Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Met stijgende verbazing heb ik naar het zwavelkristal gekeken en heb aan een aantal dingen gedacht die ik met jullie wil delen. Trouwens, ik hoop dat het dit keer beter toegankelijk zal zijn dan het vorige stukje over zwavel. Maar... ik heb mijn twijfels :-)

Zwavelkristal

De essentie van de zwavelnatuur is in ieder geval, volgens mij, het voorzien van  vooral  planten en dieren van gezond werkende bouwstenen (eiwit). Je zou bijna zeggen: zwavel heeft dezelfde kwaliteit, als bv cement: stenen aan elkaar plakken, verbinden.

Handige doe-het-zelvers die wel eens stenen hebben gestapeld of een éénsteens muurtje hebben gemetseld, voor bijvoorbeeld het plaatsen van ’n kweekren, weten dat cement bestaat uit: zand, cementkalk en leidingwater. De vakman doet er een scheutje afwasmiddel voor een mooie gladde voeg. Het oog wil ook wat.

Bouwen aan relaties…?

Een stapel stenen wordt dus door cement aan elkaar verbonden tot bv een of meerdere muren. Het geeft ‘n stevige relatie tussen de losliggende stenen, zodat er een dak op kan worden gemonteerd.  Op ongeveer vergelijkbare wijze zorgt de zwavel voor een stevige verbinding tussen de losse bouwstenen (eiwit) in een lichaam. Zowel, bij duiven als melkers, werkt dit natuurelement in op het gezond houden van eiwitrelaties.

Hoe…?

Zwavel, zoekt contact met het belangrijkste of voornaamste natuurelement: koolstof. In werkelijk alles om ons heen, zit een deel van dit oermateriaal: de grote koolstoffamilie, noem ik ze. In duivenvoer, maar ook in het knoflook en uien, wordt het plantaardige koolstof gezond door de verbindende werking van zwavel. Ik, kan mij niets gewichtiger voorstellen dan koolstof, want het is zo’n beetje de drager van alles wat leeft. Maar, het leven kan niet tot leven komen, zonder vnl. zwavel. Dus, zo belangrijk is het om jezelf en je duiven te voorzien van een normale mengeling en af en toe ’n teentje knoflook in het water! Dan weet je zo goed als zeker, dat je geen extra zwavel hoeft toe te voegen.  

Tekort en teveel…

Ik zou zelfs zover kunnen gaan, door de zwavelwerking door te trekken naar onder andere ons karakter: een tekort aan zwavel(ver)binding in het lichaam, geeft een tegenovergesteld karakter, met een melker, die een teveel in zijn lijf heeft. Deze tegenstelling, noem ik: aanvullend. Iemand, die een tekort aan zwavel in zijn lijf heeft, die zal niet zo snel als eerste een gesprek starten in een groep. Een zwavelig karakter, die zal geen moeite hebben, om een inleidend praatje ergens te houden: bv bij een opening van het een of ander... (duivententoonstelling?).

Bij onze duiven, denk ik vnl. aan de tegenstelling: doffer en duivin. De laatste heeft in meerdere mate een zwavelig karakter en ‘papt’ redelijk eenvoudig aan met de verschillende doffers; binnen of buiten het eigen hok.   Goed gezien: is zwavel indirect verantwoordelijk voor het niet ‘kloppen’ van vele stambomen. :-)

Rob van Hove

Nawoord

Ik heb het idee, dat een topduif en topmelker, beide een uitgebalanceerde zwavel en koolstofrelatie hebben: 1 + 1 = 3 noemen ze dit. Maar, ik denk te weten, dat het voedingselement fosfor, hier een doorslaggevende rol in speelt. Maar daar heb ik het volgende week over?