje te moeten uitzwaaien op de vrijdag avond. Misschien pech voor hem, maar blij dat wij zijn als we hem einde van de dag alweer kunnen ophalen. Geloof me, ik ben benieuwd naar zijn belevenissen allemaal van dit weekend. Daarom dan ook dat er dit weekend geen praatje over het voetballen is. Want laten we eerlijk zijn, over mijn ploeg uit het Rotterdamse hoef ik niet te beginnen. En vele onder ons zullen nu gelijk een grijns op hun smoelwerk krijgen :-). Maar ja, ook over die andere opgeraapte bende valt eigenlijk weinig goeds te schrijven.

Eigenlijk is het net duivensport

Ja, je zou het voetbal zo met duivensport kunnen vergelijken. Eens een topper wil niet zeggen, altijd een topper en zo is het ook in de voetbal. Ik zeg zelf altijd maar zo, "Wij uit Zuid weten dat we niets zijn en zijn ook niets". Maar er is ook zo'n clup die denkt dat het heel wat is, maar als ik wedstrijden bekijk van deze clup dan is de conclusie ook dat ze niets, maar dan ook helemaal niets zijn. En dit terwijl ze zelf hele andere gedachten hebben. Ach, gelukkig, net als bij de duiven heb ook ik hier totaal geen kaas van gegeten want stel je eens voor als ik er verstand van had gehad.

Commercie

Nu dat het verkoopseizoen weer redelijk is losgekomen ben ik ook nu alweer met stomheid geslagen over de bedragen van sommige biedingen. Zo zie ik biedingen op bonnen met namen waarvan de liefhebber(s) in kwestie zelf het papier amper meer kunnen, of met moeite kunnen raken. Maar als ik dan kijk dat er op zo'n zelfde verkoop schenkingen bij staan van liefhebbers die de gehele bende op een hoopje spelen en deze staan voor enkele tientjes in. Snapt u het nog ?, nou, ik niet !!! Voorbeelden hoef ik gelukking niet te geven want ook onder mijn trouwe lezers zullen er zeker weten bij zitten die dit ook wel eens zien en of zelf meemaken. Ja, en ook hier heb ik afgelopen vrijdag nog eens lekker over zitten bomen met een liefhebber.

Eigenlijk is het een rage

Ja, ook binnen onze sport is eigenlijk alles een rage waarin vele mee willen, of juist bewust in meegaan. En waarom eigenlijk vraag ik mezelf af. Ik weet nog, enkele jaren geleden, als er maar iets van (om een voorbeeld te noemen) de "Blauwe Vanoppen" in zat dan schoten de prijzen de pan uit. Een ander voorbeeld, een tweetal jaren terug was er op een plaatselijke verkoop een bon geschonken door Jan Hooijmans. De eigenlijk koper, betaalde niet en de bieder daarvoor kon de bon als nog overnemen voor € 100,-. Nog geen jaar later, de winter na het topseizoen van Hooijmans in 2009 kon je als normale man niet eens een drolstront van die liefhebber bemachtigen voor dat geld. Oké, de liefhebber in kwestie kan hier niets aan doen, maar dat wij ons allen behoorlijk gek zitten te maken is duidelijk. Althans, zo bekijk ik het!!!

Al komen ze van Prins Bernhard.

Ik zeg zelf wel eens gekscherend: "Al komen ze van Prins Bernhard, presteren ze niet, dan gaan ze er uit". Maar ja, vele duivenliefhebbers zijn nu eenmaal naamgeil toch? Waarom schrijf ik dit? Ja, eigenlijk een hele goeie vraag? Waarom schrijf ik dit? Gewoon, omdat het me steeds meer de keel gaat..... 

Jongen lappen

Waren de jonge duiven afgelopen weekend nog voor een lapje gezamelijke gelost, afgelopen woensdag moesten ze er aan geloven om het twee per twee te doen. Staande in de Brabantse polders ter hoogte van Willemstad heb je een machtig mooi en ver uitzicht. Mooi is het dat als de duiven dan de vrijheid hebben en ze de goede richting op gaan om ze dan, aankomend bij de oversteek over water ze dan toch weer terug te zien komen. Voor mij een teken dat ze als het ware het moeilijk vinden of bang zijn deze oversteek zomaar te maken. Persoonlijk richt ik ze, en dit mede gezien mijn woonplaatst altijd uit deze richting af en meer dan geregeld alleen om zodoende ze eigenlijk te verplichten individueel te leren vliegen over dit soort waterpartijen. Afgelopen vrijdagavond had ik zo nog een goed gesprek over deze methode die ik al jaren toe past. Eigenlijk moet je ze met het zelf lappen zo moeilijk mogelijk maken. Want laten we eerlijk zijn, zullen onze duiven het op 1000 km. vluchten allemaal gemakkelijk hebben! Maar goed, toen ik thuis kwam waren ze duidelijk nog niet allemaal aanwezig. Nee, er zat er één binnen en een vijftal verbleven op het huis. Als ik ze einde van de middag gaat afvoeren zitten ze allen weer netjes op hun plekje.

Léon Petit.

Ken uzelf, ken Uw gebreken en Uw zwakheden,
Een gebrek dat ge niet kent, kunt U ook niet genezen.

Tot de volgende kijk op...