Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Niemand kende ze vorig jaar, Koppejan, Ferrier, Klink. Nou ja, die laatste kennen de geitenhouders in Nederland wel degelijk, een groot deel van hen is door deze ´besluitvaardige´ minister ineens broodloos geworden vanwege ziektepaniek. Punt is, dat de politiek weer leeft, er keken evenveel mensen naar het CDA-congres als naar een voetbalwedstrijd of De Wereld draait Door. Door open en bloot te discussiëren, principes op tafel te leggen, duidelijk te maken waar de verschillen zitten, zien de burgers weer echte mensen in de politiek, in plaats van ´schoonpraters´.

Veenendaal

De ´volksvertegenwoordigers´ uit de duivensport, de afdelingsbestuurders, die maken ijverig werk van de inspraak. Want als je in mei roept dat je niet zonder je leden te raadplegen in kunt stemmen met een visiedocument van de NPO, dan moet je toch een keer met je luie reet uit het pluche. Grove woorden voor zo´n ouwe blauwe? Jazeker en ik zal vertellen waarom. In allerijl worden nu discussiebijeenkomsten, enquêtes, praatsessies georganiseerd om straks gewichtig de mening van de leden te kunnen ventileren en zo het NPO-bestuur terug in het hok te dicteren.

Limburg

Het grootste duivensportbejaardenhuis staat namelijk in de provincie van ´liefde voor het leven´. Mensen van achterin de 70, 80 en 90(!) zijn in ´t Bronsgroen eikenhout namelijk nog steeds actief duivenmelker, de rollators voor de inkorflokalen zijn niet meer te tellen. Tja, als al die leden van je eigenlijk niet meer mobiel genoeg zijn om mail te lezen, naar een vergadering te komen of te sms-en, dan moet je wat anders verzinnen. Dus heeft dit bestuur een enquête opgesteld, een ledenonderzoek. Hopelijk sturen de leden die meer dan één hersencel tot hun beschikking hebben ook als reactie mee dat ze dit gedrocht van een vragenlijst een belediging voor hun lidmaatschap vinden. Want de afdeling vraagt of mensen alstublieft dankuwel even in willen vullen dat ze alle gevolgen van de Vlucht naar de Toekomst niet blieven, omdat dan niet alles meer bij het oude kan blijven.

Democraten

Zonder nu meteen alle afdeling langs te lopen, zou ik je toch graag willen bewegen om eens kritisch te kijken in wat voor bochten je eigen afdeling zich aan het wringen is om straks met jouw mening in de hand te roepen: duivensport MOET ouderwets blijven! Het wordt tijd voor grote steun voor de kiesmannen, de tegenpartij in de duivensport:

1. Geen landelijk vliegprogramma en zoveel mogelijk verschillende kansen  in competities
2. Profs spelen tegen de krabbers, zakkenvullen en jaarlijks opruimverkopingen op internet
3. Lossingsbesluiten worden alleen genomen door lokale amateurs, zij leggen ook een rampvlucht uit
4. Lekker ieder jaar bestuurders laten onderhandelen over de nationale vluchten.
5. Promotie voor de duivensport is een eenhoksrace organiseren
6. Alle duiven verplicht in het concours
7. Twee jaar achter de ringentang is voldoende om in het geschillencollege te komen
8. Vervoeren met de auto die je kunt betalen als afdeling
9. Op iedere hoek van de straat een rekenbureau
10. Promotie van de sport is zinloos, we krijgen toch geen nieuwe leden.

Zomaar tien goede redenen om alles lekker te houden zoals het was. De duivensport hoeft helemaal niet vooruit, dat is alleen maar taal van managers en adviseurs. Laat dus vooral niets van u horen in de ledenvergaderingen, want dan kan ook uw kiesman met dit tienpuntenplan naar Wijchen straks.

Doem of doen!

Het lijkt alsof de tijd die door de kiesmannen gekocht is om met de leden te overleggen, eigenlijk alleen maar gebruikt wordt om langer over ´Nee´ na te kunnen denken. Wie zijn eigen weg gaat, kan door niemand worden ingehaald, zou je kunnen stellen. Je zou kunnen stellen dat ik een beetje zwartgallig ben in mijn stukken, dat ik bij die club van doemdenkers hoor. Als het gaat om lijdzaam af te wachten, dan ben ik inderdaad allerminst optimistisch. Het wordt tijd dat de mensen die ook voor hun kinderen ook nog duivensport willen, nu eens starten met de discussie over de toekomst van de duivensport. Klink, Koppejan en Ferrier, zij gaven zich uiteindelijk over. Bedenk goed: Zij die het opgeven weten nooit hoe dicht ze bij hun doel waren!